«ریاض سلامه»؛ مهره سوخته آمریکا در لبنان/ استراتژی ثابت واشنگتن در خیانت به متحدان

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، درحالی که چند هفته بیشتر از پایان دوره ریاست «ریاض سلامه» در بانک مرکزی لبنان نمی‌گذرد، همچنان اسناد بیشتری از رسوایی‌ها و فساد مالی گسترده وی در سیستم مالی و بانکی لبنان فاش می‌گردد؛ به ویژه اینکه کلاهبرداری و غارت اموال عمومی لبنانی‌ها توسط سلامه بیشتر در زمانی صورت گرفته که مردم این کشور از یک بحران عمیق اقتصادی و معیشتی رنج می‌برند.

در همین زمینه روز گذشته روزنامه انگلیسی فایننشنال تایمز گزارش داد که ریاض سلامه یک فلش مموری به خارج از لبنان منتقل کرده که حاوی اطلاعات مربوط به اسرار کاری وی بوده و نشان می‌دهد که شرکای ریاض سلامه و مقامات لبنانی که در پرونده‌های کلاهبرداری وی مشارکت داشته‌اند و لبنان را به ورشکستگی رسانده‌اند، چه کسانی هستند.

این نشان می‌دهد که ریاض سلامه احساس خطر کرده و در صورتی که مصونیت خود را در داخل لبنان از دست بدهد برای دفاع از خودش، اقدام به افشای رسوایی‌های شرکایش نیز خواهد کرد. اما بزرگترین ضربه‌ای که اکنون سلامه دریافت کرده، از جانب دوستان غربی و آمریکایی اوست. ریاض سلامه که به مرد شماره یک آمریکا در لبنان شهرت دارد و طی 30 سال با اجرای سیاست‌های ایالات متحده، کشور خود را به فروپاشی مالی و اقتصادی کشانده، اکنون می‌بیند که دوستانش او را تنها گذشته و حتی بر ضد وی نیز اقدام کرده‌اند.

البته تنها گذاشتن مهره‌ها و شرکا، یک سیاست معروف غربی و آمریکایی بوده و تنها منحصر به شخص سلامه نیست. به ویژه آمریکایی‌ها برای هر فرد و طرفی در هرکجای دنیا یک تاریخ مصرف خاص دارند و زمانی که تاریخ انقضای آنها فرا برسد تبدیل به مهره سوخته‌ای می‌شوند که باید حذف گردند و سپس بازی جدید با مهره‌ها و ابزارهای تازه و موثرتر آغاز می‌شود. این یک سیاست ثابت در آمریکا بوده و فرقی ندارد که چه دولتی روی کار باشد.

خوش‌خدمتی خطرناک ریاض سلامه به آمریکا

«موسی عاصی» تحلیلگر امور اروپا و بین‌الملل در برنامه تحلیلی شبکه المیادین در این زمینه اعلام کرد، ریاض سلامه برای خدمت به آمریکا همه بانک‌های لبنان را مجبور کرد برای هر سپرده گذار فرم هایی را پر کنند که حاوی تمام اطلاعات و جزئیات  در مورد زندگی، فعالیت، دارایی، هویت و هویت خانواده آنها و ... بود. این فرم‌ها مستقیماً به آمریکا ارسال شده است، به این معنی که ایالات متحده تمام جزئیات زندگی بیش از 90 درصد لبنانی‌ها را می‌داند.

وی افزود، دومین و خطرناک ترین موضوع این بود که ریاض سلامه تمام تصمیمات آمریکا را اجرا کرد و نهادهای بشردوستانه وابسته به مقاومت در لبنان را در سال‌های اخیر یعنی پنج یا شش سال پیش تحریم کرد.

چرا دستگاه قضایی لبنان قادر به مجازات ریاض سلامه نیست؟

«منذر سلیمان» تحلیلگر امور راهبردی بین‌الملل نیز به نوبه خود درباره افشای اسناد جدید از کلاهبرداری‌های ریاض سلامه اظهار داشت، این افشاگری‌ها پیامدهای خارجی خواهد داشت؛ زیرا مربوط به مسئله مصونیت ریاض سلامه در داخل لبنان بوده و دستگاه قضایی لبنان تاکنون هیچ اقدام جدی برای بازجویی و محاکمه وی انجام نداده است.

این تحلیلگر عرب زبان تصریح کرد، متاسفانه دستگاه قضایی لبنان قادر به محاکمه ریاض سلامه نیست؛ زیرا او نماد فساد در لبنان است اما فساد اصلی به سیستمی مربوط می‌شود که پشت بانک‌های لبنان قرار دارد و نیز یک مهندسی مالی خرابکارانه که سیاست‌های بانکی را ترسیم می‌کند. همه این‌ها موجب شده تا عملیات قاچاق اموال لبنانی‌ها به آسانی صورت بگیرد و منجر به ورشکستگی دولت و سرقت امول سپرده‌گذاران شده است.

وی درباره فلش مموری که سلامه به خارج از لبنان منتقل کرده گفت، این یک تهدید داخلی در لبنان است و ریاض سلامه می‌خواهد بگوید که «به من دست نزنید؛ زیرا اگر خطری مرا تهدید کند، همه را رسوا می‌کنم».

استراتژی آمریکا در تعامل با مهره‌های سوخته

«قتیبه الصالح» تحلیلگر امور عربی و اسلامی در گفتگو با المیادین اظهار داشت، تقریبا همه روسای جمهور آمریکا لحظه‌ای را تجربه کرده‌اند که در آن هم‌پیمانان خود را تنها گذاشته‌اند و فقط سطح رها کردن متحدانشان تا حدودی با هم متفاوت است. درواقع این رفتار آمریکایی یک فرهنگ و بخشی از سنت ایالات متحده در تعامل با متحدانشان محسوب می‌گردد.

وی گفت، این رفتار آمریکایی‌ها را در زمان خروج آنها از افغانستان صراحتا مشاهده کردیم. یک سند مربوط به سال 1975 وجود دارد که درباره 2 رویداد صحبت می‌کند: اولی در 14 آوریل و دومی در 23 آوریل همین سال در سنا. وجه مشترک این دو رویداد، موضعی است که «جو بایدن» رئیس جمهور فعلی آمریکا که در آن زمان سناتور بود اتخاذ کرد. موضوع اول مربوط به نجات یا عدم نجات ویتنامی‌هایی  بود که با ارتش آمریکا همکاری کرده بودند.

الصالح افزود، بایدن در آن زمان گفت که من موافق اختصاص دادن پولی برای نجات آمریکایی‌های باقی‌مانده در ویتنام جنوبی هستم اما حتی یک دلار برای ساکنان بومی این منطقه یعنی ویتنامی‌ها پرداخت نمی‌کنم. بایدن در جلسه بعدی سنای آمریکا نیز اعلام کرد که «از نظر من آمریکا هیچ تعهد اخلاقی یا غیر از آن برای نجات خارجی‌ها ندارد و ما ملزم نیستیم که حتی یک ویتنامی را نجات دهیم».

 این تحلیلگر امور راهبردی در ادامه تاکید کرد، امروز نیز بعد از نیم قرن می‌بینیم که آمریکا چگونه با شرکای افغانستانی خود هنگام خروج از این کشور برخورد کرد.

وی اظهار داشت، در این میان نکته تعجب‌برانگیز آن است که می‌بینیم برخی همچنان به اتحاد خود با آمریکا تکیه کرده‌اند. برای اینکه ثابت کنیم سیاست رها کردن متحدان، ریشه در فرهنگ سیاسی ایالات متحده دارد، به اتحاد این کشور با فرانسه در سال 1878 موسوم به «معاهده ائتلاف آمریکایی-فرانسوی» اشاره می‌کنیم. در آن زمان بعد از پایان جنگ به اصطلاح «جنگ استقلال» آمریکا درحالی که پیشتر با انگلیس درحال جنگ بود اقدام به امضای توافقی با این کشور کرده و آسیب زیادی به منافع فرانسه وارد آورد.

این تحلیلگر امور استراتژیک بین‌الملل گفت، اما زمانی که صحبت از شخصیت‌های متحد آمریکا در کشورهای مختلف می‌شود نیز نمونه‌های زیادی از خیانت واشنگتن به آنها را می‌بینیم.

منذر سلیمان نیز در همین زمینه گفت، آمریکا در هرکجا که باشد منافعی برای خود دنبال می‌کند و این منافع اولویت آن هستند. بنابراین هرکسی که تصور می‌کند آمریکا دوست یا متحد اوست درواقع در توهم است؛ زیرا زمانی که اصطلاحا دوستان و متحدان ایالات متحده کارآیی خود را برای این کشور از دست بدهند تبدیل به باری بر دوش واشنگتن می شوند و آمریکا آنها را رها کرده و به دنبال گزینه‌های دیگر می‌رود.

وی تاکید کرد، این مسئله درباره طرف‌هایی که هنوز روی آمریکا حساب می‌کنند نیز صدق می‌کند. هرکسی که روی خارجی‌ها حساب می‌کند درواقع چشمانش را به روی منافع واقعی کشور و مردمش می‌بندد. ما در اینجا به کُردها  اشاره می‌کنیم که در چند کشور منطقه‌ای حضور دارند و از زمان معاهده «لوزان» در دهه 1920 به آنها وعده داشتن یک کشور مستقل داده شده بود.

 اما می‌بینیم که کُردها  همچنان خود را در وضعیت آوارگی قرار داده‌اند و در معرض خطرات مختلف قرار دارند. حتی «دونالد ترامپ» رئیس جمهور سابق آمریکا اخیرا آماده بود آنها را رها کند. «رابرت فورد» دیپلمات آمریکایی می‌گوید که آمریکا در نهایت  کُردها را رها خواهد کرد و آنها چندین بار هشدارهایی را در این زمینه دریافت کرد‌ه‌اند اما همچنان اصرار دارند به سیاست خود در اعتماد به ایالات متحده ادامه دهند.

سلیمان تاکید کرد، «ولادیمیر زلنسکی» رئیس جمهور اوکراین نیز یکی دیگر از متحدان آمریکاست که به زودی توسط این کشور رها خواهد شد و زمانی که شرایط میدانی تغییر کند این اتفاق خواهد افتاد.

 تحقیقات اروپا درباره پرونده‌های فساد ریاض سلامه به کجا رسید؟

«موسی عاصی» تحلیلگر امور اروپا و بین‌الملل در بخش دیگری از سخنان خود به تحقیقات جاری درباره پرونده‌های فساد ریاض سلامه در شماری از کشورهای اروپایی اشاره و اعلام کرد که این تحقیقات در سوئیس، فرانسه، آلمان، لوکزامبورگ و انگلیس به شکل تخصصی در حال انجام بوده و در دوره اخیر نتایج تحقیقات درباره «مروان خیرالدین» که یکی از شرکای اصلی ریاض سلامه محسوب می‌شود نیز منتشر شده است.

وی افزود، موضوع اصلی در تحقیقاتی که سوئیس درباره ریاض سلامه و بردارش «رجا» و شمار دیگری از شرکای وی انجام می‌دهد مربوط به اختلاس 300 تا 400 میلیون دلار از بانک مرکزی لبنان است که این اموال ممکن است اکنون در سوئیس باشند یا تبدیل به املاک و مستغلات در این کشور شده باشند. البته این تحقیقات اکنون متوقف شده؛ زیرا دستگاه قضایی و مقامات لبنانی همکاری لازم را با طرف سوئیسی انجام نمی‌دهند.

موسی عاصی تصریح کرد، عقب‌نشینی آمریکا از حمایت ریاض سلامه به تحقیقات کشورهای اروپایی درباره وی کمک می‌کند، اما در مقابل، این مسئله می‌تواند موجب نگرانی برخی مقامات لبنانی و کسانی که در پرونده‌های فساد ریاض سلامه شریک هستند، شده و آنها را وادار به مانع تراشی در روند بازجویی و محاکمه ریاض سلامه و جلوگیری از افشای حقیقت کند.

آیا هرج و مرج مالی لبنان بعد از ریاض سلامه پایان می‌یابد؟

موسی عاصی در ادامه اعلام کرد، وضعیتی که لبنان اکنون در آن قرار دارد با پایان دوره ریاست ریاض سلامه حل نمی‌شود. برخی در لبنان تلاش دارند بگویند که کل بحران اقتصادی و فروپاشی مالی لبنان نتیجه سیاست‌های غلط ریاض سلامه و دیگر روسای سابق بانک مرکزی است. البته این درست است و بخش زیادی از بحران مالی لبنان به اقدامات سلامه برمی‌گردد اما این تنها عامل فروپاشی مالی لبنان نیست.

 وی ادامه داد، مهندسی مالی ریاض سلامه به ویژه از سال 2016 میلیاردها دلار به لبنان خسارت زد و فقط 7 میلیارد دلار به عنوان کمک‌های مالی به شکل مستقیم به برخی بانک‌ها اعطا شد به ویژه بانک‌های تحت نظارت مقامات سیاسی و فرقه‌ای لبنان. این کمک‌های مالی درحالی بود که هیچ نتیجه‌ای در عملکرد بانک‌ها ندیدیم و درواقع همه این 7 میلیارد هدر شد. امروز دارایی بانک مرکزی لبنان از 7 میلیارد و 500 میلیون دلار فراتر نمی‌رود و این درحالی است که این بانک 90 میلیارد دلار بدهی دارد.

انتهای پیام/