سروده‌هایی در مدح حضرت حجت (عج):«ای مسیحای دل حضرت زهرا برگرد»

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم،  امروز یکشنبه اول  اردیبهشت ماه و پانزدهم شعبان مصادف با سالروز ولادت با سعادت حضرت بقیه الله (عج) است. به همین مناسبت بسیاری از شاعران کشورمان با سرودن اشعاری ارادت خود را به محضر این امام همام ابراز کردند. 

سیدحمیدرضا برقعی

برای ما نگاهت آفتاب است
چراغان کردن دنیا ثواب است
دعا کردم بیایی زیر باران
دعا در زیر باران مستجاب است

بیا تا موج دریا را ببینیم
تماشا را تماشا را ببینیم
نگاهی کن به ما تا در نگاهت
شگفتی‌های دنیا را ببینیم

تو را حس کرده‌ایم ای نور مستور
که می‌تابد به ما گرمایت از دور
اگر در نیمۀ شعبان بیایی
جهانم می‌شود نورٌ علی نور

دل ما شد پریشان در هوایت
هواخواه نسیم سامرایت
به پا خیز ای شکوه آفرینش
که برخیزد همه عالم به پایت

یقین دارم که باران خواهد آمد
به استقبال چشمت باید آمد
خوش آن روزی که از دیوار کعبه
ندا آید که مهدی آمد آمد

قاسم نعمتی 

سلام نازترین مطلع تغزل ها
سلام بازترین سفرۀ توسل ها
سلام واسطۀ فیض، بین ما و خدا
سلام تکیۀ مستحکم توکل ها
شبیه طور ، ظهورِ تو ظرف می خواهد
عروسِ فاطمه دارد از این تحمل ها
تو یک شبه به تکامل رسی میانِ رَحِم
هنوز غرق تَحَیُر همه تعَقُل ها
به غمزۀ تو گره وا شود زکارِ گدا
کریم نیست مُقَصِر در این تعلُل ها
زیاس هایِ بهشتی به دستِ خود زهرا
درست کرده برایِ تو تاجی از گُل ها
شبیه ماه، در این شامِ تار تابیدی
به رویِ دامن نرجس چه ناز خوابیدی

تکانِ پلک تو دل می برد ز دلبرها
مقابل قدمت خاک می شود سرها
فدای خندۀ بابای تو پدرهامان
فدایِ مادرِ پاکت تمام مادرها
ز «کاخِ  روم » رسید و عروسِ زهرا شد
نتیجه میدهد آخر عفاف دخترها
برایِ خواستِگاری  زچادرش زهرا
قواره کرد،برایِ عروس،معجرها
از آن به بعد ملائک شدند خادمِ او
به پیش مقدمش انداختند شهپرها
رسید مژده عقیق یمن شدی نرجس
تو انتخاب برای حسن شدی نرجس

تمام دار و ندارِ پیمبری مهدی
ز انبیای الهی تو  برتری  مهدی
به رویِ بازوی تو حک شده ست جاء الحق
شبیه ِ آیۀ قرآن مطهری مهدی
مگر نگفته ای الگویِ توست مادرِ تو
بدونِ شک تو از او ارث میبری مهدی
به ذوالفقار قسم وقت انتقام رِسَد
تمامِ خلق ببینند حیدری مهدی
ز ابروانِ بلندت وقار میریزد
چنان عمویِ رشیدت دلاوری مهدی
همینکه چشم تو شد باز ، فاطمه  خندید
خوش آمدی گل زیبایِ عسگری مهدی
و ان یکاد بخوانید ماه آمده است
تمام هستی زهرا ز راه آمده است

زدستِ ناز تو ای ناز دار من چه کنم
برای وصل توام بیقرار من چه کنم
چقدر منتظرانِ تو در دلِ خاکند
به طول اگر بکشد انتظار من چه کنم
برایِ آمدنِ تو نکرده ام کاری
برای آمدنت ای نگار من چه کنم
ز بسکه دست گرفتی بدعادتم کردی
ز دستِ لطف تو ای سفره دار من چه کنم
دلم هوای تو را کرده و زتو دورم
به غیرِ گریۀ  بی اختیار من چه کنم
هزار بار زدم زیرِ عهدِ خود با تو
ندارد عهدم اگر اعتبار من چه کنم
رسیده نیمۀ شعبان چرا نمی آیی
نموده ایم چراغان چرا نمی آیی

بیا که گنبدِ خضراست دیده بر راهت
بیا که حیدرِ تنهاست دیده بر راهت
چقدر منتظران تو بیصدا رفتند
نگاهِ مضطرب ماست دیده بر راهت
قسم به خاکِ نشسته به چادرِ مادر
سکوتِ غربتِ دنیاست دیده بر راهت
هنوز نالۀ مادر به گوش می آید
بیا که حضرت زهراست دیده بر راهت
میانِ کوچه به دنبالِ گوشواره حسن
شهیدِ سیلیِ اعداست دیده بر راهت
میانِ گودی ِ مقتل حسین افتاده
هنوز زیرِ لگد هاست دیده بر راهت
برویِ نیزه به فرقی که واشده از هم
نگاهِ حضرتِ  سقاست دیده بر راهت
میانِ بزمِ شراب و کنارِ تشت طلا
هنوز زینب کبراست دیده بر راهت
هنوز یادِ گلویِ بریدۀ اصغر
رباب ،در دلِ صحراست دیده بر راهت

محمد بیابانی

در حال و هوای شب بارانی هر سال
گرم است سر من به چراغانی هر سال

در کوچه خیابان دلم ریسه کشیدم
دعوت کنمت تا که به مهمانی هرسال

با شبنم اشکم سر راهت گل نرگس
گل کاشته ام من به گلستانی هر سال

پاداش غزل های من این است بیایی
یک مرتبه در جشن غزلخوانی هر سال

هم خنده به لب دارم و هم اشک به چشمم
حالا منم و بی سر و سامانی هرسال

می خندم و با دیده ای از عاطفه جاری
می خوانمت ای حضرت باران بهاری

پروانه نجاتی

دنیاست در تلاطم و طوفان کران کران
خشم و خشونت و غم کشتار بی‌امان
چشمان ماست خیره به تو سمت آسمان
ادرکنی ای امید دل، الغوث الامان
عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان

شرق است در تغافل و غرب است در نفاق
هر فصل یک مصیبت و هر آن یک اتفاق
یک روز رنج سوریه روز دگر عراق
هر لحظه بیشتر شده اندوه شیعیان
عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان

با ذوق از حقوق بشر حرف می‌زنند
یا از گزینه های تشر حرف می‌زنند
اوج شرارت‌اند و ز شر حرف می‌زنند
دنیای ما پر است از این حرف و داستان
عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان

خاورمیانه مرکز آوار ماجراست
اخبار داغ در پی آمار ماجراست
آل سعود باز میاندار ماجراست
از پول نفت سرخوش و با خلق سرگران
عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان

اسلام در محاصره‌ی خون و آتش است
داعش دروغ تازه‌ی این قوم سرکش است
هر جا که صهیونیسم بخواهد کشاکش است
از دست دیو فتنه به لب‌ها رسیده جان
عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان

در ذهن تار بسته‌ی شب ریشه می‌زنند
آتش به هر اراده و اندیشه می‌زنند
با نام دین به ریشه‌ی دین تیشه می‌زنند
یک روز سهم داعش و یک روز طالبان
عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان

آقا ببین جنایت آل سعود را
سرکوب و سرسپردن و جهل و جمود را
اسباب روسفیدی آل یهود را
ادرکنی ای عدالت موعود مستعان
عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان

از نحس کدخدایی این دشمن زبون
فریاد دادخواهی هر شیعه غرق خون
بغض یمن شکسته و بحرین لاله‌گون
از دست ظلم کارد رسیده به استخوان
عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان

القاعده ز یک سو و سویی "بوکو حرام"
"الله اکبر" آتش فرمان قتل عام
انبوه مسلمین جهان‌اند تلخ کام
آقا نگاه کن که چه شادند دشمنان
عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان

حال و هوای منطقه مثل محرم است
در زینبیه‌ی دل ما شام ماتم است
عهد مدافعان حرم با تو محکم است
عباس‌های شیعه وفادار و جان‌فشان
عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان

امروز در حمایت تکفیریان پست
تحریم و قصه‌ی عمر سعد باز هست
کفر ایستاده است امان‌نامه‌اش به دست
در پشت هر بیانیه دارند صد بیان
عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان
 

گاهی به تشنگی، به بلا فکر می‌کنم
گاهی به کشتگان منا فکر می‌کنم
گاهی به وضع کرب‌وبلا فکر می‌کنم
آقا بیا گره بزن این بغض را به آن
عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان

میتراسادات دهقانی

بالابلندی، شانه های مهربان داری
بر طاق چشمانت دو ابروی کمان داری

بر لب طنین دلنشین نور و الرحمن
روی عبایت آیه هایی از دخان داری

بارانی و با ابرهای جمعه می باری
بارانی و در مشت خود هفت آسمان داری

در دست گرچه ذولفقار انتقام اما
بر روی دوشت بقچه های آب و نان داری

ما عاشقان مدعی هرگز نفهمیدیم
حسی که تو به هر کدام از شیعیان داری!

گفتیم دوری، بی نشانی، غافل از اینکه
هر جا که دلتنگ توایم، از خود نشان داری

هر جا که نامت را بخوانم می رسی از راه
هرجای دنیا باشم آنجا جمکران داری

عماد بهرامی 

ای مسیحای دل حضرت زهرا برگرد
آه ای ماه به آه دل تنها برگرد

بی تو هر روز هوای دل ما بارانیست
بی تو تا صبح فرج خیر در این دنیا نیست

زلفِ بر باد ده‌ات ریخت به هم دل ها را
آنچنانی که توسل به تو مشکل ها را

بوی پیرآهنت آمد دل یعقوب گرفت
حال کنعانی ما سبقت از آشوب گرفت

چه جوانها که پس از رفتن تو پیر شدند
پیر ها هم ز فراق تو زمینگیر شدند

برنگشتی و جهان از شب ظلمت پر شد
روزمان شب شد و نان دل ما آجر شد

نیستی هر شب جمعه شب احیا داریم
صبح تا شب تو ‌نباشی شب یلدا داریم

سوره‌ی فاتحه ای باطن قرآن برگرد
فتح ا‌لله بکم ، حضرت باران برگرد

غُصه این است که فریاد رسی نیست ، بیا!
دیگر ای یار مجال نفسی نیست، بیا!

نکند باز نگردی و بمیرم آقا
تو فقط یار منی ، از همه سیرم آقا

خونِ دل خوردن و دلدار ندیدن سخت است
گاه و بیگاه فقط آه کشیدن سخت است

تو نباشی بخدا بی کس و کاریم همه
دلبر بی کس من! ابر بهاریم همه

سنگ ما را به دلت یکسره میکوبی تو
آه آقای غریبم چقَدَر خوبی تو

انتظار فرجت مرد عمل میخواهد
یک علمدار ، و هفتاد و دو یل میخواهد

فصل ها بی تو همه سرد و بِلاتکلیفند
آسمان ها و زمین هر دو بِلاتکلیفند

مظهر عدل خداوند! بیا مهدی جان
میزند فاطمه لبخند ، بیا مهدی جان

ای وجود تو سراپا غزلِ مرثیّه
اشک و آه تو شده داغ دل ناحیّه

ساکن کرب و بلا را به چه جرمی کشتند؟
بدش این بود که با تیغِ نَبُر می کشتند

انتهای پیام/