طرح‌های صهیونیستی برای بلعیدن قدس-بخش پایانی|پروژه قدس بزرگ+نقشه
تمام آنچه صهیونیست‌ها در قدس به دنبال آن هستند را می‌توان در پروژه «قدس بزرگ» آنها یافت. پروژه‌ای که تنها به دنبال قدس نیست و به نام قدس بخش وسیعی از کرانه باختری را اشغال کرده است.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، در میان پروژه صهیونیزم برای منطقه غرب آسیا، تسخیر قدس در نقطه مرکزی قرار دارد. این یک مدعای صرف نیست و جملات آلن بی، نخستین فرمانده نظامی یهودی انگلستان که اواخر جنگ جهانی اول وارد قدس شد این مسئله را ثابت می‌کند. او در سخنان خود گفته بود « امروز جنگ‌های صلیبی به پایان رسید.» صهیونیست‌ها از زمانی که برای فلسطین طراحی کردند قدس در اولویت‌های طرح‌های اشغالی آنها قرار داشته است. اما در میان تمامی طرح‌هایی که برای بلعیدن قدس طراحی و اجرا کرده‌اند مهمترین آنها پروژه‌ای موسوم به قدس بزرگ است. براساس این طرح ، شهر قدس ابتدا به طور کامل از غیر صهیونیست‌ها خالی می‌شود و پس از آن با توسعه آن به دهها کیلومتر آن طرف‌تر نمادهای یهودی- صهیونیستی تمام آن را فرا خواهند گرفت.
تاریخ پروژه قدس بزرگ وگام نخست
تاریخ این پروژه که مجموعه‌ای از تمهیدات صهیونیست‌ها برای یهودی‌سازی قدس است به اولین روز اشغال شهر قدس در سال 1967 باز می‌گردد. پس از اشغال قدس در آن سال، کنست رژیم صهیونیستی در تاریخ 26 ژوئن 1967 ، سه قانون در مورد قدس تصویب کرد که این قوانین مبنای پروژه قدس بزرگ شدند:
- قوانین سرزمینهای 1948 در قدس اجرا خواهند شد.
- مرزهای شهرداری قدس توسعه یافته، از شمال قلندیا تا صور باهر در جنوب قدس مرزهای قدس هستند و شورای عربی شهر نیز منحل می‌شود.
- صدور قانون حمایت از مکان‌های مقدس مبنی بر اینکه همه ادیان آزادند به این مکان‌های مقدس دسترسی داشته باشند. این قانون اجرایی نمی شود.
همانگونه که می‌بینید مقدمات طرح برای اینکه قدس بزرگی به وجود آید که فقط در اختیار صهیونیست‌ها باشد را این قوانین فراهم کرد.
گام دوم، ایجاد حلقه اول کمربند های شهرکی
دومین مرحله از اقدام برای ایجاد پروژه قدس بزرگ ایجاد کمربندی از شهرک‌های صهیونیستی پیرامون قدس برای جدا کردن «قدس بزرگ» از دیگر مناطق فلسطینی بود. در این مرحله شهرک‌هایی خارج شهر قدس در سال 1968، در زمین‌های غصب شده فلسطینیان به وجود آمد در این مرحله فقط شهرک ایجاد نشد بلکه پروژه‌های شهرکی بزرگی در اطراف قدس ایجاد شد. پروژه‌های شهرکی موسوم به E که شامل پروژه های E1، E2و E3 به وجود آمدند. هر یک از این شهرک‌ها شامل دهها هزار واحد مسکونی‌اند که صدها هزار صهیونیست‌ها را در خود جای می‌دهند.
ایجاد حلقه دوم کمربندهای شهرکی
در سال 1969 حلقه دوم کمربندهای شهرکی در اطراف قدس ایجاد شد. این بار مجموعه‌ای از 18 مجموعه شهرکی در اطراف قدس ایجاد شد. غوش عتصیون یکی از معروف‌ترین این شهرک‌ها است. این مجموعه نیز یک حلقه دیگر فلسطینیان را از قدس دور می کردند و مانع دسترسی آنها می شدند.
گام سوم، مجموعه های شهرکی در دره اردن
گام سوم صهیونیست‌ها ایجاد مجموعه‌های شهرکی در دره اردن بود. با این پروژه که تحت عنوان طرح «ایگال آلون» اجرایی شد، شهرک‌هایی در دره اردن ایجاد می‌شد تا هرگونه امکان دستیابی و نفوذ فلسطینی‌ها به قدس منتفی شود. سال 1974 کنست رژیم صهیونیستی طی قانون قدس غربی و شرقی را یکی اعلام کرد و تمام آن را تحت حاکمیت رژیم صهیونیستی معرفی کرد. در این قانون قدس به 8 محله تقسیم شد.
طرح موسوم به «انتشار»
سال 1976 مجموعه شهرکی معالیه آدومیم در نزدیکی قدس شرقی به وجود آمد و شهرک‌های کوچکی نیز از دره اردن تا قدس ایجاد شدند که مکان‌های خالی بین شهرک‌های قدیمی را پر می‌کردند. اما سال 1980 رژیم صهیونیستی پایتخت ابدی خود اعلام کرد. در همین سال ، «شارون» طرحی را تحت عنوان طرح «انتشار» اجرا کرد براساس این طرح مرزهای قدس تا بیرون کوه‌های اطراف قدس توسعه می یافت. این طرح موجب غصب 20کیلومتر مربع از زمینی‌های فلسطینیان شد و در آن 3 کمربند امنیتی برای قدس ایجاد می شد:
اول، کمربند قلندیا در شمال که شامل شهرک های کوخاف یعقوب، بسگوت و گیفات زعیف می‌شد.
دوم، کمربند شرقی و غربی که شامل شهرک «معالیه عادومیم» در شرق و «معالیه هعشمیا» در غرب به اضافه شهرک‌های دیگری چون «کعادم» و «علمون» می‌شد.
سوم، کمربند بیت لحم در جنوب که شامل دو شهرک «جبل ابوغنیم» و «جیلو» می‌شد.
با این طرح‌ها در حال حاضر بیش از 84 مجموعه شهرکی در قدس به وجود آمده که تقریبا قدس را همچون یک حلقه در بر گرفته ، از دسترس فلسطینی‌ها خارج کرده است.
پروژه قدس بزرگ دو نتیجه بسیار وخیم برای فلسطینی‌ها داشته است. اول اینکه آنها را از دسترسی به قدس دور کرده است. با کمربندهای شهرکی ایجاد شده فلسطینیان امکان دستیابی به قدس را تقریباً از دست می‌دهند. دوم آنکه، به بهانه اجرایی کردن این پروژه زمین‌های وسیعی از استان‌های الخلیل، بیت‌لحم و رام‌الله را شامل شده است. صهیونیست‌ها به این بهانه هم بخش‌های وسیعی از استان‌های کرانه باختری و هم بخش‌های قابل توجهی از دره رود اردن را اشغال کرده و به ایجاد مجموعه‌های شهرکی بزرگ اختصاص داده‌اند.
تمام آنچه در خصوص بلعیدن قدس به آن در چند شماره گذشته اشاره شد در قالب پروژه «قدس بزرگ» صهیونیست‌ها قابل توجیه است. با این نگاه باید گفت آنها تحت عنوان پروژه‌ای به نام «قدس بزرگ» در تلاش هستند قدس را به طور کامل از دست فلسطینیان و مسلمان و حتی مسیحیان خارج کرده، مجموعه‌ای وسیع را که شامل چند استان می‌شود تحت عنوان «قدس بزرگ» به وجود آورند و آن را در طرح‌های آینده خود به عنوان پایتخت رژیم مجعول خود معرفی کنند.
انتهای پیام/
