ستارگان مدفون در تخت فولاد| شخصیت والای بابا فولاد و نفوذش در مردم او را زبانزد کرده بود

به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، تخت فولاد نام قبرستان قدیمی شهر اصفهان است که به نام‌های لسان‌الارض و بابا رکن‌الدین نامیده می‌شده ‌است. قدمت این گورستان از قرن چهارم هجری تاکنون است. دوره صفویه را می‌توان اوج شهرت و اعتبار تخت فولاد دانست. احداث مصلای بزرگ شهر و بنای عظیم و زیبای مقبره بابا رکن‌الدین، این گورستان را در کانون توجه امرا، علما و مردم قرار دارد و روز به روز بر آبادانی آن افزوده شد. هر چند اصفهان در دوره صفویه به استثنای امامزاده‌ها و مقابر خصوصی، دارای دوازده گورستان بزرگ بود اما گورستان بابا رکن‌الدین با دفن علمای بزرگی همچون میرفندرسکی، حاج آقا رحیم ارباب و غیره اهمیت ویژه‌ای یافت.

خبرگزاری تسنیم در سلسله گزارش‌هایی با عنوان «ستارگان مدفون در تخت فولاد» به معرفی این علمای بزرگ می‌پردازد تا به شناخت مردم از آنها و تاثیراتی که در عالم اسلام و انقلاب داشتند کمک کند. در این گزارش به معرفی بابا فولاد حلوایی، عارف ایرانی می‌پردازیم.

بابا فولاد حلوایی فرزند استاد شجاع الدین حلوایی، مشهور به بابا فولاد، از عرفا و فضلای قرن دهم هجری بوده که در حق او کراماتی نوشته‌اند. وی براساس سنگ مزارش در محرم سال 959 قمری فوت نموده است.

از هویت بابا فولاد اطلاع زیادی در دست نیست. متن سنگ قبر وی نیز اطلاعاتی درخور درباره زندگینامه وی به دست نمی‌دهد. همین قدر می‌دانیم استاد فولاد فرزند استاد شجاع‌الدین یکی از عرفای بزرگ و صاحب کرامات قرن دهم هجری و مورد احترام مردم بوده است. گورستان متبرک و قدیم اصفهان در جنوب رودخانه زاینده‌رود و در مسیر جاده شیراز، تا قرن یازدهم هجری به نام مزار بابارکن الدین نامیده می‌شده است.

به نظر می‌رسد شخصیت والای بابا فولاد و نفوذش در مردم به حدی تأثیرگذار بود که نام روستای تازه احداث شده در جوار مزار وی در دوره صفوی به نام روستای تخت فولاد نام‌گذاری می‌شود و حتی به مرور قبرستان بابارکن الدین نیز از این زمان در منابع به نام قبرستان تخت فولاد معروف شده است.

سید مصلح الدین مهدوی می‌نویسد: «عده‌ای معتقدند که تختگاه او در این سرزمین متبرک بوده به همین جهت آنجا را تختگاه بابا فولاد نامیده‌اند و بعدها تخت فولاد گفته‌اند».

مزار بابا فولاد در ضلع شمالی تکیه خاتون آبادی و در مجاورت ساختمان مخابرات فیض (محل سابق غسالخانه تخت فولاد ) قرار گرفته است. در این محل چندین سنگ مزار مربوط به قرن دهم هجری نیز قرار داشته، ولی همه آنها به جز مزار بابا فولاد از بین رفته است.

سنگ مزار بابا فولاد سنگی مکعب مستطیل یا صندوقی شکل است که بر سطوح جانبی سنگ هیچ ‌گونه نقشی آفریده نشده، ولی بر سطح غربی (بالا) و شرقی (پایین) سنگ با خط ثلث بسیار زیبا سال فوت و معرفی شخص متوفی و نام سنگ تراش آن نقش شده است. بر سطح غربی یا سنگ بالایی نوشته شده: «وقف کرد قربة الی الله این سنگ را بر مزار خود استاد فولاد حلوایی ابن استاد شجاع الدین طمع کننده در لعنت خدای و نفرین رسول و ائمه المعصومین عمل العبد صدر الدین سنگ تراش».

و بر سطح شرقی یا پایین سنگ نقش شده: «تحریراً فی غرّه محرم الحرام فی سنة تسع و خمسین و تسعمائه. بابا فولاد حلوایی».

مردمی که برای زیارت عارفان و دانشمندان مدفون در تخت فولاد به اصفهان می‌آیند از مزار بابا فولاد نیز دیدن می‌کنند و به دلیل اطلاعات کمی که در مورد این عارف وجود دارد کنجکاوی بسیاری برای شناخت آن نشان می‌دهند.

انتهای پیام/164/ح