تهدید "شرکت‌های دانش بنیان نوپا" با آفتهای فلج کننده/ دوری از پایتخت مانع از ارائه خدمات مشاوره‌ای

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ شکل‌گیری شرکت‌های دانش‌بنیان به عنوان یکی از اصلی‌ترین اهرم‌های اتکا به صنایع داخلی که همواره مورد تاکید مقام معظم رهبری بوده از مدتها قبل در دستور کار معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری قرار گرفت.

در واقع یکی از دلایل راه‌اندازی این معاونت در ساختار دولت کمک به پیدایش صنایع فناورانه داخلی بود؛ با گذشت زمان و حمایت‌های معاونت علمی تعداد شرکت‌های دانش بنیان افزایش یافت و محصولات این شرکتها تجاری‌سازی شدند.

دوران خوشی که حالا با افزایش کمی این شرکتها به نوعی رها شدگی در این عرصه منجر شد؛ شرکت‌های دانش‌بنیانی که فعالیت خود را سالها قبل آغاز کرده‌اند امروز با نیاز‌های جدید مواجه شده‌اند و لازم است با ارائه مشاوره‌های مناسب و به موقع به آنها مانع از انحراف مسیر پیش‌رویشان شد.

در رابطه با مطالبات این شرکت‌ها با "احسان موحدی" مدیر عامل یک شرکت‌ دانش‌بنیان فعال در عرصه ساخت تجهیزات داروسازی گفت‌وگو کردیم.؛ شرکتی که کیفیت ساخت محصولاتش با مشابه اروپایی برابری می‌کند؛ مشروح گفت‌وگوی تسنیم با این فعال حوزه دانش بنیان کشورمان را در ادامه می‌خوانید:

تسنیم: با توجه به اینکه شرکت تحت مدیریت شما در حوزه‌ تجهیزات داروسازی فعالیت می‌کند و بخشی از لوازم از کشورهای دیگر تامین می‌شود آیا هنوز با ظرفیت‌ها قبلی مشغول تولید هستید؟

بله؛ شرکت ما فعال در حوزه تجهیزات داروسازی است و بخشی از قطعات مورد استفاده ما برای ساخت این تجهیزات از خارج کشور تامین می‌شود؛ این قطعات بیشتر به بخش‌های الکتریکی و پنوماتیکی دستگاه‌ها مرتبط می‌شود. مشکلات واردات این دستگاه‌ها و افزایش قیمت 3 برابری این قطعات مشکلات زیادی برای شرکت ما به‌وجود آورده است. این افزایش قیمتِ قطعات منجر به افزایش قیمت خود دستگاه‌های ما شده‌است.

ما هم ناگزیر از افزایش قیمت محصولات خود هستیم، چون از یک طرف قطعات کمیاب شده و از طرف دیگر با قیمت‌های بالا تهیه می‌شود. برای رفع بخشی از این مشکلات به سمت دریافت تسهیلاتی رفتیم که برای شرکت‌های دانش‌بنیان در نظر گرفته شده‌است اما برای دریافت این تسهیلات هم، مشکلات زیادی داشتیم و امکان دریافت آن به راحتی وجود ندارد.

تسنیم: برای مشکلاتی که ذکر شد آیا راهکار‌های حمایتی لازم در دستگاه‌های دولتی پیش‌بینی شده‌ و می‌توان برای رفع  آن از امکانات و دولتی استفاده کرد؟ به عنوان مثال معاونت علمی ریاست جمهوری یا صندوق‌های حمایتی می‌توانند کاری انجام دهند؟

امیدواریم برای خرید قطعات، از ما حمایت‌های لازم صورت بگیرد و نمی‌دانم چه راهکاری می‌توان برای رفع این مشکلات پیشنهاد داد اما خود این نهاد‌های دولتی باید فکری به حال مشکلات شرکت‌های دانش بنیان بکنند.

ببینید شرکت ما تولید کننده تجهیزات داروسازی است و سه تا از محصولات ما برای اولین بار است که در ایران ساخته می‌شود. این دستگاه‌ها با تکنولوژی دستگاه‌های سوئدی و آلمانی رقابت می‌کند. البته شرکت‌های هایتک هندی هم به تولید این دستگاه‌ها می پردازند اما کیفیت تولیدی ما پیشرفته‌تر از آنهاست.

این دستگاه‌ها شامل دستگاه‌های شمارنده قرص و کپسول است که با دقت و سرعت بالا این کار را انجام می‌دهد. از طرف دیگر ما دستگاه بسته‌بندی قرص جوشان را تولید می‌کنیم و به عنوان تنها شرکتی هستیم که اقدام به تولید این دستگاه کرده است چرا که این دستگاه پیچیدگی‌های خاص خود را دارد. دستگاه دیگر تولیدی ما «اسفرونایزر» است که این سیستم هم برای اولین بار در ایران تولید شده‌است.

تسنیم: شما فقدان واردات دستگاه‌های جانبی برای ساخت این دستگاه‌های پیچیده داروسازی را به عنوان یکی از مشکلات عمده در ساخت، نام بردید و دلیل افزایش قیمت محصولاتتان را بالا رفتن قیمت آنها ذکر کردید. آیا هیچوقت برای ساخت آنها در ایران فراخوان داده‌اید یا از نهاد‌های مرتبط با شرکت‌های دانش‌بنیان درخواست کرده‌اید که نیازهایتان را برآورده کنند؟ الان صنایع هایتک و راهبردی کشور نیازهای خود را با فراخوان‌های گوناگون اعلام می‌کنند و اغلب از صنایع داخلی پاسخ دریافت می‌کنند.

نیازهای ما به طور کلی به دو بخش تقسیم می‌شود، یک بخش مواد اولیه مورد استفاده ماست که با توجه به آلیاژ ویژه‌ای که دارد مستقیماّ از خارج وارد می‌شود و طی 8 سال فعالیتمان نمونه داخلی برای آن ندیده‌ایم. البته این مواد خاص قرار است توسط یک شرکت فولادسازی داخلی ساخته شود و مورد استفاده ما قرار گیرد اما هنوز این اتفاق نیفتاده است. مواد اولیه دیگر ما «پلکسی متیلین» است که برای تامین آن از یک برند بلژیکی استفاده می‌کنیم. البته برای این مواد، برند‌های چینی هم وجود دارد اما کیفیت مطلوبی ندارد.

وابستگی دیگر ما قطعات الکترونیکی است. ما از نوعی سنسور استفاده می‌کنیم که ریسپانس و سرعت عمل بالایی دارد که برای تأمین آن از یک برند ژاپنی استفاده می‌کنیم. تمام سنسورهای دیگر ما هم از همین برند ژاپنی تأمین می‌شود. اگر بخواهیم همین سنسورها را در ایران تولید کنیم دوباره برای تامین قطعات اولیه سنسور‌ها هم باید به سراغ مواد اولیه خارجی برویم. به خاطر همین دوباره آن کارایی مطلوب را نخواهیم داشت.

اگر تلاش بشود که «کنترلرها» و «ستگرها»ی مورد نیازمان در ایران تولید شود ما به سمت پیشرفت فوق‌العاده‌ای خواهیم رفت؛ اما متاسفانه تاکنون چنین اتفاقی نیفتاده است. البته ما هم در راستای اعلام نیازمان پیشنهادی نداده‌ایم و از سازمان یا شرکت خاصی درخواست ساخت آنها را نداشته‌ایم.

تسنیم: آیا امکان صادرات این دستگاه‌ها وجود دارد و نهاد‌های دولتی برای تسهیل این صادرات کاری انجام داده‌اند؟

ببینید دستگاه‌های ما در سطح بسیار بالایی تولید می‌شوند و امکان صادرات آنها وجود دارد اما نیاز است جلسات مشاوره‌ای برای فراهم کردن شرایط صادرات محصولات گذاشته شود تا شرکت‌هایی مشابه شرکت‌ ما بتوانند از این امکان برای صادرات هم استفاده کنند.

من به جرأت می‌توانم اعلام کنم که ما در حوزه دانش تولید این دستگاه‌های داروسازی؛ هند و چین را پشت سر گذاشته ایم و در حال حاضر کیفیت دستگاه‌هایمان با نمونه‌های کره‌ای و اروپایی رقابت می‌کند اما تأسف می‌خورم که نتوانسته‌ایم آنها را به خارج از ایران صادر کنیم. این موضوع به واسطه آگاهی پایینی است که ما در این زمینه داشته ایم.

تسنیم: حال جدای از بحث ساخت این مواد اولیه و قطعات مرتبط با آن آیا به لحاظ ارزی هم حمایتی از شما صورت گرفته یا خیر؟

من به جرأت می‌توانم بگویم که ما هیچ حمایتی از معاونت علمی ریاست جمهوری دریافت نکرده‌ایم و اقدامی هم برای دریافت این حمایت‌ها نداشته‌ایم.

اما نکته‌ دیگری که نه‌تنها توقع شرکت‌ ما بلکه توقع تمام شرکت‌های دانش‌بنیان شهرستانی از معاونت علمی ریاست جمهوری است، برگزاری جلسات مشاوره‌ای و اطلاع رسانی در خارج از پایتخت است. بیشتر جلسات مرتبط با شرکت‌های دانش‌بنیان در تهران برگزار می‌شود و این در حالی است که شرکت‌های دانش‌بنیان فعال در شهرستانها هم کم نیستند. به عنوان مثال در جلسات مشاوره‌ای که معاونت علمی برای اعطای تسهیلات در شرکت‌های دانش‌بنیان برگزار می‌کند شرکت‌های شهرستانی کمتر امکان حضور پیدا می‌کنند. بسیار پیش می‌آید که پیامک تشکیل جلسات در تهران برای ما ارسال می‌شود و ما نمی‌توانیم در آنها حضور داشته باشیم. ما نمی‌توانیم شرکت را رها کنیم و برای حضور در این جلسات به تهران بیاییم، محتوای جلسات هم به دست ما نمی‌رسد.

انتهای پیام/