«معجزه آبخیزداری»|قانونی مغفول مانده برای تأمین آب شرب شهری و روستایی با آبخیزداری

به گزارش خبرگزاری تسنیم «پرونده معجزه آبخیزداری»؛ استحصال آب باران به کلیه روش هایی اطلاق می شود که در مناطق خشک و نیمه خشک برای تأمین آب از باران به طور مستقیم و غیرمستقیم معمول می باشد. در این روش ها رواناب ناشی از باران قبل از اینکه به سیلاب تبدیل شود، به وسیله نفوذ دادن به زمین و یا ذخیره در مخازن کوچک مهار و مورد بهره برداری قرار می گیرد. امروزه به خاطر کمبود آب استحصال آب باران می تواند یکی از راهکارهای مدیریتی مناسب تأمین آب شهری و روستایی محسوب شود.

از همین پرونده بیشتر بخوانید:

این موضوع در قوانین موضوعه مصوب مجلس شورای اسلامی نیز مطرح بوده و یکی از این قوانین، قانون توسعه و بهینه سازی آب شرب شهری و روستایی است که در تاریخ 24 اسفند 1394به تصویب مجلس رسیده است. در ماده 3 این قانون آمده است:

وزارت نیرو می تواند با همکاری وزارت راه و شهرسازی، در شهرها و روستاها با میانگین بارش سالانه دویست و پنجاه (250) میلی متر و بالاتر نسبت به ارائه تسهیلات به مشترکان جهت احداث تأسیسات لازم به منظور جمع آوری آب باران و استفاده مجدد از آن با رعایت استاندارد های مربوط اقدام نماید. آیین نامه اجرائی این بند ظرف مدت دوماه پس از ابلاغ این قانون به پیشنهاد وزارتخانه های نیرو و راه و شهرسازی تهیه و به تصویب هیأت وزیران می رسد.

در ماده 7 این قانون نیز آمده است:  وزارت نیرو از محل اعتبارات حاصله از اجرای مواد (5) و (6) این قانون و به تناسب اعتبارات دریافتی مکلف است اقدامات زیر را انجام دهد:

الف ـ به مدت سه سال از زمان ابلاغ این قانون تمام مجتمع های آبرسانی روستایی را تکمیل و حداقل نود و دو درصد (92%) جمعیت روستایی کشور را از آب شرب سطح یک آب روستایی برخوردار نماید.

تبصره ـ منظور از سطح یک آب روستایی، روستاهای دارای تأسیسات تأمین آب است که از نظر کیفی و کمی، آب شرب آنها مشابه نزدیک ترین شهر بوده و تأسیسات آن کمتر از سی درصد (30%) استهلاک دارد.

ب ـ در مواردی که تأمین کسری آب صرفاً با عملیات آبخیزداری ممکن باشد با تأمین اعتبار مورد نیاز و با هماهنگی وزارت جهاد کشاورزی طرحهای ذی ربط را اجراء نماید. وزارت جهاد کشاورزی مکلف است همکاری لازم را به عمل آورد.

در آیین نامه اجرایی قانون توسعه آب شرب شهری و روستایی نیز نهادها و دستگاه های مختلف مثل سازمان صداوسیما، وزارت بهداشت، وزارت راه و شهرسازی، سازمان استاندارد و غیره نیز تکالیف مختلفی برای تأمین آب شرب شهری و روستایی بر عهده دارند. در آیین نامه اجرایی قانون توسعه آب شرب شهری آمده است:

ماده2ـ سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران مکلف است با هماهنگی و کمک وزارت نیرو در همه ایام به ویژه در ماههای گرم سال در شبکه­های رادیویی و تلویزیونی سراسری و استانی، برنامه­های مرتبط با مدیریت مصرف و بهره­ وری آب شرب در گروه ­های مختلف سنی شامل کودکان و بزرگسالان را تولید و نسبت به پخش رایگان آن در ساعات پرمخاطب و در ساختارها و قالب­های متنوع به شرح جدول زیر اقدام نماید:

ماده3ـ وزارت آموزش و پرورش مکلف است با همکاری وزارت نیرو ظرف سه ماه از تاریخ ابلاغ آیین­نامه، آموزش نحوه مصرف بهینه آب را در تدوین کتب درسی و برنامه­های آموزشی و پرورشی منظور نماید.

ماده4ـ سازمان ملی استاندارد ایران مکلف است با همکاری وزارتخانه­های نیرو و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی استانداردهای ملی تجهیزات و ماشین‌آلات آب‌بر و آب‌پخش شامل استاندارد برچسب آب، استانداردهای فنی و تأسیسات جمع‌آوری آب باران و بازچرخانی آب را متناسب با شرایط کم­آبی کشوری در راستای مدیریت مصرف بهینه آب، ظرف سه ماه از تاریخ ابلاغ این آیین‌نامه، تدوین و جهت طی مراحل اجباری شدن به شورای عالی استاندارد ارایه نماید.

تبصره1ـ کلیه تولیدکنندگان و واردکنندگان تجهیزات آب‌بر و آب‌پخش و تجهیزات مرتبط با تأسیسات جمع‌آوری آب باران و بازچرخانی آب مکلفند با رعایت قوانین و مقررات و بر مبنای استانداردهای ملی مربوط، نسبت به تهیه و نصب برچسب آب بر روی کالا و بسته‌بندی آن اقدام نمایند. واردات، توزیع و فروش تجهیزات آب­بر و آب­پخش پرمصرف مغایر با الزامات برچسب آب ممنوع است.

تبصره2ـ ثبت سفارش و واردات کالاها و تجهیزات مغایر با استاندارد ملی و بین­المللی مورد تأیید سازمان ملی استاندارد ایران موضوع این ماده ممنوع بوده و گمرک جمهوری اسلامی ایران موظف است از ورود تجهیزات یادشده جلوگیری نماید. موارد ثبت سفارش شده قبل از ابلاغ این آیین‌نامه مستثنی می‌باشند.

تبصره3ـ تمامی کاربران آب در بخش­های دولتی، نظامی، انتظامی، نهادها و مؤسسات عمومی غیردولتی مکلفند تجهیزات و ماشین‌آلات مورد نیاز خود را براساس استانداردهای این ماده خریداری نمایند. ذی­حساب­های مربوط مکلف به نظارت بر رعایت مفاد این تبصره می­باشند.

ماده5 ـ سازمان برنامه و بودجه کشور مکلف است به منظور تأمین منابع مورد نیاز جهت خرید و نصب تجهیزات کاهنده مصرف آب، بازچرخانی آب و تأسیسات جمع‌آوری آب باران در تمامی مراکزی که برابر قانون معاف از پرداخت آب­بها می­باشند، اعتبار لازم را با هماهنگی وزارت نیرو در قالب طرح ملی مدیریت مصرف آب شهری (تملک دارایی­های سرمایه ­ای) پیش‌بینی و در بودجه سالانه طرح­های عمرانی تأمین نماید.

ماده6 ـ وزارت راه و شهرسازی مکلف است ظرف شش ماه از تاریخ ابلاغ این آیین‌نامه، نسبت به اصلاح مبحث (16) مقررات ملی ساختمان در زمینه طراحی و اجرای تأسیسات باز چرخانی آب، جمع‌آوری آب باران و دفع بهداشتی فاضلاب در ساختمان­های موضوع بند (ث) ماده (2) قانون و استفاده از تجهیزات کاهنده مصرف و الزامات مدیریت بهینه مصرف آب در تمامی ساختمان­ها اقدام و شرایط لازم را جهت کنترل و تأیید طراحی و اجرای آن فراهم نماید.

تبصره ـ سازمان هواشناسی کشور موظف است ظرف شش ماه از تاریخ ابلاغ این آیین­نامه، نقشه و فهرست شهرها و روستاهای دارای میانگین بلندمدت بارش سالانه (250) میلیمتر و بالاتر را تهیه و اعلام نماید.
ماده7ـ شرکت­های آب و فاضلاب شهری و روستایی مکلفند پس از دریافت تأییدیه سازمان نظام مهندسی ساختمان در شهرها و بنیاد مسکن انقلاب اسلامی در مناطق روستایی مبنی بر نصب تأسیسات باز چرخانی آب و جمع‌آوری آب باران در ساختمان­های جدیدالاحداث موضوع بند (ث) ماده (2) قانون، نسبت به اعمال تخفیف در حق انشعاب آب به میزانی که به پیشنهاد وزارت نیرو به تصویب هیأت وزیران می­رسد، اقدام نمایند.

تبصره1ـ در صورت نصب تأسیسات بازچرخانی آب و جمع‌آوری آب باران در ساختمان‌های یادشده، شرکت­های آب و فاضلاب شهری مکلفند پس از تأیید نصب تجهیزات مذکور و کنترل مستمر آن، نسبت به تخفیف بیست درصدی کارمزد دفع فاضلاب اقدام نمایند.

تبصره2ـ در صورتی که در کنترلهای دوره­ای مشخص گردد تأسیسات بازچرخانی آب یا جمع‌آوری آب باران، کارکرد استاندارد را نداشته یا اینکه از مدار بهره­برداری خارج شده­ اند، تخفیف مذکور برای اینگونه املاک تا زمان اصلاح قطع می­گردد.

انتهای پیام/