وقتی شجاعت علی‌اکبر(ع) دشمن را به ضجّه انداخت
استاد حوزه علمیه گفت: کربلای ادامۀ ماجرای سقیفه و پایین آمدن پیامبر از بلندی موقعیت غدیر خم بود، کربلا زمان عقده‌گشایی دشمنان بود، در واقع آنان با علی(ع) می‌جنگیدند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، حجت‌الاسلام محمد سعیدی‌آریا استاد حوزه علمیه شب گذشته در برنامه «کوی محبت» که به طور زنده از شبکه دوم سیما پخش می‌شد، گفت:حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام دارای فضائل بسیار بالایی است. زمانی علی‌اکبر برای جنک به میدان آمد که تمام اصحاب به شهادت رسیده بودند، آنان عهد کرده بودند تا زمانی که ما هستیم نباید کسی از خاندان امام حسین علیه‌السلام برای نبرد وارد کارزار بشوند.
وی افزود: علی‌اکبر علیه‌السلا ظاهراً جزو نخستین کسانی بود که وارد میدان جنگ با دشمن شد، ایشان آنقدر حُسن وجه داشت که در روایت داریم شبیه‌ترین افراد به پیامبر(ص) بود و امام حسین نیز در هنگام به میدان رفتن او قسم یاد کرد که خدایا! شبیه‌ترین مردم خَلقاً، خُلقاً و منطقاً را به میدان فرستادم.
«او وقتی از امام حسین اجازه به میدان رفتن گرفت، امام علیه‌السلام به سرعت به او اجازۀ میدان داد، حضرت می‌داند که او برود دیگر بر نمی‌گردد، وقتی او به میدان رفت دشمن با او عقده‌گشایی‌ها کردند. او چنان شجاعتی از خود نشان داد که دشمن به ضجّه افتاده بود، او کسی بود که نسبش به حیدر کرّار می‌رسید.»
حجت‌الاسلام سعیدی‌آریا با بیان مطلب فوق گفت: یکی از جاهایی که امام حسین علیه‌السلام بسیار اشک ریخت بر بالین علی‌اکبر علیه‌السلام بود به خصوص زمانی که فرزندش برای طلب آب نزد پدر آمد.
این کارشناس مسائل دینی تأکید کرد: کربلای ادامۀ ماجرای سقیفه و پایین آمدن پیامبر از بلندی موقعیت غدیر خم بود، کربلا زمان عقده‌گشایی دشمنان بود، در واقع آنان با علی علیه‌السلام می‌جنگیدند. وقتی علی اکبر زخمی شد، در مقتل می‌‌گوید «الناس» یعنی همه مردم آمدند و شروع کردن به او ضربه زدن، اینها همه با امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام مشکل داشتند.
انتهای پیام/
