عقب‌گرد ترکیه در برابر تحولات میدانی ادلب
پیشروی سریع ارتش سوریه در حومه ادلب و هجوم ۲۰۰ هزار آواره به سمت مرزهای ترکیه، آنکارا را وامی‌دارد سیاست‌های خود درباره سوریه مورد ارزیابی قرار دهد و به تعهداتش در چارچوب توافق سوچی درباره ادلب عمل کند.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه فرامنطقه‌ای «رای الیوم» طی مقاله‌ای در بخش سخن سردبیر به اظهارات اخیر «ولید المعلم» وزیر خارجه سوریه که در آن از نشست‌های بی‌فایده میان هیئت‌های سوریه و ترکیه خبر داده، پرداخته است.
در این مقاله آمده است: دولت ترکیه هیئتی به مسکو برای گفت‌وگو درباره دو موضوع سرنوشت ارسال کرده است: نخست پیشروی ارتش سوریه در حومه ادلب و سیطره آن بر بسیاری از روستاها و نیز پیشروی موفقیت‌آمیز به سمت شهرهای «معرة النعمان» و «سراقب»، دوم تلاش برای جلوگیری از برخورد با روسیه و نیروهایش، یا نیروهای وابسته به شرکت‌های اعزام‌کننده جنگجویان وابسته به خود در طرابلس( لیبی)- آنهایی که در صفوف ژنرال «خلیفه حفتر» علیه نیروهای دولت وفاق ملی لیبی می‌جنگند-.
نتایج این سفر هنوز مشخص نیست ولی دو اظهارات می‌تواند در این رابطه برخی توضیحاتی را ارائه دهد:
نخست: اظهارات ولید المعلم، وزیر خارجه سوریه، که در جریان سفر هیئت ترکیه در پایتخت روسیه حضور داشت و در گفت‌وگو با تلویزیون ( راشا تودی) گفت که اخیرا نشست‌هایی میان هیئت‌های ترکیه و سوریه برگزار شد که به نتیجه‌ای نرسید و مفید نبود و راه‌حل در ادلب، نظامی خواهد بود.
دوم: اظهارات «ابراهیم قالین» سخنگوی ریاست‌جمهوری ترکیه که اعلام کرد که ریاست‌جمهوری روسیه متعهد شده است تلاش‌هایی برای متوقف کردن حملات دولت سوریه در حومه ادلب، که اخیرا افزایش یافته است، صورت دهد، و ترکیه انتظار دارد حملات سوریه در چارچوب «توافقی جدید» برای آتش‌بس متوقف شود.
با تامل در این دو اظهارات و پاراگراف‌های آنها می‌توان نتیجه گرفت که ترکیه، اگر در موضعی ضعیف قرار نداشته باشد و خود را در موضعی دشوار بیابد، پس سخن گفتن درباره توافق جدید آتش‌بس با نظارت روسیه یعنی اینکه باید همزمان به تعهداتش در توافق سوچی(تمایز میان گروه‌های طبقه‌بندی شده تروریستی همچون جبهه النصره و دیگر گروه‌ها) عمل کند که چراغ سبزی به حذف گروه‌های طبقه‌بندی شده تروریستی است و از سوی دیگر به ساماندهی اوضاع گروه‌های غیر تروریستی از طریق گذرگاه آشتی با دولت سوریه بپردازد.
بر این باور نیستیم که مقامات ترکیه، با وجود کثرت تهدیدها، نیروهایی به طرابلس لیبی برای جنگیدن در کنار نیروهای دولت وفاق اعزام خواهند کرد؛ زیرا در این صورت آنها با نیروهای روسی وابسته به شرکت «واگنر»، که جنگجویانی اعزام می‌کند، برخورد خواهند شد. شرکت واگنر شرکتی مشابه «بلک واتر» است که در کنار نیروهای آمریکایی در عراق جنگید و در حال حاضر در یمن و شاید لیبی نیز در حال جنگیدن باشد.
دولت ترکیه در تنگنا قرار دارد؛ زیرا که خودش را همزمان درگیر جنگیدن در چند جبهه می‌یابد و این یک خطای بزرگ استراتژیکی است به‌ویژه اگر در نظر بگیریم که دشمنان آن چه در لیبی یا سوریه قوی هستند در حالی‌که تعداد همپیمانانش در حال کاهش است.
آتش‌بس جدید، که دولت روسیه وعده اجرای آن را در ادلب داده است همانطور که قالین، مشاور «رجب طیب اردوغان» می‌گوید، جایگزین یا مکمل توافقنامه سوچی است که فقط از مجرای تفاهامات مستقیم با دولت سوریه امکان‌پذیر است، آیا حضور ولید المعلم در مسکو همزمان با ورود هیئت ترکیه به این شهر، به همین منظور انجام شده است؟
ولید المعلم ارتباط میان این دو سفر را رد و تأکید کرده است که دیدارها با تُرک‌ها مفید نبوده است ولی واضح است که این پیشروی سریع ارتش سوریه در حومه ادلب و حرکت 200 هزار آواره به سمت مرزهای ترکیه- که آمارشان در حال افزایش است- شاید ترکیه را وامی‌دارد که درباره سیاست‌های خود در سوریه تجدیدنظر کند و بارزترین این موارد عدم اجرای تعهداتش در چارچوب توافق سوچی درباره ادلب است که حتما تحت حاکمیت سوریه باز خواهد گشت- خواه این زمان طولانی باشد یا کوتاه-.
انتهای پیام/
