سید محمد حسینی: سریال آقای قاضی در دل گنجی به نام «کارِتیمی» شکل گرفت
نشست از ایده تا اثر سریال «آقای قاضی» در حاشیه سیزدهمین جشنواره مردمی عمار برگزار شد.
بهگزارش خبرگزاری تسنیم، نشست از ایده تا اثر سریال «آقای قاضی» در حاشیه سیزدهمین جشنواره مردمی عمار با حضور سید محمد حسینی سردبیر و نویسنده و سجاد مهرگان کارگردان درمحل برگزاری این جشنواره در سینما فلسطین تهران برگزار شد.
سجاد مهرگان کارگردان سریال آقای قاضی در ابتدای این نشست گفت : روند فیلم سازی در ایران چرخه ی معیوبی دارد که سبب می شود بین ایده تا تولید فاصله بیفتد و اثر خلق شده از ایدهی اولیهی خود بسیار فاصله بگیرد. یعنی محلی که ایده صادر میشود با محلی که این ایده توسعه پیدا میکند و در آخر محلی که این ایده تولید میشود هیچربطی بهم ندارند.
او در ادامه افزود : در دل شرکت های بزرگ فیلم سازی هم چون نتفلیکس هر سه مرحله ی ایده ، توسعه و تولید در دل یک تیم شکل میگیرد، الگویی که در سریال آقای قاضی تلاش کردیم براساس آن کار کنیم و یکی از دلایل موفقیت این سریال همین شیوهی تولید بود . این الگو در کنار سایر مزیت هایی که دارد به ما کمک کرد تا روند تولید خود را سرعت دهیم و با خلاقیت بیشتری کار کنیم.
سید محمد حسینی سرپرست نویسندگان فیلم در ادامه اظهار کرد:مسئلهی قضایی درکشور ما بسیار پیچیده است و برای افراد خارج از دستگاه قضایی قابل فهم نیست بنابراین مهم بود که در تیم نویسندگان از کارشناسان حقوقی استفاده کنیم . بعد از شکل گرفتن ایده ی اصلی، کارشناسان حقوقی متن را بازخوانی میکردند و بعد از کارشناسی آنها متن به بازنویسی دوباره می رفت. گاها این روند بازنویسی ها تا 5بار ادامه پیدا میکرد.
وی در بیان چگونگی شخصیت پردازی قاضی فیلم گفت :ما تلاش داشتیم تا شخصیتی خلق کنیم که به مؤلفه های حضرت امیر المومنین به عنوان قاضی نزدیک باشد. قاضی که ما خلق کردیم با قاضیهایی که تا امروز در سینمای ایران نمایش داده شده، بسیار متفاوت است. قاضی در این سریال منطق انتخابش قانون است اگر چه بر خلاف احساس و درونیات خود باشد. این تعارض بین قانون و احساس، فضای قصه پردازی خوبی را فراهم کرد هرچند به دلیل محدودیت های مالی نتوانستیم پرداخت درستی از آن داشته باشیم... این کاراکتر با ایدآل های شرع مقدس تطبیق داشت اما در عین حال تلاش کردیم امروزی هم باشد و خارج از تظاهر رفتارکند.این نوع شخصیت پردازی سبب شد تا برای مردم باور پذیر باشد و مردم او را دوست داشته باشند.
سید محمد حسینی با اشاره به تیپ عبوس و تکراری قاضی در سینمای ایران گفت:در سینمای ایران هیچگاه نتوانستیم تصویر درستی از قاضی داشته باشیم همیشه یک قاضی پشت میز بوده و همیشه تصویر سیاهی از او ارائه داده ایم که این میزانس با فضای دادگاه در واقعیت فاصله دارد. قاضی در این سریال حکم قهرمان را داشت بنابراین تلاش کردیم تا ازآن یک شخصیت محبوب بسازیم که تماشاچی با او همذات پنداری کند. سریال آقای قاضی یک فیلم قصهگوست که قهرمان (قاضی) دارد، قهرمانی که تمام مولفه های یک مرد ایدآل را در خود جایی داده، از دقت و هوش گرفته تا وجاهت که برای مردم دیدن او لذت بخش است .
وی در زمینهی ورود فیلم های اجتماعی به موضوعات قضایی گفت: در سینمای اجتماعی به موضوعات قضایی هم ورود می کنند که ربطی به معضلات اجتماعی ندارد و در عین حال هیچ گونه آگاهی و دانشی قضایی هم در این زمینه ندارند به خصوص اینکه مسائل قضایی بسیار پیچیده است و دانش و تخصص ویژه ای می طلبد. ما معضلات اجتماعی بسیاری داریم که هنوز به آنها پرداخته نشده در این شرایط سوژه های قضایی مثل قصاص به داستان تکراری فیلم های اجتماعی ما تبدیل شده که این پرداخت غیر اصولی هم همیشه از نگاه خانوادهی قاتل صورت گرفته و هرگز از منظر خانواده ی مقتول به آن نپرداختهایم .
سجاد مهرگان، کارگردان فیلم در تشریح ویژگی های قاضی سریال گفت: برای خلق ویژگیهای قاضی ایدآل داستان تاییدکتابهای متعددی خوانده شد و با قضات متعددی صحبت کردیم حتی در جلسات دادرسی شرکت می کردیم تا از اَکتهای قضات ایده بگیریم و درنهایت قاضی خلق شدکه ویژگیهایش به پهلوانان نزدیک باشد. خیلی در ادبیات ایران قهرمان را نمی فهمیم و فهممان از قهرمان، پهلوان است، کسی که دست گیری میکند و جلوی ظلم را میگیرد.
وی در ادامه گفت: ما تلاش داشتیم تا به لحن درستی از یک قاضی ایدآل برسیم لحنی که خشونت ندارد در عین حال قدرت کلام دارد. وقتی حرفی با لحن درست بیان میشود برای مخاطب قابل پذیرشتر است.
کارگردان در توصیف ویژگی های شخصیتی قاضی سریال گفت : قاضی در اغلب فیلم ها افرادی درونگرا ترسیم می شوند اما در این سریال تلاش کردیم از این درون گرایی فاصله بگیریم و یک قاضی برون گرا خلق کنیم که تمام حرفش در اکت و لحن اش قابل مشاهده است. کسی که درعین احساساتی شدن نباید این احساسات را بروز دهد.
وی در پایان نشست از چالش های تولید گفت :کار با تقریباً 270 بازیگر تئاترِ کم تجربه، بسیار سخت بود. تعداد کمی تجربه کار جلوی دوربین را داشتند و این کار را مشکل میکرد. بودجهی محدود و بسیار کم، مهمترین چالش کار بود که باید روند تولید را بر اساس آن طراحی میکردیم همین امر سبب شد تا بسیاری از ایده ها به ثمر نرسند. به امید خدا تلاش داریم تا در فصل دوم به ایدآلهای خود نزدیکتر شویم .
انتهای پیام/