توضیح قدیریان درباره تابلوی شهدای شاهچراغ

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، عبدالحمید قدیریان چهرۀ هنر انقلاب اسلامی در سال گذشته، به مناسبت جدیدترین اثر نقاشی خود که در جوار حرم حضرت شاهچراغ (علیه‏السلام) در پاسداشت مقام شهدای این حرم به تصویر کشید، در یادداشتی اختصاصی برای تسنیم نوشت:

خدا را شاکرم که فرصتی فراهم کرد به بهانۀ بزرگداشت شهدای مظلوم شاهچراغ شیراز، به همت تعدادی از هنرمندان در آن مکان مقدس، آثاری از جمله تابلویی با نام «قیامت در حرم» به وجود آید. به عنوان یک هنرمند همیشه سعی دارم فراتر از منظرهای سیاسی به پیرامون خود بنگرم و حوادث را از منظر یک فرد فرهنگی مشاهده و برای خود واکاوی کنم و برگرفته از آن تولید اثر کنم.

در چهل و چند سالی که از انقلاب گذشته هر روز شاهد حوادث کوچک و بزرگ بودیم و دیدیم که چگونه، نداشتن تحلیل و فهم صحیح از شرایط، دوستان و نزدیکان ما را از طی مسیر انقلاب باز داشت و آنها را یا منفعل و یا در مقابل جریان نورانی انقلاب قرار داد، به گونه‌­ای که بعضاً گوی سبقت را از دشمنان ربودند و روش‌های فشار به این مردم مظلوم و ایران عزیز را به آنان پیشنهاد دادند که ان‌شاءالله خدا لحظه به لحظه، بیشتر و بیشتر، دستمان را بگیرد و از این موج‌های پرتاب کننده از مسیر، پناهمان بدهد.

از این روست که توجیه بودن نسبت به موقعیت و به عبارتی، تبیین داشتن، برای همه ما از نان شب واجب­‌تر شده است. تبیین، از نیازهای زیربنایی است که نداشتن و کوتاهی و بی‌اعتنایی نسبت به دنبال کردن آن، فرد را به سوی موقعیت‌های خطر و لبه پرتگاه‌ها و پلکان نزول می­‌کشاند و در چنین مسیری، اسفل‌ال­سافلین را برایش مهیا می‌­سازد؛ آن هم در قبال انقلاب اسلامی که میراث امام خمینی (ره) است و باید مدام مسیر خود را با ایشان منطبق کنیم تا خدای نکرده از آن فاصله نگیریم و منحرف نشویم.

آن پیر نورانی، انقلاب را ماحصل تجلّی نور خدا و قسمتی از برنامه الهی می­‌دانست و این باور را به ما منتقل کرد که نه تنها این پرتوافشانی به همین مقدار و همین جا محدود نخواهد شد، بلکه این انقلاب آغاز نورافشانی خداست، و خداوند بنا دارد تا نور خود را تام، و در ادامه‌ی همین فرآیندِ تام کردن نور، ظهور حضرت را محقق کند؛ ایشان همیشه می­‌گفتند که این انقلاب صاحب دارد و قرار است پرچم آن به امام زمان (عج) تحویل داده شود.

لذا تا حدامکان سعی می‌کردیم از منظر این باور و ایمان، به حوادث بنگریم و تلاش داشتیم و داریم تا از دریافت‌های این منظر، در تحلیل‌­هایمان استفاده ­کنیم و با تأسی به امام راحل سعی کنیم همیشه و در ماجراهای مختلف، خدا را فاعل ­ببینیم و در ادامه، متأثر از این دریافت، سعی در همراه شدن با اراده خداوند داشته و آن را دنبال کنیم.

این همراهی را نه فقط در خوشی­‌ها، بلکه حتی در وقوع حوادث پی در پی که بعضاً دارای غم و اندوه بسیار است و هرازگاهی رخ می­‌دهد، دنبال کنیم. چنین توجهی اگر در ما جا بیفتد، نتیجه‌گیری‌مان، نشان از آن دارد که انقلاب هنوز زنده است و همچنان با تمام ضعف‌ها و خیانت‌­های تأثیرگذاران پیرامونی، پیش می­‌رود و می‌­بینیم که هرگاه انقلاب در شرایطی نورانی قرار می­‌گیرد و خداوند نورش را زیاد می‌­کند، مؤمنین خود را آماده می­‌کنند تا با فتنه احتمالی دشمنان مقابله کنند، چراکه خداوند در آیه 8 سوره صف می‌­فرماید:­ «یُریدُونَ لِیُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْکافِرُونَ؛ مى‌خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش کنند و حال آنکه خدا نور خود را کامل خواهد گردانید-گرچه کافران را خوش نیاید.»

در این سال‌ها هرگاه کشور از نور الهی بهره­ مند شد، شیاطین انسی و جنی به تکاپو افتادند و سعی کردند تا ضربه‌­ای به پیکره پیش رونده‌­ی انقلاب وارد کنند؛ که به فضل خدا ضربات آنها همیشه پله­ و بهانه‌ای برای رشد شده است.

امسال هم بعد از راهپیمایی با شکوه اربعین که رکورد تعداد حاضرین را شکست و کشور در نور حسینی قرار گرفت، مؤمنینِ حواس‌جمع، منتظر حرکت و تلاش دشمن بودند، دشمن نیز وارد میدان شد و به حد توان تلاش کرد تا نور خدا را خاموش کند، آنها با تمام امکانات و با جنگی ترکیبی، ضرباتی را وارد آوردند و تعدادی از مردم­مان، هرچند اندک را به دام انداختند و کشور را به آشوب کشیدند و با استفاده از تجربیات بیش از 40 سال گذشته، به بهانۀ یک جرقه، تمام تجربیات گذشته را به میدان آورده تا بیشترین و وسیع‌ترین مقدار از اطفاء را باعث شوند.

از آنجایی که دشمنان ایران، بقای خود را در تجزیه کشور می‌­بینند، لذا تلاش دارند کشور را به دام جنگ داخلی کشند و ویران کنند، طبیعی است که در این فضای ملتهب موجوداتی چون داعش به طمع وارد میدان شوند و فاجعه شاهچراغ را ایجاد کنند، اما همان‌طور که صرفاً نباید از منظر حادثه و از دریچه تأثیرگذاری دشمن، به وقایع مهمی نظیر عاشورا نگریست، در رویدادهای اطرافمان هم، نباید محدود به سطحی‌نگری‌های زمینی، دنیایی و صرفاً پررنگ دیدن دشمن باشیم؛ لذا از وظایف اولیه یک هنرمند این است که در مسیر رشد، جامعه را مدّد رساند و بی‌­تفاوت از کنار حوادث عبور نکند و با تولید آثار خود، تبیین ارائه دهد و التیامی بر فشار حاکم بر جامعه باشد.

در تابلوی «قیامت در حرم» با توجه به وقت کمی که داشتم سعی کردم تبیینی مبتنی بر نگاه حضرت امام راحل را به تصویر بکشم و این باور را تکرار کنم که خدا بیناست و دشمن نخواهد توانست نور خدا را خاموش کند.

با امید به رحمت الهی

انتهای پیام/