نگاهی به فلسفه وجودی گروه "هنر و تجربه" در سینما
سینمای هنر و تجربه حرکتی مفید برای بوجود آوردن شرایط اکران فیلمهایی هنری و تجربی بود. اما برخی از فیلمسازها از اکران و فروش فیلمها راضی نیستند. آیا هنر و تجربه توانسته گامی در جهت حمایت از فیلمسازان جوان بردارد یا باعث شکست آنها در گیشه شده است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، در سال 92 حجتالله ایوبی ریاست سازمان سینمایی به شورای سیاست گذاری ماموریت داد پاسخی اصولی و منطقی برای مطالبات سینماگران نوگرا و جوان ارائه دهند. پس از شش ماه مطالعه، تحقیق و مذاکره از 13 مهر 1393 گروه سینمایی هنر و تجربه با چهار سالن سینما در تهران (آزادی، کوروش، خانه هنرمندان و موزه سینما) و یک سالن در پردیس سینمایی هویزه مشهد، برنامه نمایش منظم فیلمها را آغاز کرد.
سینمای هنر و تجربه حرکتی مفید در جهت بوجود آوردن شرایطی برای اکران فیلمهای هنری و تجربی بود. محتوای این فیلمها مخاطب کمتری نسبت به فیلمهای تجاری دارند و اکران این فیلمها در سینمای جریان غالب باعث بیمهری و بیتوجهی نسبت به این فیلمها میشود. از طرفی اکران بعضی فیلمها در گروه هنر و تجربه باعث کاهش ترافیک فیلمهای منتظر اکران در بخش سینمای تجاری است. همچنین هنر و تجربه امکان به نمایش درآمدن فیلمهای مستند و کوتاه در سینما را بوجود آورد.
به طور کلی طرح اکران هنر و تجربه، طرحی موفق برای حمایت از فیلمسازان جوان و دغدغهمند است که البته انتقاداتی هم به آن وارد است. برخی از فیلمسازها از شیوه اکران و فروش فیلمها راضی نیستند.
مسعود حاتمی کارگردان فیلم سینمایی «موریانه» با بیان اینکه مهمترین دلیلی که باعث میشود تمایلی به اکران فیلمش در این گروه نداشته باشد، اکرانهای پراکنده گروه سینمایی «هنر و تجربه» است، توضیح داده است: «سیستم نمایشها، سالنهای محدود و پراکنده «هنر و تجربه» به گونهای است که با تمام تلاشهایی که بچههای «هنر و تجربه» میکنند خروجی به درد بخوری برای فیلمساز و فیلم نداشته باشد از همین رو در این وضعیت ترجیح میدهم فیلمم اکران نشود.»
سالنهایی که برای نمایش فیلمهای هنر و تجربه به طور اختصاصی قرار داده شدهاند نسبت به فیلمهای متقاضی برای اکران بسیار محدود هستند که موجب اکران فیلمها در ساعتهای پراکنده و در شهرهای پراکنده شده است و همچنین تبلیغات مختصر این فیلمها نسبت به فیلمهای تجاری و عدم شناخت مخاطبان از این فیلمها بر فروش فیلمهای اکران شده در گروه هنر و تجربه تاثیر منفی گذاشته است.
اما با توجه به هزینه ساخت پایین فیلمهای هنری و تجربی اکران شده در هنر و تجربه نسبت به فیلمهای تجاری و محتوای این فیلمها که در شرایط کنونی سینما، همسو با سلیقهی اکثر تماشاگران نیست، میتوان شرایط حال حاضر سینمای هنر و تجربه را قابل قبول دانست و شاید موفقتر از فیلمهای اکران شده در سینمای تجاری به طوری که از میان فیلمهای اکران شده در بخش تجاری سینما تنها چند فیلم توانستند فروشی بیش از 5 میلیارد تومان داشته باشند که با هزینههای کلان فیلمسازی در سالهای اخیر بیشتر فیلمها در بازگشت هزینه ساخت خود نیز ناموفق بودهاند اما در طرف مقابل فیلم مستند «در جستجوی فریده» بیشترین میزان فروش را در کل آثار اکران شده در این گروه سینمایی هنر و تجربه را به خود اختصاص داد. که بیانگر استقبال خوب مخاطبان از این گروه است.
مجید برزگر کارگردان سینما انتقاد از فروش پایین فیلمها را در گروه هنر و تجربه یک بحث انحرافی دانست و افزوده است: «نکتهای که بعضیها به اشتباه به آن میپردازند این است که فیلمهای گروه هنر و تجربه فروش خوبی ندارند در حالی که این سوال از پایه غلط است زیرا فلسفه راهاندازی این گروه برای فروش زیاد فیلمها نیست. این گروه برای فروش طراحی نشده است و برای ارتقاء و وسیع کردن چشمانداز تماشاگر طراحی شده است. اکران برای آن گروه که این سینما را دوست دارد و دنبال میکند.»
همچنین باید به این موضوع نیز توجه داشت که نزدیک به نیمی از هزینههای فیلمهای تجاری مربوط به دستمزد بازیگران و عوامل مشهور این فیلمها است و اکثر فیلمهای هنر و تجربه به دلیل عدم استفاده از این افراد هزینهی ساخت به مراتب کمتری در مقایسه با فیلمهای پر هزینه تجاری دارند و حتی همکاری بازیگران با دستمزدی منصفانهتر با این فیلمها به پایین آمدن هزینه ساخت فیلم هنری کمک کرده است.
سایت هنر و تجربه اعلام کرده است: «هر شخص حقیقی یا حقوقی میتواند فیلم خود را متقاضی نمایش در اکران گروه سینماهای هنر و تجربه کند.» این تصور اشتباه در ذهن برخی فیلمسازان ایجاد شده است که هر فیلمی با هر کیفیتی بسازند فیلم آنها حداقل در گروه هنر و تجربه اکران خواهد شد. این دیدگاه دقیقا نقطهی مقابل هدفی است که گروه هنر و تجربه برای آن تشکیل شده است.
جعفر صانعی مقدم مدیرعامل موسسه سینمایی هنر و تجربه درباره نگاه ویژهی گروه هنر و تجربه به کیفیت فیلمها، بیان کرده است: «معیار برخورد با فیلمها کیفیت آنها است نه پروانه ساخت ویدیویی و سینمایی و رویکرد ما باید به گونه ای باشد که فیلم های فرهنگی و خوب شرایط اکران درستی داشته باشند.»
انتهای پیام/