مردی که به جرم ارادت به حضرت زهرا (س) شهید شد

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، سید عبدالحسین واحدی نایب شهید نواب صفوی در امور فدائیان اسلام در ماجرای ترور حسین علاء تهران را به قصد عزیمت به بغداد ترک کرد که در مسیر بغداد در آبادان دستگیر می‌شود و به شهادت می‌رسد. محمدرضا نیکنام از اعضای فدائیان اسلام در کتاب «فدائیان اسلام در کلام یاران» که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده نحوه به شهادت رسیدن شهید سید عبدالحسین واحدی را  این چنین توضیح می‌دهد:

« درجریان پیمان سنتو، حسین علاء فشار می‌آورد که ما باید عضو پیمان سنتو در بغداد شویم. مرحوم شهید سیدعبدالحسین واحدی با فردی به نام آقا اسدالله خطیبی به قم آمدند و از قم به طرف آبادان و اهواز رفتند. برنامه این بود که ما محرمانه دو نفری به اهواز و آبادان  و از آنجا به بغداد برویم. اگر ترور حسین علاء در اینجا مؤثر واقع نشد، در آنجا اقدام ‌کنیم.

این دو نفر با هم می‌روند. وقتی شب به مسافرخانه می‌رسند مسئول مسافرخانه شناسنامه می‌خواهد. اینها می‌گویند: «نیاورده‌ایم». می‌پرسد: «اسم شما چیست؟» آقای واحدی اسمی می‌گوید. آقای اسدالله خطیبی هم یک اسم مستعار دیگر می‌گوید. اینها می‌خوابند. صبح وقت اذان بلند می‌شوند، نماز می‌خوانند، بعد بیرون می‌روند و به مسئول مسافرخانه پول هم می‌دهند. وقتی برمی‌گردند مسئول مسافرخانه سؤال می‌کند: «اسم شما؟» مرحوم واحدی اسمی ‌را که دیشب گفته بود و یادش رفته بود یک اسم دیگر می‌گوید. نتیجه این می‌شود که او بلافاصله به مأموران انتظامی زنگ می‌زند که دیشب دو نفر اینجا آمدند، خوابیدند، الآن هم دارند می‌روند. دیشب اسم خود را این گفت و صبح این گفت. شناسنامه‌ای هم به همراه نداشتند. مأموران انتظامی ‌می‌آیند این دو نفر را می‌گیرند و به شهربانی می‌برند. در شهربانی به بهانه‌ی رفتن به دستشویی اسلحه‌ی خود را داخل چاه می‌اندازند. بعد از این جریان سروصدا به راه انداختند که واحدی را در آبادان گرفتند. این‌جوری و آن‌جوری شد، الآن در شهربانی هستند، الآن در تحقیقات هستند، دارند چه کار می‌کنند، تا اینکه رسید ‌به آنجا که اینها را به طرف تهران آوردند. در روزنامه‌ها نوشتند که قبلاً قرار بود اینها را با قطار به تهران بیاورند، ولی بعداً با یک خودرو می‌آورند. این خودرو در بین راه پنچر می‌شود. وقتی می‌خواستند لاستیک ماشین را عوض کنند، واحدی از موقعیت استفاده می‌کند و فرار می‌کند. مأموران او را تعقیب و تیراندازی می‌کنند. همان‌جا گلوله به ایشان اصابت می‌کند و شهید می‌شود. حائری‌زاده در مجلس شروع کرد به سروصدا کردن که آبروی همه را بردید. شما نوشتید که سوار قطار شده و امروز قرار است بیاید. گفتید حرکت کرده و در راه است. بعد می‌گویید در راه که می‌آمدند ماشین خرابی پیدا کرد و این‌طور شد؟ به فرض هم خرابی پیدا کرد و به فرض هم واحدی فرار کرد. واحدی یک نفر معمم بوده. می‌دویدند او را می‌گرفتند. تیراندازی لازم نبود. در نهایت پی بردیم که واقعیت به این نحو بوده که وقتی ایشان را به تهران آوردند، مستقیم به اتاق بختیار بردند. بختیار یک حرف زشت مربوط به مادر او می‌زند. مرحوم واحدی هم  صندلی را برمی‌دارد و به طرف او پرت می‌کند. بختیار هم او را می‌کشد.

به هر تقدیر شهید واحدی را به شهادت رساندند و بعد از آن دستگیری‌ها شروع شد. بعد از محاکماتی‌ که شد، آنها هم به شهادت رسیدند.»

محمدمهدی عبدخدایی از اعضای برجسته فدائیان اسلام نیز درکتاب خاطرات خود که توسط مرکز اسناد انقلاب منتشر شده ، طریقه به شهادت رسیدن این شهید بزرگوار را به شرح ذیل نقل می‌کند:

«... بعدها معلوم شد وقتی که سید عبدالحسین واحدی را می‌آورند توی اتاق تیمور بختیار، او به مرحوم واحدی فحاشی می‌کند و به مادرش بد می‌گوید. مرحوم واحدی می‌گوید مادر من حضرت زهرا (س) است ، به مادر من توهین نکن و صندلی را بلند می‌کند بزند توی سر بختیار. در همان لحظه تیمور بختیار اسلحه‌اش را می‌کشد و با شلکی شش گلوله سینه‌ سید عبدالحسین واحدی را مضروب ساخته و به شهادت می‌رساند.»

انتهای پیام/