دورخیز احسان حدادی از مشهد به توکیو

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، رکورددار پرتاب دیسک ایران این روزها تمام فکر و ذهنش به تمرین هایش است تا به رویای خود یعنی طلای المپیک دست یابد. در چند سال اخیر پیشرفت خیره کننده‌ای داشت و کارنامه درخشانش پر از مدال های رنگارنگ است و پس از نقره المپیک لندن، قصد دارد هر طور شده در المپیک 2020 به فینال برسد و مدال خوش رنگ طلا را بر گردن بیندازد. وقتی به عملکرد این سنگین وزن دوومیدانی ایران نگاهی می اندازیم ، با مدال های رنگارنگی مواجه می شویم که در رقابت های جهانی، بازی های آسیایی، قهرمانی آسیا،جام قاره ای و... کسب کرده است و حالا فقط طلای المپیک را در گنجینه افتخاراتش کم دارد. این پسر یک متر و 93 سانتی متری، اردویی 10 روزه را در مشهد برپا کرده است تا با روحیه‌ای معنوی پا به عرصه بزرگ ترین رویداد ورزشی جهان بگذارد. می گوید که شهر مشهد به خاطر وجود بارگاه ملکوتی امام رضا(ع) به افراد انرژی مثبت می دهد و برای همین این شهر را برای تمرینات بدنسازی خود انتخاب کرده است تا توشه ای برای سفرش به توکیو باشد.فرصتی فراهم شد تا با این پرتابگر دیسک در ورزشگاه امام رضا(ع) گپ و گفتی داشته باشیم که ماحصل آن تقدیم می شود.

مشهد، شهر پرانرژی
این قهرمان دوومیدانی در ابتدای سخنان خود درباره هدف از برگزاری تمریناتش در شهر مشهد ، می گوید: برای برگزاری تمریناتم در مشهد چند هدف دارم که باعث شد این شهر را انتخاب کنم. اول این که حدود 7 سال پیش یعنی قبل از آغاز مسابقات المپیک لندن به مشهد سفر کرده بودم که با عنایت امام رضا(ع) برای اولین بار به عنوان یک ایرانی در المپیک مدال کسب کردم. برای همین برنامه ریزی کردم تا با حضور در این شهر که به همه ورزشکاران انرژی مثبت می‌دهد،با روحیه بالا پا به عرصه مسابقات بگذارم.احسان حدادی می افزاید: معتقدم شهر مشهد پر انرژی ترین شهر ایران است و همه این جا با صاف کردن دل‌ شان به شهر خود برمی‌گردند. برای همین از امام رضا(ع) برای رفتن به المپیک 2020 توکیو رخصت گرفتم تا دست پر از مسابقات المپیک برگردم.

طرح آموزشی احسان حدادی
وی همچنین به بخش دیگر هدفش از حضور در مشهد اشاره و اظهار می کند: جدا از دنبال کردن تمرینات بدنسازی در مشهد، قصد دارم به تمام شهرهای ایران به خصوص مناطق محروم سفر کنم و تجربیاتم را در اختیار جوانان علاقه‌مند به دوومیدانی بگذارم تا شاهد ارتقا و پیشرفت رشته دوومیدانی کشورمان باشیم. مهم ترین علت حضور من کمک به جوانان است. وی در توضیح بیشتر این طرح خاطرنشان می کند:طرحی دارم که با کمک و حمایت های فدراسیون دوومیدانی به تمام شهرها سفر کنم تا دوره های آموزشی برای نوجوانان و جوانان علاقه مند برگزار کنیم و از این طریق ورزشکاران با استعداد شناسایی شوند و آن ها را پرورش دهیم.

این قهرمان دوومیدانی با بیان این که نخستین کلاس آموزشی را در شهرستان طرقبه برگزار کرده ایم، می گوید: این طرح را ابتدا از شهر مشهد آغاز کردم تا با تبرک جستن از این شهر، کار را با موفقیت پیش ببریم. قصد دارم آن را در تمام استان‌ها اجرا کنم و با پاسخ دادن به سؤالات جوان‌ترها، به سهم خود نقشی در پرورش و تحویل نسل آینده ورزشی کشور داشته باشم.ابتدا به شهر طرقبه رفتیم و با جوانان این شهر صحبت کردیم. به آن ها انگیزه دادیم که اگر تلاش کنند ،قطعا می توانند در رویدادهای جهانی صاحب مدال شوند. در دوومیدانی هیچ زمان، ورزشکاری نداشتیم که در المپیک مدال کسب کرده باشد و از این رو الگویی نبوده است. من این اتفاق را تجربه کردم و هیچ الگویی در زندگی ورزشی ام نداشتم.وی تصریح می کند:شاید خیلی از جوانان علاقه مند به دوومیدانی نتوانند به تهران بروند و از تجربیات ملی پوشان استفاده کنند.با اجرای این طرح می توان افراد مستعد بسیاری را شناسایی کرد.

رویای طلایی
وی درباره برنامه هایش تا شروع المپیک می گوید: آسیب ‌دیدگی جدی ندارم . فعلا بدون مربی در حال تمرین هستم. امیدوارم با یک برنامه‌ریزی کاملا مناسب در نهایت راهی المپیک شوم و به دومین مدالم در رویداد بزرگ ورزشی دست یابم. قول می‌دهم بیشترین تلاش ممکن را برای موفقیت در المپیک 2020 توکیو داشته‌ باشم. وی تصریح می کند: پس از مشهد اردویی را در کیش برگزار می کنم. سپس احتمالا اولین اردوی خارجی را هم در آمریکا داشته باشم. قرارداد با مربی آمریکایی هم تا اواخر هفته نهایی می‌شود. از نظر مربی هم مشکلی وجود ندارد. مربی بدنسازم از روسیه است . وی تصریح می کند:هم اکنون به واسطه فرصت کوتاه هشت ماهه تا المپیک، تمرکزم را روی تمرینات گذاشته ام . چون فعلا هدف اصلی من گرفتن بهترین نتیجه در المپیک است.از دوره قبل با تجربه تر شده ام و تکنیک هایم را ارتقا داده ام. الان هم رویایم طلای المپیک است. زیبا ترین لحظه برای یک ورزشکار قرار گرفتن روی سکوی اول المپیک است که تمام سعی و تلاشم برای رسیدن به این لحظه است.

تنهایی حدادی
احسان حدادی درباره تلخ ترین روزهای ورزش حرفه ای خود می گوید:در طول این 17 سالی که ورزش حرفه ای انجام می‌دهم، آسیب دیدگی جزو تلخ ترین روزهایم محسوب می شود. اما مهم تر از آن بحث تنهایی ورزشکاران دوومیدانی است. ما مجبوریم در تمرینات و اردوهایی که داریم تنهایی تمرین کنیم و این شرایط از نظر روحی خیلی به من لطمه زده است.دوری از شهر و خانواده بسیار سخت بوده است. امیدوارم که با کمک فدراسیون و دست‎اندرکاران این رشته، تحمل این همه سختی‌ نتیجه بدهد.

چالش های ادامه دار
وی درباره چالش هایی که با فدراسیون و مسئولان ورزشی داشت، می گوید:چالش و اختلاف نظرهایی با فدراسیون دوو‌میدانی بوده و است.سال گذشته به خاطر شرایط نامناسب اعتراض کردم. اگر شرایط خوب باشد که کسی اعتراض نمی‌کند.سال گذشته پرافتخارترین ورزشکار ایران شدم اما برخورد خوبی از مسئولان ندیدم. امیدوارم امسال حمایت کنند و در کنار ما باشند. حدادی درباره اعلام آمادگی خود برای عهده‌دار شدن ریاست فدراسیون دوومیدانی هم اظهار می کند: با وزیر ورزش و جوانان در این زمینه رایزنی کردم و معتقدم بهترین مدیران فدراسیون‌ها خود ورزشکاران هستند. چون از نقاط قوت و ضعف آن رشته مطلع‌اند.

افت دوومیدانی خراسان رضوی
نایب قهرمان المپیک لندن در ادامه سخنان خود درباره دوومیدانی خراسان رضوی می گوید:دوومیدانی استان خراسان رضوی در گذشته افتخارات زیادی داشت. قبلا مسابقات زیادی در مشهد برگزار می شد و ما شرکت می کردیم. اما الان دوومیدانی در این استان و حتی کشور افت کرده است. البته دلایل زیادی دارد و نمی توان کسی را مقصر دانست. اما امیدوارم روز به روز بهتر شود و شاهد پیشرفت دوومیدانی خراسان رضوی باشیم.

منبع : خراسان

انتهای پیام/

بازگشت به صفحه رسانه‌‌ها