گذری بر نکات مهم جزء سیزدهم قرآن/ ۷ درخواست ابراهیم(ع) از خدا
کارشناس مسائل دینی به بیان نکاتی مهم از جزء سیزدهم قرآن کریم پرداخت.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، امروز پنجشنبه 18 اردیبهشت مصادف با سیزدهمین روز از ماه مبارک رمضان است و طبق روال روزهای قبل صوت ترتیل جزء سیزدهم قرآن کریم با صدای "عبدالباسط و عباس امام جمعه" جهت بهره‌مندی هرچه بیشتر مخاطبان منتشر شد که در اینجا می‌توانید بشنوید.
حجت‌الاسلام سیدعلی بطحایی کارشناس مسائل دینی در گفت‌وگو با تسنیم با بیان نکاتی مهم از جزء سیزدهم قرآن کریم پرداخت که متن آن در ادامه آمده است:
*****
ـ آیات 40, 41 سوره ابراهیم؛ ﴿ رَبِّ اجْعَلْنی مُقیمَ الصَّلاةِ وَ مِنْ ذُرِّیَّتی رَبَّنا وَ تَقَبَّلْ دُعاءِ﴾ ﴿ رَبَّنَا اغْفِرْ لی وَ لِوالِدَیَّ وَ لِلْمُؤْمِنینَ یَوْمَ یَقُومُ الْحِسابُ﴾
در آیاتى که تاکنون درباره حضرت ابراهیم در این سوره خواندهایم، او از خداوند هفت درخواست دارد: امنیّت مکّه، دور ماندن از بت‌پرستى، توجّه قلوب و افکار مؤمنان نسبت به فرزندان و مکتب او، بهرهمند شدن ذریّۀ او از ثمرات، توفیق اقامه نماز، قبول شدن دعاها و آمرزش براى خود و والدین و همۀ مؤمنان.
ـ آیه 37 سوره ابراهیم؛ ﴿ رَبَّنا إِنِّی أَسْکَنْتُ مِنْ ذُرِّیَّتی بِوادٍ غَیْرِ ذی زَرْعٍ عِنْدَ بَیْتِکَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنا لِیُقیمُوا الصَّلاةَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِنَ النَّاسِ تَهْوی إِلَیْهِمْ وَ ارْزُقْهُمْ مِنَ الثَّمَراتِ لَعَلَّهُمْ یَشْکُرُونَ﴾
در روایات مىخوانیم که امام باقر علیهالسلام فرمود: ما اهل‌بیت رسول اللَّه صلى الله علیه و آله، بقیه ذرّیّه ابراهیم هستیم که دلهاى مردم به سوى ما گرایش دارد، سپس این آیه را تلاوت فرمود: ﴿ رَبَّنا إِنِّی أَسْکَنْتُ مِنْ ذُرِّیَّتی بِوادٍ غَیْرِ ذی زَرْعٍ ...﴾
کعبه در منطقهاى بى آب و علف قرار گرفت تا مردم به واسطه آن آزمایش شوند. چنانکه حضرت على علیهالسلام در خطبه قاصعه چنین بیان فرمود: اگر کعبه در جاى خوش آب و هوایى بود، مردم براى خدا به زیارت آن نمىرفتند.
دعاى انبیا مستجاب است. «وَ ارْزُقْهُمْ مِنَ الثَّمَراتِ»، «حَرَماً آمِناً یُجْبى إِلَیْهِ ثَمَراتُ کُلِّ شَیْءٍ» (قصص 57) حرمى امن که همه جور ثمرات در آن فراهم مىشود. امام باقر علیهالسلام فرمود: هر میوهاى که در شرق و غرب عالم هست در مکّه یافت مىشود.
ـ آیه 36 سوره ابراهیم؛ ﴿ رَبِّ إِنَّهُنَّ أَضْلَلْنَ کَثیراً مِنَ النَّاسِ فَمَنْ تَبِعَنی فَإِنَّهُ مِنِّی وَ مَنْ عَصانی فَإِنَّکَ غَفُورٌ رَحیمٌ﴾
حضرت على علیهالسلام فرمود: «انّ ولىّ محمّد من اطاع اللَّه و ان بعدت لحمته و انّ عدوّ محمّد من عصى اللَّه و ان قربت لحمته؛ همانا دوست محمّد کسى است که خدا را اطاعت کند، گرچه از نظر فامیلى و نَسب دور باشد و دشمن محمّد کسى است که خدا را نافرمانى کند، گرچه از بستگان پیامبر باشد.» (بحارالانوار، ج 67، ص 25)
ـ آیه 33 سوره رعد؛ ﴿ أَ فَمَنْ هُوَ قائِمٌ عَلى کُلِّ نَفْسٍ بِما کَسَبَتْ وَ جَعَلُوا لِلَّهِ شُرَکاءَ قُلْ سَمُّوهُمْ أَمْ تُنَبِّئُونَهُ بِما لا یَعْلَمُ فِی الْأَرْضِ أَمْ بِظاهِرٍ مِنَ الْقَوْلِ بَلْ زُیِّنَ لِلَّذینَ کَفَرُوا مَکْرُهُمْ وَ صُدُّوا عَنِ السَّبیلِ وَ مَنْ یُضْلِلِ اللَّهُ فَما لَهُ مِنْ هادٍ﴾
قائم بودن خدا، به معناى تدبیر تمام امور و کفایت، حفاظت، نظارت، و ثبت و ضبط آنهاست.
ـ آیه 28 سوره رعد؛ ﴿ الَّذینَ آمَنُوا وَ تَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِکْرِ اللَّهِ أَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ﴾
نشانه انابۀ واقعى، ایمان و اطمینان به خداست. «مَنْ أَنابَ، الَّذینَ آمَنُوا ...»
« آیه 24 سوره رعد؛ ﴿ سَلامٌ عَلَیْکُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ﴾
یکى از امتیازات بىنظیر قرآن، بیان پرمحتواترین مطالب، در قالب سادهترین و مختصرترین کلمات است. از جمله همین عبارت «سَلامٌ عَلَیْکُمْ» که جملهاى بسیار کوتاه و آسان، امّا پرمحتوا و رسا است و سابقه آن به انبیاى گذشته همچون ابراهیم، نوح و آدم علیهم‌السلام مىرسد. ﴿ سَلامٌ عَلى إِبْراهیمَ﴾، ﴿ سَلامٌ عَلى نُوحٍ فِی الْعالَمینَ﴾، ﴿ سَلامٌ عَلى مُوسى وَ هارُونَ﴾
ـ آیه 19 سوره رعد؛ ﴿ أَ فَمَنْ یَعْلَمُ أَنَّما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ الْحَقُّ کَمَنْ هُوَ أَعْمى إِنَّما یَتَذَکَّرُ أُولُوا الْأَلْبابِ﴾
در آیه قبل به کسانى که دعوت حیاتبخش انبیا علیهم‌السلام را اجابت مىکنند اشاره شد، این آیه و آیات بعد، آثار استجابت آن دعوت را بیان مىفرماید.
آیه 107 سوره یوسف؛ ﴿ أَ فَأَمِنُوا أَنْ تَأْتِیَهُمْ غاشِیَةٌ مِنْ عَذابِ اللَّهِ أَوْ تَأْتِیَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً وَ هُمْ لا یَشْعُرُونَ﴾
غاشیه به معناى عقوبتى است که جامعه یا فردى را در برمى‌گیرد.
ـ آیه 106 سوره یوسف؛ ﴿ وَ ما یُؤْمِنُ أَکْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلاَّ وَ هُمْ مُشْرِکُونَ﴾
از امام رضا علیهالسلام روایت شده که فرمود: شرک در این آیه به معناى کفر و بت‌پرستى نیست بلکه مراد توجه به غیر خداست. (تفسیر نمونه) و از امام صادق علیهالسلام نیز نقل شده که فرمود: شرک در انسان، از حرکت مورچه سیاه در شب تاریک بر سنگ سیاه مخفى‌تر است. (سفینة البحار، ج 1، ص 697)
ـ آیه 98 سوره یوسف؛ ﴿ قالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَکُمْ رَبِّی إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ﴾
کسانى که در اثر اشتباه به پدر گفتند: ﴿ إِنَّ أَبانا لَفی ضَلالٍ مُبینٍ﴾ بعد از توجه به اشتباه مى‌گویند: ﴿ إِنْ کُنَّا لَخاطِئینَ﴾
به هنگام اقرار خلافکار، او را ملامت نکنید. هنگامى که گفتند: ﴿ إِنْ کُنَّا لَخاطِئینَ﴾ ما خطاکار بودیم. پدر گفت : ﴿قالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَکُمْ﴾
انتهای پیام/
