نگاهی به مطالب ستون نویس‌های ترکیه| ترکیه بعد از اس ۴۰۰
به عنوان یک متفق استراتژیک آمریکا٬ توقع آن وجود داشت که به خواسته‌های دفاعی ترکیه توجه شود. اما نه تنها توجهی نکردند بلکه آمریکا بارها مرز احترام و ادب را درنوردید و به شکل غلطی با ترکیه رفتار کرد.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، ستون‌نویس‌های روزنامه‌های ترکیه که در زبان ترکی از آنها به "گوشه‌نویس" یاد می‌شود٬ بخشی از فعالان رسانه‌ای توانمند و اثرگذار هستند که معمولاً یادداشت‌هایشان تاثیر قابل توجهی بر افکار عمومی و معادلات حزبی ترکیه می‌گذارد.
تسنیم تلاش می‌کند تا با انتخاب گزینه‌های قابل توجهی از نوشته‌های ستون‌نویس‌های ترکیه تصویری کوچک از تحولات سیاسی٬ فعالیت‌های رسانه‌ای و هدایت افکار عمومی این کشور را به دست دهد.
ترکیه بعد از اس 400
مصطفی کارا علی اوغلو/ روزنامه قرار
هنوز گرد و غبار به طور کامل فرو ننشسته است و ابهامات زیادی در مورد پیامدهای ورود سامانه موشکی اس 400 به ترکیه وجود دارد. اما از دیگر سو به چندین سوال مهم پاسخ داده شده است.
یکی از این سوالات مهم این بود که آیا ترکیه واقعاً می‌خواهد از روسیه موشک بخرد؟ یا فقط می‌خواهد بلوف بزند؟ این سوال اهمیت ویژه‌ای داشت و همه می‌خواستند بدانند که واقعاً ترکیه جسارت این را دارد که در مقابل آمریکا و ناتو تصمیم مستقلی بگیرد و از روسیه موشک بخرد یا خیر؟ حالا به شکل شفاف و قاطعانه به این سوال پاسخ داده شده و مشخص شده است که بله ترکیه جرات و جسارت لازم را داشت٬ تصمیم مستقل را گرفت٬ اس400 را از روسیه خریداری کرد و در اوایل سال آتی میلادی این سامانه موشکی در ترکیه به شکل رسمی به کار گرفته خواهد شد.
البته باید به این نکته مهم توجه کرد که نصب سامانه موشکی اس 400 و استفاده از آن به معنی شلیک موشک‌ها نیست و قرار نیست ترکیه در اولین فرصت به دنبال کشوری بگردد که به سوی آنجا موشک شلیک کند.
چیزی که اهمیت دارد٬ این است که سامانه نصب شود. همین. اگرنه ترکیه به عنوان یک کشور ناتو قرار نیست دست‌کم علیه آن کشورها این موشک را به کار بگیرد و مهمترین بُعد این پرونده از بُعد سیاسی و دیپلماسی آن است.
واقعیت این است که در دهه‌های اخیر ترکیه همواره به یک سامانه دفاعی قدرتمند نیاز داشته است و با اینکه مهمترین متفق کشورهای غربی در این منطقه بوده، اما همواره به شکل غلطی با ترکیه رفتار شده و اجازه نداده‌اند که در این حوزه صاحب قدرت شود.
به ویژه به عنوان یک متفق استراتژیک آمریکا٬ انتظار و توقع آن وجود داشت که به خواسته‌های دفاعی ترکیه توجه شود، اما نه تنها به این مطالبات توجهی نکردند بلکه آمریکا عملاً در میدان سیاسی، دیپلماسی و اقتصادی بارها مرز احترام و ادب را درنوردید و به شکل غلطی با ترکیه رفتار کرد.
حال سوال اینجاست آیا این اقدامات دفاعی ترکیه مخاطرات و ریسک‌هایی به دنبال دارد یا خیر؟ در پاسخ به این سوال باید به شکل شفاف گفت: بله. البته که پیامدهای منفی هم خواهد داشت. یکی از نخستین پیامدها این است که هواپیماهای جنگنده نسل پنجم اف 35 در اختیار ترکیه قرار نخواهد گرفت و این موضوع از لحاظ قدرت دفاع هوایی ترکیه یک نقطه منفی برای نیروهای مسلح ماست و باید این واقعیت را بپذیریم.
از دیگر سو باید به این نکته هم توجه کنیم که واشنگتن٬ در مجوعه قوانین که به نام تحریم دشمنان آمریکا تصویب کرده٬ می‌تواند ترکیه را تحریم کند.
دونالد ترامپ در مقام رئیس جمهور٬ حق ندارد پیشنهاد تحریم ترکیه را وتو کند، اما می‌تواند از بین 12 ماده پیشنهاد شده 5 ماده را برگزیند که کمترین آسیب را به اقتصاد ترکیه وارد کند. ما باید این واقعیت را در نظر داشته باشیم که در هر حال اقتصاد ترکیه در وضعیت چندان طلایی نبود و اگر قرار باشد تحریم‌ها نیز فقط بخش‌های ضعیف و کم اهمیتی از اقتصاد ما را هدف بگیرد٬ در آن صورت ترکیه دچار خسران و بحران بزرگی نخواهد شد.
اما باز گردیم به سوال نخست حالا چه خواهد شد؟ در پاسخ باید بگوییم: اولاً تصمیم خرید سامانه دفاعی موشکی اس 400 از روسیه یک تصمیم مهم و تاریخی است و این تصمیم در راستای توجه به استقلال دفاعی و ملی ترکیه اتخاذ شده است. ما در سطح بین‌الملل نشان دادیم که می‌توانیم در مورد مسائل حیاتی مرتبط با کشورمان تصمیمات مستقل اتخاذ کنیم.
دوم این که باید این را نیز در نظر داشته باشید ترکیه با دست پرتر و قدرتمندتری به میدان مذاکرات می‌آید و پس از مدتی٬ قاعدتاً روند طولانی مذاکرات دیپلماتیک برای تحویل هواپیماهای اف 35 شروع خواهد شد و پس از خرید اس 400 نیز زندگی ادامه خواهد داشت.
زنجیره بی‌قانونی‌ها
مصطفی بالبای/ روزنامه جمهوریت
یکی از عادات متداول دولت‌های غیردموکراتیک و تمامیت‌خواه٬ این است که بر اساس تمایلات و منافع خود٬ قانون تصویب می‌کنند و از قوانین به نفع خود استفاده می‌کنند.
هر وقت در هر مساله‌ای گرفتار شوند٬ فوراً برای آن یک ماده قانونی تصویب می‌کنند و هر کسی که به رفتار آنها معترض شود٬ با چنین جوابی روبرو خواهد شد: ما که کاری نکرده‌ایم. داریم قانون را اجرا می‌کنیم. مملکت قانون دارد.
مثلاً در حال حاضر در ترکیه٬ مبارزه با شبکه فتح الله گولن٬ برای دولت و حزب حاکم٬ تبدیل به یک آلت عمل و یک ابزار قانونی شده تا با اتکاء به آن٬ هر اقدامی انجام دهند.
یکی دیگر از مثال‌های روشن در مورد مجموعه و زنجیره‌ای از رفتارهای غیرقانونی دولت٬ برخورد تند با روزنامه‌نگاران روزنامه جمهوریت است که چندین نفر از آنان با اتهامات واهی روانه زندان شده‌اند.
رئیس دستگاه قضا در حکم خود در مورد این افراد نوشته است: بیان انتقاد روزنامه نگاران٬ نباید به عنوان مصداق حمایت از ترور یا عضویت در گروه تروریستی٬ همچون یک اتهام به کار گرفته شود. بیان انتقادات روزنامه‌نگاران مزبور٬ بخشی از حقوق آنها و بخشی از آزادی بیان و رسانه است.
این اظهارات٬ بسیار امیدبخش و دلگرم‌کننده است و همه انتظار دارند که این روزنامه‌نگاران٬ به زودی آزاد شوند، اما دولت٬ همچنان به اعمال فشار ادامه می‌دهد.
نه پوتین٬ اردوغان را نجات می‌دهد نه باغچلی
حسن جمال/پایگاه اینترنتی تی 24
مصاحبه سه تن از روزنامه نگاران اسپوتنیک ترکی با احمد داوود اوغلو٬ موجب آن شد که به دستور ولادیمیر پوتین٬ هر سه روزنامه نگار٬ اخراج شوند.
اما مگر داوود اوغلو در آن مصاحبه چه گفته است؟
داوود اوغلو گفته است: هیچ چیزی بدتر از سانسور نیست و هیچ سانسوری نیز بدتر از خودسانسوری نیست.
وی گفته است: باید قوه مقننه مقتدر و قوه قضائیه نیز مستقل شود.
از دیگر سو٬ رسانه‌های وابسته به آکپارتی٬ داوود اوغلو را مورد انتقادات تند قرار داده‌اند و باغچلی نیز از او انتقاد کرده است. اما نتایج نظرسنجی‌های اخیر نشان می‌دهد که محبوبیت اردوغان در مقام رئیس جمهور٬ پایین آمده است و حالا باید گفت: نه پوتین٬ اردوغان را نجات می‌دهد نه باغچلی.
انتهای پیام/
