دنیای کاغذی یک کارآفرین؛ معلمی که از طعنه رفقایش کارخانه‌دار شد + فیلم

به گزارش خبرگزاری تسنیم از گناباد، سال 1376 ماشین زیرپایش را فروخت و یک کارگاه کوچک با یک کارگر راه انداخت؛ معلم بود و زنگ تفریح رفقای معلمش طعنه می‌زدند دل و دماغ اضافی داری؟ پول داری بیا برویم مشهد خانه بخریم.

حالا بعد از حدود 25 سال خوشحال است که به جای خرید ملک، اشتغال‌زایی کرده؛ می‌گوید  45 کارگر دارم و افتخار می‌کنم جزو بهترین کارخانه‌های کارتن‌سازی شرق ایران هستیم.

محمدرضا حاجی‌زاده؛ معلم بازنشسته و کارآفرین امروز گناباد مدیرعامل یک کارخانه کارتن‌سازی است.

می‌گوید آدمی که زیادی اهل تفریح و استراحت است هیچ وقت تولیدکننده نمی‌شود؛ باید زودتر از کارگرها بیایی، همیشه بالای سرشان باشی و دیرتر از همه هم بروی. یک تولید کننده باید صبور باشد و با مشکلات تولید و درگیری‌های احتمالی با کارگران و مشتری‌های مختلف از کوره در نرود. 

حاجی‌زاده مثل خیلی‌ها از صفر شروع کرده؛کم کم بازار و ابزار جدید را شناخته و تولید کارخانه را افزایش داده است.  خودش می‌گوید چندین کارخانه مهم را در تهران گشتم تا ریزه‌کاری‌های تولید کاغذ را یاد بگیرم.

این کارآفرین گنابادی معتقد است هر تولیدکننده‌ای که بازار محصول خودش را نشناسد به سرعت زمین می‌خورد. بنابراین هر جوانی که فکر می‌کند می‌تواند یک کارگاه تولیدی راه بیاندازد اول بازار خود را شناسایی کند و مطمئن شود که خریداری هست بعد شروع کند.

از این کارآفرین گنابادی درباره گرفتاری‌های این روز کارخانه‌ای پرسیدیم. می‌گوید: "هر زمانی که جلوی صادرات را باز می‌کنند ما به مشکل می‌خوریم. بازار داخل به کاغذ بازیافتی نیاز دارد اما ما صادر می‌کنیم و این عرصه و تقاضا را به هم می‌ریزد. در حال حاضر صادرات کاغذ به چین داریم. این یعنی گران شدن مواد اولیه؛ سال گذشته کاغذ خام را 3200 خرید می‌کرده‌ایم و حالا داریم 4900 برای همان کاغذ که مواد اولیه کار ماست پول می‌دهیم."

اما جدای از مسائل ملی در داخل شهرستان هم کار تولیدی با مشکلات کمی روبه رو نیست.   حاجی‌زاده می‌گوید "دوماه وقت گذاشتم که فقط انتقال برق برای دستگاه‌ها صورت گیرد و چندین بار کاغذبازی اداری کردم تا یک مشکل عادی را برایمان حل کنند."

سال گذشته دولت چندین جلسه در استان‌ها و شهرستان‌ها گذاشته تا یک به یک مشکلات کارخانه‌های فعال برطرف شود. در گناباد ما هم این جلسات بوده اما چندان رضایت‌بخش نبود.

حاجی‌زاده می‌گوید : "گاز یک قسمت از کارخانه ما را وصل نمی‌کنند و به همین دلیل در زمستان نتوانستیم از یک دستگاه جدید که خریده بودیم  استفاده کنیم؛ هر چه رفتیم و نامه زدیم  جواب نگرفتیم".

بعد از 25 سال  هنوز ایده‌های نو در ذهن مدیرعامل کارخانه است. خسته نشده و می‌خواهد کارش را توسعه دهد. در این بحران اقتصادی این یک خبر بسیار خوش برای صنعت گناباد است؛ حاجی‌زاده چرتکه انداخته و قول می‌دهد 50 نیروی جدید استخدام کند. اما شرطش برای این کار تغییر محل کارخانه است.

کارخانه کارتن‌سازی نیاز به محیط بزرگ‌تری دارد. زمین‌های همسایه هم فروشی نیست. آنها حداقل دو هکتار زمین نیاز دارند. اینجاست که باید مدیران شهرستان زمینه تسریع انتقال را فراهم کنند. باید ببینیم  توان مدیران شهرستان  به اندازه حرف‌ها و قول‌هایشان هست یا نه؟

این کارخانه مشتری‌هایی خارج از استان هم دارد. حتی قبل از گران شدن کرایه‌های حمل و نقل مشتری از کرمانشاه هم داشتند. دستگاه‌های جدید این کارخانه و تنوع خدماتی که می‌دهد آینده فروش آنها را هم تضمین کرده است.

در دنیای کاغذها چندین مرحله تولید وجود دارد؛ حاجی‌زاده به آینده امیدوار است و می‌گوید: در ادامه کار می‌خواهند مرحله تبدیل کاغذ باطله به ورق را احداث کنند. 

یک تولیدکننده حتما باید بروز باشد هم در زمینه فناوری و هم بازاریابی؛ کارخانه کارتن سازی این کارآفرین تاکنون 4 بار دستگاه‌های خود را بروزرسانی کرد و در دوره کرونا آنها  به دنبال بازار جدید در بسته‌بندی محصولات هستند. اگر خلاقیت در مدیریت کارخانه باشد می‌تواند بازار جدید کرونایی را حدس بزند و از اکنون آماده حضور در بازار باشند.

بدون شک کارآفرینی در حال حاضر ایران یک کار پرریسک است. در سال جهش تولید همه باید کمک کنند تا آنهایی که روحیه تولید دارند در این رقابت  پیروز باشند و از آن مهمتر سنت تولید به  جوان‌های خلاق هم منتقل شود.

حاجی‌زاده در پایان کار به جوان‌ها توصیه کرد ناامید نباشند و اگر پول هم ندارند با علاقه دست به تولید بزنید؛ این کارآفرین می‌گوید که  راه سختی است اما هیچ لذتی شیرین‌تر از ایجاد اشتغال و هیچ پولی با برکت‌تر از درآمد تولید نیست. اگر مرد میدان هستید آستین‌ها را بالا بزنید.

انتهای پیام/281/‌ت