ماجرای غافلگیری سربازان بعثی با قوطی کنسرو / ‌ناگفته‌هایی از اسیری که چند زبان خارجی در ‌اسارت ‌فراگرفت

سید‌مصطفی میرشجاع در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در گناباد اظهار داشت: اگر ما در دوران دفاع مقدس موفق بودیم یکی از مهمترین دلایل آن این بود که در این مسیر «نقشه راه» داشتیم. داشتن نقشه راه برای هر فردی لازم و ضروری است به‌عنوان مثال در دوران اسارت نیز بچه‌ها نقشه راه داشتند و در دورانی که در اسارت بودند، سعی می‌کردند زبان‌های مختلف را یاد بگیرند که نمونه آن‌ها فردی بود که در دوران اسارت چند زبان یاد گرفت و بعد در کنکور پزشکی قبول شد و این روزها مدیرکل بهداشت استانی است و دارد خدمت می‌کند.

این یادگار دوران دفاع‌مقدس خاطرنشان کرد: در جنگ تحمیلی اگر فکر کنید این یک جنگ برابر بوده اشتباه است؛ در عین این که از لحاظ تجهیزات برابر نبودیم حتی بچه‌های ما دوره آموزشی ندیده بودند و هرچیزی که یاد می‌گرفتند در همان طول جنگ بود اما اخلاص عجیبی داشتند حتی در عملیات برای شلیک به دشمن وضو می‌گرفتند و به عملیات‌ها می‌رفتند.

میرشجاع  با اشاره به مثال‌هایی از اخلاص بچه‌ها در عملیات‌های مختلف عنوان کرد: در عملیات والفجر 8 که حدود شش ماه روی آن کار شده بود، تعداد زیادی تانک و هلی‌کوپتر دشمن را زدیم و این در صورتی بود که آموزش‌های زیادی برای زدن هلی‌کوپتر ندیده بودیم اما با اخلاص بچه‌ها موقع شلیک طوری موشک به هدف می‌خورد که دو هلی کوپتر که در یک مسیر بودند سقوط می‌کرد.

این جانباز دوران دفاع مقدس‌ با اشاره وضعیت تجهیزات در دوران جنگ بیان کرد: در آن دوران سیم خاردار نداشتیم و برای این که بفهمیم دشمن به سمت ما می‌آید قوطی‌های کنسرو را سورخ می‌کردیم و با یک نخ به هم می‌بستیم و 500 متری خاکریز نصب می‌کردیم که اگر دشمن به سمت ما بیاید صدا کند و غافل‌گیر نشویم.

‌وی در توصیه به نسل جوان بیان کرد: پیشنهاد می‌کنم خاطرات و زندگی‌نامه شهدایی مانند شهید برونسی یا شهید سید مجتبی علمدار را بخوانند تا مسیر و چراغ راهی برای آنها باشد. شعار "‌ایمان، جهاد، شهادت" باید تابلویی باشد در محل کار و خانه همه ما از مسئول تا هر شهروندی نصب شود تا مسیر اصلی را گم نکنیم و باید امروز با ایمان و جهادی عمل کنیم و اگر رزمنده ما ایمان نداشت در دوران جنگ امدادهای غیبی صورت نمی‌گرفت.

انتهای پیام/282/ ز