تلاشی برای خوانش ایرانی آثار مولانا/ چرا مثنوی به فارسی سروده شد؟
چرا مولانا با آنکه سال‌ها دور از وطن بود، آثار خود را به زبان مادری‌اش، فارسی، به نظم و نثر درآورده است؟ برای معرفی مولانا به خارج از کشور چه کرده‌ایم؟ و... از جمله پرسش‌هایی است که کتاب «اندیشه‌های مولوی در آینه نگاه معاصر» قصد دارد به آن پاسخ دهد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، «اندیشه‌های مولوی در آینه نگاه معاصر»، به کوشش حمیدرضا یوسفی و ابراهیم نوئی از سوی مؤسسه فرهنگی هنری پگاه روزگار نو در قالب مجموعه علمی مواریث فکری ایران منتشر شد.
مجموعه علمی مواریث فکری ایران به منظور معرفی و بررسی بیشتر آثار فرهیختگان و مشاهیر علم و ادب ایران تدوین و تنظیم می‌شود. به گفته این کارگروه؛ جامعه فکری و نظام دانشگاهی نیازمند کانون‌هایی برای بررسی اندیشه‌ها و آثار فارابی، ابن سینا، ملاصدرا، مولوی، خیام، سعدی و ... است.
در مقدمه این کتاب آمده است: با اینکه مثنوی مولوی برای گوش‌ها و دل‌های ما آشناست و سرحلقه بزم عارفان را نیز تحت تأثیر قرار داده است، اما در ایران مولوی‌شناسی و مولوی‌پژوهی به معنای آشنایی با تفکر این عارف نامی و نهادینه کردن مشی نگاه او به صورت علمی نداریم. کم‌کاری‌های اندیشمندان کشور ما باعث شده است که کشور همسایه ما با بهره گرفتن از نویسندگان و مولوی‌شناسان خارجی، ادعای مالکیت تام درباره جلال‌الدین مولوی داشته باشد و ما ناچار به طرح موضوع و دفاع از هویت ایرانی در مجامع بین‌المللی هستیم. توهم‌زدایی از کشور همسایه ما، راهکاری علمی دارد.
مولوی در کنار حافظ، نظامی، عطار، سعدی و فردوسی یکی از پیشگامان فرهنگی کشور و زبان ماست و صیانت از او یک ضرورت تاریخی و وظیفه اخلاقی است. نگاهی جهانی به علم و دانش نمی‌تواند به معنای عدم احساس مسئولیت نسبت به میراث‌های فکری کشورمان تلقی شود. ما می‌توانیم خود را در برابر این پرسش قرار دهیم که به عنوان یک ایرانی دانشمند برای معرفی مولوی در خارج از مرزهای کشورمان چه کرده‌ایم؟ برای درک، فهم و تفسیر اشعار مثنوی و تبیین آثار وی نیازمند یک رویکرد سیستمی و یکپارچه هستیم که برخاسته از درونمایه فرهنگی ما باشد. ورود تفسیرهای خارجی به عنوان قرائت علمی، یکی از عوامل خودبیگانگی علمی و فروریختگی فرهنگی است که ما دچار آن هستیم.
ما می‌توانیم برای فهم سیستمی و یکپارچه این آسیب، فارغ از هرگونه هیجان و حب و بغض به این پرسش پاسخ دهیم که چرا مولانا با آنکه سال‌ها دور از وطن بود، آثار خود را به زبان مادری‌اش، فارسی، به نظم و نثر درآورده است؟
زندگی، آثار و جایگاه مولوی در تاریخ ادبیات فارسی از مهناز جعفریه، عقل از دیدگاه مولوی به کوشش علی‌اصغر حلبی، معرفت از دیدگاه مولوی نوشته ملیحه صابری، تأویل و شهود از دیدگاه مولوی به قلم سهیلا قسیمی ترشیزی، وجودشناسی از دیدگاه مولوی از علی فضلی، مرگ از دیدگاه مولوی نوشته شهباز محسنی، ماهیت و مراحل سماع از دیدگاه مولوی اثر زهرا شریف، زیبایی و زیبایی‌شناسی از دیدگاه مولوی به کوشش غلامرضا معری، عشق از دیدگاه مولوی از غلامرضا اعوانی، ساختار عشق از دیدگاه مولوی به قلم اکرم گلشنی، هستی‌شناسی عشق و الهیات صلح از دیدگاه مولوی به کوشش حمیدرضا یوسفی، صفای سر از دیدگاه مولوی نوشته شهین اعوانی، رواداری دینی از دیدگاه مولوی از محمدرضا بهتاش، مولوی در تحلیل عرفانی آنه‌ماری شیمل نوشته صدیقه خوانساری موسوی و مولوی از نگاه گوته، روکرت و شیمل اثر علی رجائی عناوین مقالات مندرج در این اثر است.
«اندیشه‌های مولوی در آینه نگاه معاصر» در هزار نسخه و در 280 صفحه به چاپ رسیده است.
انتهای پیام/
