تفاوت خاطره نگاری از جانباز با شهید به روایت یک نویسنده

به گزارش خبرگزاری تسنیم، رقیه کریمی نویسنده کتاب «روایت هوای این روزهای من»؛ روایت سرگذشت جانباز نخاعی مدافع حرم، امیر حسین حاجی نصیری و آرزو فروغی، مادر شهید بسیجی آرمان علی وردی با برنامه «در امتداد شقایق» شبکه رادیو مقاومت گفتگو کردند. در امتداد شقایق برنامه صبحگاهی رادیو مقاومت و با موضوع سبک زندگی، خانواده و زنان در بستر گفتمان برنامه تولید می‌کند. 

رقیه کریمی نویسنده کتاب «روایت هوای این روزهای من» درمورد خاطرات جانباز مدافع حرم امیرحسین حاج نصیری در جنگ سوریه گفت: اتفاق خوبی که در مورد این کتاب رخ داد این بود که راوی کار، در قید حیات هست و به شهادت نرسیده است. در حقیقت خداوند می خواست ایشان زنده بماند تا با ذهن بسیار قوی و حافظه قدرتمند خود جنگ را برای ما روایت کنند.

وی افزود: کتاب های شهدا معمولاً بعد از رفتن آن ها نوشته می شوند و این نوع نوشتن خیلی سخت است. شهیدان با رفتن خود، بخش بزرگی از خاطرات را هم با خودشان می برند اما درمورد این کتاب چنین محدودیتی نداشتیم و به لطف خداوند توانستیم خاطرات خود شهید و خاطرات دوستان شهید را به شکل مستند جمع آوری کنیم. بیشتر حوزه کاری بنده نوشتن داستان به زبان عربی است و لذا این خواست خداوند بود که بنده کتاب را بنویسم و این کار که تقریباً سه سال طول کشید در نهایت کار خوبی از آب درآمد.

این محقق و پژوهشگر گفت: امیرحسین حاج نصیری باقی ماند تا خاطرات جنگ در سوریه را بیان کند و حافظه ایشان به اندازه ای قوی و عجیب بوده که جزئی ترین مسائل نظامی و خاطرات جنگ را روایت می کرد و همین باعث شد که ما مجموعه ای مستند گردآوری کنیم. اگر ایشان به شهادت می رسید بخش مهمی از خاطرات جنگ و حوزه مقاومت را از دست می دادیم.

وی با بیان اینکه خاطرات شهدا به عنوان یک گنجینه بزرگ باید استخراج شود گفت: در این کتاب، نقش مادر و مادربزرگ در تربیت مقاوم امیرحسین حاج نصیری قدم به قدم و به خوبی دیده می شود. مادر ایشان در دوران کودکی و نوجوانی، نظم را به فرزند خود آموزش داد و برخوردهای محکم و پر از مقاومت مادر بود که باعث شد فرزند ایشان به این جایگاه والا برسد. این فصل از پیروزی های جبهه مقاومت با آیه شریفه «و ما رمیت اذ رمیت» همخوان است. من در تمام این روزها دائماً این آیه را زیر لب می خواندم و می توان گفت پیروزی جبهه مقاومت با وجود تفاوت قدرت نظامی بین دو جریان قطعاً کار خدا بود.

آرمان علی وردی محبوب همه بچه های مسجد بود

آرزو فروغی، مادر شهید طلبه بسیجی آرمان علی وردی نیز با اشاره به خصوصیات رفتاری فرزندش گفت: آرمان 21 ساله دانشجوی مهندسی عمران و یک بچه بسیار پرانرژی و درس خوان و شوخ طبع و خنده رو بود و هر کاری که به عهده می گرفت به نحو احسن انجام داد. ما آرمان را از کودکی به هیئت های مختلف و مسجد می بردیم و به تدریج که بزرگ تر می شد با اهل بیت(ع) بیشتر انس می گرفت. با سوالاتی که آرمان از ما می پرسید حس کردیم علاقه شدیدی به مسجد رفتن و هیئت رفتن دارد و دوست داشت که ما هم حمایتش کنیم.

فروغی در ادامه گفت: آرمان بسیار با اعتقاد و مومن و با خدا بود و تا آخرین لحظه و روز شهادت حتی یک بار هم به هیچ کسی بی ادبی نکرد بطوریکه آرمان در فامیل و دوست و آشنا به خوش اخلاقی و خوشرویی معروف بود و بنده همیشه از اعماق وجودم خداوند را شاکر بودم که چنین فرزندی به ما عطا کرده است. آرمان خیلی اهل احترام به بچه های کوچک بود و اعتقاد داشت اینها آینده سازان کشور هستند و شخصیت آنها از کودکی شکل می گیرد و از آنجایی که در حوزه آیت الله مجتهدی تهرانی درس می خواند و مربی تربیتی بچه ها هم بود کارهای فرهنگی انجام می داد و همیشه از رفتار شهدا و قرآن و اهل بیت (ع) با بچه ها حرف می زد و محبوب همه بچه های مسجد بود.

مادر شهید علی وردی همچنین درمورد سیر و سلوک فرزندش گفت: من و پدر آرمان خیلی روی فرزندمان حساس بودیم و خیلی وقت می گذاشتیم و هر شب قسمت هایی از زندگی اهل بیت(ع) که با روحیه کودکانه مناسب باشد را برای آرمان تعریف می کردم. یکی از مشکلات امروز خانواده ها این است که پدر و مادرها برای فرزندان خود وقت نمی گذارند و از نظر روحی و معنوی برای فرزندان خود مایه بگذارند و وقت صرف کنند.

انتهای پیام/