قاچاق "جنگ جهانی سوم" و ماجرای یک بلاتکلیفی سرمایه‌سوز
فیلم سینمایی «جنگ جهانی سوم» در شرایطی قاچاق شد که این اتفاق مسبوق به سابقه است و به نظر می‌رسد وجود برخی اشکالات اساسی، زمینه را برای تکرار چنین اتفاقی فراهم کرده است.
خبرگزاری تسنیم – گروه فرهنگی
برای چندمین بار بود که یک فیلم سینمایی، قاچاق و فایل با کیفیت آن! در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شد؛ فیلم سینمایی «جنگ جهانی سوم» به راحتی آب خوردن در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد تا مشخص شود که گویا قرار نیست فکری برای این مشکل قدیمی شود و ظاهرا هر چند وقت یکبار باید شاهد بر باد رفتن زحمات یک گروه فیلمسازی، آن هم با قیمت رایگان باشیم.
موضوع قاچاق فیلم‌هایی که هنوز به پرده سینماها نرسیدند و در صف اکران به سر می‌برند، سابقه‌دار و حتی هنوز هم پرونده بسیاری از آنها باز است و مشخص نشده، چه کسی مقصر انتشار غیرقانونی این آثار بوده است. با این حال، باز هم شاهد ادامه این روند و لو رفتن آثار سینمایی هستیم که ضربات سنگینی را به تهیه‌کننده فیلم از نظر فروش در گیشه و جبران بخشی از هزینه‌های فیلم می‌کند.
فیلم سینمایی «جنگ جهانی سوم» در شرایطی قاچاق شد که بسیاری انتظار داشتند این اثر به عنوان یکی از فیلم‌های اکران عید فطر انتخاب شود. در حقیقت، به نظر می‌رسید بعد از اکران موفق فیلم سینمایی «فسیل» در سینماها و برای آنکه جان دوباره‌ای به گیشه کم‌رونق این روزهای سینمای ایران داده شود، این فیلم در بسته عید فطر گنجانده شود، چرا که به‌زعم بسیاری از اهالی سینما و منتقدین، جنگ جهانی سوم می‌توانست در گیشه نیز استقبال مخاطبان را ببیند.
در اعلام نخست از فیلم‌های اکران عید فطر خبری از جنگ جهانی سوم نبود، اما بلافاصله بعد از انتشار غیرقانونی آن در فضای مجازی خبر آمد که این اثر نیز به فیلم‌های اعلام شده اضافه شود؛ دلیل آن تصمیم عجیب و غریب ابتدایی (عدم حضور فیلم جنگ جهانی سوم در فهرست ابتدایی فیلم‌های عید فطر) مشخص نشد اما به نظر می‌رسد دلیل اضافه شدن این فیلم بی‌ارتباط با قاچاق آن و جلوگیری از شکست آن در گیشه نیست؛ اگرچه شاید اکران جنگ جهانی سوم در سینماها بعد از انتشار نسخه قاچاق آن بی‌شباهت به «نوش دارویی بعد از مرگ سهراب» نباشد.
اما فارغ از تلاش برای پاسخ به این سؤال که چرا فیلم‌ها به راحتی لو می‌روند و اینکه سرنوشت جنگ جهانی سوم چه خواهد شد، پرسش اساسی دیگری بی‌پاسخ مانده و مطمئناً ادامه بلاتکلیفی سازمان سینمایی در پاسخ به این سؤال می‌تواند سرنوشت فیلم‌های بیشتری را تحت تأثیر قرار بدهد و سرمایه آنها را در معرض خطر بزرگ «قاچاق» قرار بدهد.
تجربه نشان داده که سازمان سینمایی و وزارت ارشاد نسبت به قاچاق فیلم‌ها موضعی منفعلانه دارد. نه مقصر شناخته می‌شود، نه کسی تنبیه می‌شود و نه عزمی برای جلوگیری از این روند وجود دارد. البته این موضوع مربوط به یکی دو سال اخیر هم نیست و شاهد انتشار غیرقانونی فیلم‌های سینمایی در دولت قبلی نیز بوده‌ایم. در چنین شرایطی این پرسش مطرح می‌شود که چرا بسیاری از فیلم‌هایی که مدت‌هاست از ساخت آنها گذشته و هنوز در صف اکران قرار دارند، تعیین تکلیف نمی‌شوند و به پرده سینماها نمی‌رسند؟
همین تعلیق در اکران فیلم‌ها روی پرده سینما، فرصت را برای سودجویان فراهم می‌کند که با هدف تأمین دلایل مختلف مدنظر خود فیلم‌ها را در فضای مجازی منتشر کرده و میلیاردها سرمایه فرهنگی را به راحتی بسوزانند. بنابراین به نظر می‌رسد که سازمان سینمایی و شورای اکران باید نسبت به تعیین تکلیف سریع فیلم‌های اکران نشده اقدام کند.
کافی است به لیست بلندبالای فیلم‌هایی که از سال‌های گذشته موفق به اکران نشدند، فیلم‌های جشنواره فیلم فجر اخیر و دیگر آثاری که خارج از جشنواره آماده شده‌اند را اضافه کنید تا مشخص شود که چه حجم بالایی از فیلم‌های سینمایی در دسترس است و باید اکران شوند.
البته نوروز امسال اتفاق خوبی رخ داد و با همراهی تهیه‌کنندگان و سرمایه‌گذاران فیلم‌ها، چند اثر سینمایی از تلویزیون به نمایش درآمد تا هم پرونده آنان برای اکران بسته شود و هم فیلم‌ها به سمع و نظر مخاطبان خود برسند. با این حال، هنوز هم آثار دیگری در صف اکران هستند که باید به نمایش دربیایند. باید برای حل این چالش فکری کرد.
انتهای پیام/
