نشست خبری فیلم «مامان»|کارگردان: فکر نمی‌کنم "مامان" خودکشی کرده باشد/ مادر قصه ما مقابل فرزندانش نمی‌ایستد!

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در ششمین روز از سی و نهمین جشنواره فیلم فجر فیلم‌های سینمایی "مامان" در سالن اصحاب رسانه روی پرده رفت. "مامان" به کارگردانی آرش انیسی و حضور بازیگرانی مثل رویا افشار، عرفان ابراهیمی و شقایق شوریان و برخی از عوامل دیگر مورد نقد و بررسی قرار گرفت.

برخی پیش از شروعِ نشست نسبت به داستان "مامان" نقد جدّی وارد کردند و اعتقاد داشتند این فیلم را نه می‌توان توصیفی از مامان مقتدر تلاشگر دانست که مدیریتی مردانه روی فرزندانش دارد و نه  مادری سنتی که پشتیبان فرزندانش هست و خیلی از مسائل دیگر که به نشست خبری و پاسخگویی عوامل و هنرمندان این فیلم رسید.

مشروح نشست خبری این فیلم را در ادامه بخوانید:

آرش انیسی کارگردان در ابتدای این نشست درباره انگیزه خود برای ساخت این فیلم سینمایی گفت: من همیشه فیلمنامه می‌نوشتم و به دنبال ساخته شدنش می‌رفتم و بعد از یک سال دوندگی نمی‌شد. سراغ بعدی‌ها می‌رفتم. یک جا به این نتیجه رسیدم که باید یکی از این فیلمنامه‌ها را تا ته بروم. بعد از مدتی حس کردم من مدیون فیلمنامه "مامان" هستم و به همین دلیل فیلم ساخته شد.

مجید برزگر تهیه‌کننده فیلم هم درباره همکاری با آرش انیسی گفت: روزهای زیادی از وقتی که قرار بود "مامان" ساخته شود گذشته است آنچه برای ما مهم بود فیلمنامه جذاب و شخصیت پردازی درست این اثر بود. اواخر سال پیش ساخت فیلم جدی شد و خرداد ماه فیلمبرداری را شروع کردیم.

رویا افشار بازیگر نقش اصلی فیلم با اشاره به اینکه شخصیت مامان همزمان مقتدر و مهربان است، بیان کرد: شخصیت مامان در این فیلم، شخصیت بسیار مقتدری دارد و در عین حال مهربان است، چون یک مادر است و همه مادرها مهربان‌اند، اگر هم کسی خوشش نمی‌آید اقلاً خانواده می‌دانند او مهربان است.

امیر نوروزی بازیگر فیلم درباره نقش خود اظهار کرد: فریدون از آن دست آدم‌هایی است که 40 سال هر چه می‌خواسته نشده و یکباره می‌خواهد چیزی بخواهد و بشود اصلاً زندگی همینطور است او نسبت به موقعیت رفتاری انجام می‌دهد.

عرفان ابراهیمی دیگر بازیگر فیلم هم عنوان کرد: احمد راوی فیلم است با کارگردان گپ و گفت زیادی داشتیم نطقه نظرات مشترک زیادی داشتیم و فیلمنامه فراز و فرود زیادی داشت که می‌توانستم با روحم بپذیرم.

امیر شمس بازیگر ادامه داد: من دو سه سال پیش فیلمنامه را خوانده بودم و قرار بود نقش را بازی کنم اما به دلایلی نشد و وقتی بعد از مدتی آرش دوباره زنگ زد خیلی خوشحال شدم او را سال‌ها است می‌شناسم، این فیلم برایم چالش بزرگی بود اما خوشحالم در آن بودم.

سپس رویا افشار درباره ایفای نقش مادر در سه فیلم اخیر خود و شباهت و فاصله آن‌ها با هم توضیح داد: فاصله‌گذاری در نقش‌ها وقتی سناریو را می‌خوانم انجام می‌دهم اگر فکر کنیم ممکن است تکراری از چیزهای پیشین باشد سعی می‌کنم از بازی پرهیز کنم، اما همه نقش‌هایم را دوست دارم چون برایشان زحمت کشیدم.

وی ادامه داد: مفتخرم که بخش زیادی از این زحمات در کنار آقای برزگر بوده و حضورش به من می‌گوید کار ارزش دارد. واقعیت این است که همه نقش‌هایم را دوست دارم گاهی برخی سناریوها را می‌خوانم و حسرت می‌خورم که کاش من هم همکاری می‌کردم ولی نقش‌های خودم از آثارم دارای ویژگی‌های فوق‌العاده‌ای‌اند. هر سه نقش اخیرم سه کارگردان فوق‌العاده در کنارم بودند که حضورشان تاثیر زیادی داشته است اما در دو کار اخیر مدیون مجید برزگر هستم.

انیسی درباره سهم برزگر در ساخت فیلم بیان کرد: اگر آقای برزگر نبود این فیلم اصلاً ساخته نمی‌شد اینکه چه نقشی داشتند مطمئناً او بر اساس نگاه و سلیقه خود فیلمنامه را انتخاب می‌کند. او عهد کرده که به فیلمسازان کمک کند جاهایی من می‌بریدم اما او تسلیم نمی‌شد. همین شباهت‌ها است که باعث شده فیلمنامه را انتخاب کند اما در پَس تولید با هم چلنج داشتیم.

برزگر هم در خصوص اینکه عقایدم را وارد فیلمنامه نمی‌کنم، توضیح داد: من نقشی در فیلمنامه نداشتم فقط انتخاب و تحسین کردم اینکه بخواهم عقایدی را وارد فیلمنامه کنم شوخی است و سطح خودم را در سینما اینقدر پایین نمی‌آورم. معلوم است که نگاه آرش را دوست داشتم من در فیلم‌ها حتی سر صحنه هم نمی‌روم چون مایلم در کارها به بچه‌ها اعتماد کنم.

وی از مرکز گسترش برای ساخت فیلم تشکر کرد و گفت: فیلم‌هایی شبیه به "مامان" تماشاگر خود را دارند می‌دانم تماشاگری که فیلم خاص نگاه می‌کند در ایران زیاد است. روشن است که تعریف مخاطب با فیلم در اینجا فرق کرده است امیدوارم در شمایل جدید مثل اکران آنلاین بتوانیم از این امکان استفاده کنیم.

انیسی مطرح کرد: آن اوایل پروانه نگرفتیم چون شورا گفت ساختار ویدئویی دارد و بهتر است پروانه ویدیویی داشته باشد اما ما دوندگی کردیم و بالاخره پروانه گرفتیم. مدیون تک تک بچه‌هایی هستم که در این فیلم بودند.

کارگردان در پاسخ به دو سؤال که خبرنگاری پرسید چرا همه تلخی‌ها و مشکلات در فیلم به گردنِ جریان انقلاب افتاد و یا چرا "مامان" فیلم خودکشی می‌کند و همچنین قصه برخلاف مادرهای ایرانی، مادرِ را مقابل فرزندانش قرار می‌دهد،‌تأکید کرد: من فکر نمی‌کنم مامان خودکشی کرده باشد ما تنها یک اتوبوس آتش گرفته را می‌بینم مامان یکی از شخصیت‌های این جامعه است در این اثر می‌بینم که شوکی به او وارد شده، یک زمین دارد و این زمین تنها نقطه امیدی است تا به خوشبختی که مدنظرش است برسد. مامان نمی‌خواهد جلوی فرزندانش بایستد بلکه می‌خواهد آن‌ها را خوشبخت کند.

انیسی توضیح داد: روایتی که اینجا مطرح می‌شود بر اساس دنیای کاراکترهاست ساخته شدن "مامان" ضروری بود ما ناگزیر از قضاوت هم هستیم چنین این فیلم‌هایی کمک می‌کنند تا با شناخت بیشتری این قضاوت را انجام بدهیم تا شاید این کار هزینه قضاوت را کمتر کند.

انتهای پیام/