ادامه ابهامات درمان بیماران پروانهای/شفافیت, گمشده داستان پانسمانهای اهدایی یونیسف
ابهامات ماجرای پانسمانهای اهدایی یونیسف به بیماران پروانهای در ایران همچنان برقرار است.گفتوگوی طرفین ماجرا با هدف شفافیتبخشی به مسائل، میتواند راه حل قابل قبولی برای این ابهامات و احقاق حقوق بخشی از مردم بیصدامانده در جامعه ایران باشد.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، قائله پانسمانهای اهدایی یونیسف به بیماران پروانهای وارد مراحل پیچیدهای شده است. این پیچیدگی بیش از آنکه به اصل موضوع مرتبط باشد، عمدتاً ناشی از فقدان گفتوگوی مستقیم و صریح میان دو طرف ماجراست؛ از یکسو خانه "ای بی" (حامی بیماران پروانهای) و از سوی دیگر وزارت بهداشت و سازمانها و نهادهای زیر نظر آن.
حجتالاسلام سید حمیدرضا هاشمی گلپایگانی مدیرعامل خانه «ای بی»، در آخرین اظهاراتش در گفتوگو با خبرگزاری تسنیم مدعی شد که لااقل بخشی از پانسمانهای اهدایی یونیسف به بیماران پروانهای به بازار آزاد راه یافته است.
پس از انتشار این گفتوگو، سیدحسین صفوی رئیس هیئت امنای صرفهجویی ارزی در معالجه بیماران در برابر ادعای مطرح شده عنوان کرد که هیچ پانسمانی با هولوگرام وزارت بهداشت وارد بازار آزاد نشده است. البته هاشمی گلپایگانی در بیان ادعای خود هیچ اشارهای به ورود این پانسمانها با «هولوگرام وزارت بهداشت» به بازار آزاد نکرده بود؛ بلکه تلویحا اشاره کرده بود که احتمالا این اقدام از طریق فرایندهای پنهانی و زد و بندها با گروههای مافیای دارو رخ داده است.
وجه دیگر مدعای هاشمی گلپایگانی نیز از جانب صفوی با پاسخ روشنی همراه نبوده است. او در مصاحبه خود هیچ اشارهای به وجود پانسمانهای فاقد هولوگرام در بازار آزاد نمیکند، توضیحی هم در این باره نمیدهد که چگونه این پانسمانهای نایاب سوئدی در دوران تحریم و در شرایطی که شرکت سوئدی سازنده این پانسمان (میپلکس) اظهار کرده هیچ میزانی از این پانسمان را به ایران نفروخته، در بازار آزاد دارو و توسط سایتهای فروش دارو در حال خرید و فروش است.
سید حسین صفوی در گفتوگوی خود تنها درباره دو پالت پانسمان به وزن کمتر از 300 کیلوگرم صحبت میکند که در اختیار هیئت امنای صرفهجویی ارزی در معالجه بیماران است و طبیعتا اطلاعی از 2.5 تن پانسمان دیگری که براساس مدعای هاشمی گلپایگانی در اختیار وزارت بهداشت بوده است، ندارد که بخواهد درباره آن شفافسازی کند. جالب آنکه او مدعی است این میزان از پانسمان که در اختیار این هیئتامناست هم فاقد هولوگرام وزارت بهداشت است و قرار است طی روندهای برنامهریزی شده به نمایندگان مقاصد تعیینشده و در نهایت به بیماران مربوطه ارسال شود.
در همین راستا، پس از اظهارات و طرح مدعیات مدیرعامل خانه «ای بی»، سازمان غذا و دارو که زیر نظر وزارت بهداشت است اطلاعیهای صادر کرد و به برخی از ادعاها واکنش نشان داد. سازمان غذا و دارو هرگونه نشت و راهیابی پانسمانهای اهدایی یونیسف به بازار آزاد را رد و تکذیب کرده و در بخشی از اطلاعیهاش آورده است: «... تا تیرماه سال جاری 97536 عدد پانسمان تحویل خانه EB شده است، بر این اساس تمام اطلاعات پانسمانهای واردشده، موجودی انبارها و تعداد تحویلی به خانه EB ثبت شده و به طور شفاف قابل رصد و پایش است؛ بنابراین موضوع مفقودی پانسمانها به هیچ وجه صحت نداشته و منطقی هم نیست و طرح این موضوع تنها باعث نگرانی خانوادهها خواهد شد...».
سازمان غذا و دارو در انتهای اطلاعیهاش چنین آورده است: «هیچ مشکلی در تامین این پانسمانها وجود نداشته و به خانوادههای محترم بیماران پروانهای این اطمینان را میدهد که هیچ دغدغه نسبت به تامین پانسمان نداشته باشند. شایان ذکر است ادعاهای غیر مستند که موجب نگرانی خانوادههای بیماران در تامین دارو و ملزومات شود، مصداق تشویش اذهان عمومی بوده و از سوی وزارت بهداشت قابل پیگیری حقوقی است».
این اطلاعیه اگر چه به سکوت تقریبا طولانیمدت مراکز تحت مدیریت وزارت بهداشت نسبت به ابهام در خصوص وضعیت پانسمانهای بیماران پروانهای خاتمه داد، اما هنوز جزئیات مفیدی را در خصوص 2.8 تن پانسمانی که از ابتدا در اختیار وزارت بهداشت کشور بوده شفاف نمیکند.
در واقع کلیاتی در این باره طرح میشود که جای پانسمانها امن است و طبق برنامه به بیماران تحویل داده میشود، ولی سوال اینجاست که آیا اظهار کلیات، بدون ارائه آمار دقیق، جزئی و مستند درباره پانسمانهایی که بود و نبودشان مورد ابهام است و مهیاسازی شرایط برای راستیآزمایی این جزئیات آماری، میتواند نگرانی خانوادههای بیمارانی را که تنها دلخوشیشان در دسترس بودن همین پانسمانهاست، از بین ببرد؟
داستان به همینجا ختم نشده است و پس از واکنش مقامات نهادهای وابسته به وزارت بهداشت و همچنین به دنبال انتشار اطلاعیه سازمان غذا و دارو، روابط عمومی و اموربین الملل خانه «ای بی» جوابیهای صادر کرد که در بخشی از آن اینگونه آمده است: «... الحمدلله رب العالمین که خداوند متعال و مردم ایران، خود شاهد و ناظر بر اقدامات این موسسه تماما مردمی، هستند و سابقه خانه ای بی، روشن و در منظر افکار عمومی است. لیکن نهادهایی مانند وزارت بهداشت که دم از شفافیت عملکرد میزنند، هیچگونه گزارش و اقدام قابل ارائهای در برابر بیماران پروانهای و مردم ایران ندارند و نخواهند داشت.
متاسفانه در ادامه همین رفتارهای ناشایست و به دور از انصاف برخی نهادها، اخیرا وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو، با انتشار بیانیه ای کاملا فرافکنانه، سعی در ساکت نمودن فریاد به حق بیماران ای بی کشور نموده است.
اینکه این نوع بیانیهنویسی با متون کاملا سیاست زده، آن هم در پاسخ به یک نهاد مردمی غیر سیاسی همچون خانه ای بی، چقدر سخیف و منزجرکننده میباشد، یک سوی مطلب است. سوی دیگر و مهمتر داستان، ارائه گزارشاتی خلاف واقع و بدون سند و مدرک از سوی وزارت بهداشت و با هدف تشویش اذهان عمومی و تخریب وجهه خانه ای بی میباشد. وقتی خانه ای بی نسبت به وجود پانسمان های مخصوص بیماران ای بی در بازار آزاد و با قیمتهای گزاف، اعتراض مینماید، میگویند این پانسمانها با مجوز واردات محدود، وارد کشور شده اند.
سوال اینجاست، اگر واردات امکانپذیر بود، در حد فاصل سالهای 97 و 98 که تعداد 15 نفر از بیماران دردمند پروانهای جان خود را به دلیل نبود این پانسمانها از دست دادند، آیا این واردات امکانپذیر نبود؟ آیا اصلا وارداتی در کار است؟ اگر هست با چه نوع ارزی وارد شده است؟ ارز جهانگیری یا ارز رانتی؟ آیا کالای قاچاق دارد به صورت رسمی به فروش میرسد؟ و یا اینکه پانسمانهای اهدایی یونیسف سهوا سر از بازار آزاد درآورده است؟ بیانیه وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو، هر چه که هست، پاسخی برای این سوالات مهم و اساسی نمیباشد. اگر شرکت سوئدی تولید کننده پانسمان خود اذعان میکند که از زمان بازگشت تحریمها، یک برگ پانسمان به ایران نفروخته است، چطور این حجم گسترده از پانسمانهای این شرکت در بازار و فروشگاههای اینترنتی، با قیمتهای گران به راحتی قابل خریداری میباشد؟...»
ابهامات، همچنان سر جای خودش هست و گفتوگوی طرفین ماجرا با هدف شفافیتبخشی به مسائل، میتواند راه حل قابل قبولی برای این ابهامات و احقاق حقوق بخشی از مردم بیصدامانده در جامعه ایرانی باشد. خبرگزاری تسنیم همچنان پیگیر این مسئله خواهد بود و آمادگی خود را برای میزبانی گفتوگوی طرفین اعلام میکند.
انتهای پیام/