اعتبارات قطره‌چکانی برای آبرسانی به روستاهای استان گلستان/ مردم ۷۴ روستا آب شرب ندارند
گروه استانها - عدم اختصاص اعتبارات کافی و بموقع به پروژه‌های آبرسانی سبب شده در تابستان داغ امسال، مشکلات مردم ناشی از کمبود و قطعی آب بیش از قبل شود.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از گرگان، آمارها حاکی از وضعیت نابه‌سامان در حوزه منابع آبی است، یکی از شدیدترین خشکسالی‌های نیم‌قرن اخیر در گلستان حادث شده و منابع آبی استان به شدت دچار مشکل شده است. افت 5 متری سطح آب‌های زیرزمینی در استان به معنای از دست رفتن 241 میلیون مترمکعب آب سفره‌های کم عمق و عمیق است، شرایطی که کاهش شدید بارش‌ها آن را تشدید کرده و امروز مردم در بسیاری از شهرها و روستاهای استان گلستان با مشکلات کمبود یا قطعی آب مواجه هستند.
وضعیت در برخی شهرها و روستاها بغرنج‌تر است، در مرکز استان مردم ساعت‌ها با قطعی آب مواجه هستند و بیخ گوش شهر گرگان هم روستاهایی قرار دارند که این روزها هم با قطعی برق و هم با قطعی آب شرب مواجه هستند. اما وضعیت در برخی مناطق استان به ویژه برای روستائیان سخت‌تر و حادتر است، گرمای هوا در مناطق شمالی استان با توجه به همجواری با بیابان قره قوم ترکمنستان و اقلیم خشک و نیمه خشک این منطقه در برخی روزها غیرقابل تحمل است با اینحال اغلب روستاهایی که به آب شرب دسترسی ندارند در همین مناطق واقع شده است.
تقریبا همه آب شرب، صنعت و کشاورزی در استان گلستان به منابع زیرزمینی وابسته بوده که جزو منابع غیرقابل اتکا به شمار می‌رود. از طرفی منابع تأمین آب شرب استان هم در نوار جنوبی و میانی استان واقع شده و شمال استان تقریبا فاقد هرگونه منبع آب زیرزمینی و سطحی برای شرب است.
یکی از اهالی بخش داشلی‌برون گنبدکاووس درباره مشکلات کم آبی در این منطقه به خبرنگار ما گفت: در این منطقه چندین روستا وجود دارد که متأسفانه اغلب آنها مشکل آب شرب دارند. آبرسانی به روستاهای ما با تانکر انجام می‌شود و آن هم در هفته یک یا دوبار این کار را انجام می‌دهند اما در این روزهای گرم سال و با شیوع کرونا اصلا این آب کفاف نیاز خانواده‌ها را نمی‌دهد.
حاجی‌لی دوجی اضافه کرد: نه فقط ما آب شرب نداریم بلکه دام‌هایمان هم آب ندارند، کار مردم ما در این منطقه کشاورزی و دامداری است و حالا که خشکسالی شده حتی محدود آبگیرهایی هم که در منطقه وجود داشت، همه خشک شده است. کسی هم به داد ما نمی‌رسد که ما برای دام‌هایمان از کجا آب بیاوریم.
وی گفت: زندگی و معیشت ما در حال نابودی است اما فقط چند لیتر در هفته به ما آب می‌دهند، آن‌هایی که پولش را دارند و تانکر هم دارند، از جاهای مختلف آب می‌خرند اما اغلب مردم این روستاها فقیر هستند و توان خرید آب را ندارند. از زمانی که یادمان هست در این منطقه آب نداشتیم آیا نمی‌شد در این سال‌ها مسئولان فکری به حال مردم محروم این منطقه کنند یا حداقل شرایط آبرسانی سیار را بهبود بدهند.
صف‌های طولانی و دبه‌های کوچک و بزرگی که پشت سر تانکرها در نوبت دریافت آب هستند، صحنه‌ای است که دل آدم را به درد می‌آورد و می‌طلبد که مسئولان فکری به حال این شرایط داشته باشند. آن‌طور که مسئولان استان می‌گویند 73 روستای استان فاقد آب شرب است و آبرسانی به صورت سیار به این روستاها انجام می‌شود اما در فصل گرم سال تعداد روستاهایی که درگیر تنش شدید آب می‌شوند بیشتر شده و تعداد روستاهایی که با تانکر آبرسانی می‌شوند، بیشتر می‌شود.
در این باره بهزاد هرمزی، مدیرعامل آب و فاضلاب استان به خبرنگار ما گفت: میزان برخورداری روستائیان از آب شرب در استان در چند سال اخیر به 74 درصد رسیده است و اکنون مردم 73 روستا به آب شرب دسترسی ندارند. این روستاها عمدتا در شمال استان و شهرستان‌های کلاله، گنبدکاووس و مراوه تپه واقع شده‌اند که تأمین آب آنها به صورت سیار و با استفاده از تانکر انجام می‌شود.
مدیرعامل آب و فاضلاب استان ادامه داد: مشکلی اصلی ما در این مناطق این است که منبع تأمین آب نداریم و باید آب را از جنوب یا نوار میانی به شمال استان منتقل کنیم که مستلزم اعتبارات بسیار زیادی است. در دهه 70 مطالعاتی درباره آبرسانی به روستاهای استان انجام شد که ایجاد 56 مجتمع آبرسانی در استان در دستور کار قرار گرفت. در این سال‌ها فقط 12 مجتمع تکمیل شده و به بهره برداری رسیده و 44 مجتمع همچنان نیمه تمام است.
هرمزی خاطرنشان کرد: ما برای تکمیل مجتمع‌های آبرسانی روستایی در استان نیاز به 2 هزار میلیارد تومان اعتبار داریم که اختصاص این حجم از اعتبار ممکن نیست. با این وجود در دو سه سال اخیر با عنایت رهبر انقلاب و اختصاص منابع صندوق توسعه ملی برای آبرسانی به روستاها، اتفاقات خوبی در استان رخ داد و امسال 631 میلیارد تومان اعتبار برای این کار در نظر گرفته شده است.
وی درباره گلایه‌های مردم در روستاهای فاقد آب گفت: ناوگان آبرسانی سیار ما محدود است با اینحال برنامه‌ریزی کرده‌ایم حداقل هفته‌ای یکبار آب به روستاها برده شود. ما فقط مسئول تأمین آب شرب مردم هستیم و دستگاه‌های دیگری مانند جهادکشاورزی باید برنامه‌ای برای تأمین آب موردنیاز دام و کشاورزی مردم داشته باشند. در برخی روستاهای استان مصرف آب برای دام بیشتر از مصرف شرب است و آبی که در این شرایط خشکسالی و با هزینه زیاد تأمین می‌کنیم به مصرف حیوانات می‌رسد.
انتهای پیام/582/ ز
