ماجرای شب دفن حضرت زهرا (س) در بیان امام حسین (ع)

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، شیخ کلینی در اصول کافی روایتی را از امام حسین علیه السلام از ماجرای شب دفن حضرت زهرا سلام الله علیها نقل می کند. امام حسین علیه السلام در این روایت به بیان جملات جانکاه امیر مؤمنان علیه السلام در سوگ همسر بزرگوارشان می پردازند. متن این روایت را در ادامه می خوانید:

أَحْمَدُ بْنُ مِهْرَانَ رَحِمَهُ اللَّهُ رَفَعَهُ وَ أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِیسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ الشَّیْبَانِیِّ قَالَ حَدَّثَنِی الْقَاسِمُ بْنُ مُحَمَّدٍ الرَّازِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ الْهُرْمُزَانِیُ‏  عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ع قَالَ:

 لَمَّا قُبِضَتْ فَاطِمَةُ ع دَفَنَهَا أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ سِرّاً وَ عَفَا عَلَى مَوْضِعِ قَبْرِهَا ثُمَّ قَامَ فَحَوَّلَ وَجْهَهُ إِلَى قَبْرِ رَسُولِ اللَّهِ ص فَقَالَ السَّلَامُ عَلَیْكَ یَا رَسُولَ اللَّهِ عَنِّی وَ السَّلَامُ عَلَیْكَ عَنِ ابْنَتِكَ وَ زَائِرَتِكَ وَ الْبَائِتَةِ فِی الثَّرَى بِبُقْعَتِكَ وَ الْمُخْتَارِ اللَّهُ لَهَا سُرْعَةَ اللَّحَاقِ بِكَ

زمانی که فاطمه سلام الله علیها وفات کرد، امیرالمؤمنین او را پنهان به خاک سپرد و جای قبرش را ناپدید کرد، سپس برخاست و رو به جانب قبر رسول خدا صلی الله علیه و آله کرد و گفت: سلام بر تو ای رسول خدا از جانب من و از جانب دخترت و دیدارکننده ‏ات و آنکه در خاک رفته و از من جدا شده و در بقعه تو آمده و خدا زود رسیدن او را نزد تو برایش برگزیده.

قَلَّ یَا رَسُولَ اللَّهِ عَنْ صَفِیَّتِكَ صَبْرِی وَ عَفَا عَنْ سَیِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ تَجَلُّدِی إِلَّا أَنَّ لِی فِی التَّأَسِّی بِسُنَّتِكَ فِی فُرْقَتِكَ مَوْضِعَ تَعَزٍّ فَلَقَدْ وَسَّدْتُكَ فِی مَلْحُودَةِ قَبْرِكَ وَ فَاضَتْ نَفْسُكَ بَیْنَ نَحْرِی وَ صَدْرِی بَلَى وَ فِی كِتَابِ اللَّهِ لِی أَنْعَمُ الْقَبُولِ ﴿ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ﴾ قَدِ اسْتُرْجِعَتِ الْوَدِیعَةُ وَ أُخِذَتِ الرَّهِینَةُ وَ أُخْلِسَتِ الزَّهْرَاءُ فَمَا أَقْبَحَ الْخَضْرَاءَ وَ الْغَبْرَاءَ

ای رسول خدا، شکیباییم از فراق محبوبه‌‏ات کم شده و خود داری‌ام از سرور زنان جهان نابود شده، جز اینکه برای من در پیروی از سنت تو که در فراقت کشیدم جای دلداری باقی است، زیرا من سر تو را در لحد آرامگاهت نهادم و جان مقدس تو از میان گلو و سینه من خارج شد (یعنی هنگام جان دادن سرت به سینه من چسبیده بود) آری، در کتاب خدا برای من بهترین پذیرش (و صبر بر این مصیبت) است، إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیهِ راجِعُونَ‏، همانا امانت پس گرفته شد و گروگان دریافت گشت و زهرا از دستم ربوده شد.

یَا رَسُولَ اللَّهِ أَمَّا حُزْنِی فَسَرْمَدٌ وَ أَمَّا لَیْلِی فَمُسَهَّدٌ وَ هَمٌّ لَا یَبْرَحُ مِنْ قَلْبِی أَوْ یَخْتَارَ اللَّهُ لِی دَارَكَ الَّتِی أَنْتَ فِیهَا مُقِیمٌ كَمَدٌ
ای رسول خدا، دیگر چه اندازه این آسمان نیلگون و زمین تیره در نظرم زشت جلوه می‏کند، اندوهم همیشگی باشد و شبم در بی‏خوابی گذرد و غمم پیوسته در دلست، تا خدا خانه‌‏ای را که تو در آن اقامت داری برایم برگزیند، (بمیرم و به تو ملحق شوم)

 مُقَیِّحٌ وَ هَمٌّ مُهَیِّجٌ‏  سَرْعَانَ مَا فَرَّقَ بَیْنَنَا وَ إِلَى اللَّهِ أَشْكُو
غصه‏‌ای دارم دل خون کن و اندوهی دارم هیجان ‏انگیز، چه زود میان ما جدایی افتاد، تنها به سوی خدا شکوه می‏برم.

 وَ سَتُنْبِئُكَ ابْنَتُكَ بِتَظَافُرِ أُمَّتِكَ عَلَى هَضْمِهَا فَأَحْفِهَا السُّؤَالَ‏  وَ اسْتَخْبِرْهَا الْحَالَ فَكَمْ مِنْ غَلِیلٍ مُعْتَلِجٍ بِصَدْرِهَا لَمْ تَجِدْ إِلَى بَثِّهِ سَبِیلًا وَ سَتَقُولُ وَ یَحْكُمُ اللَّهُ ﴿ وَ هُوَ خَیْرُ الْحاكِمِینَ﴾
به همین زودی دخترت از همدست شدن امتت بر ربودن حقش به تو گزارش خواهد داد، همه سرگذشت را از او بپرس و گزارش را از او بخواه، زیرا چه بسا درد دل‏هایی داشت که چون آتش در سینه‏‌اش می‏‌ جوشید و در دنیا راهی برای گفتن و شرح دادن آن نیافت، ولی اکنون می‏گوید و خدا هم داوری می‏ فرماید و او بهترین داوران است.

 سَلَامَ مُوَدِّعٍ لَا قَالٍ وَ لَا سَئِمٍ فَإِنْ أَنْصَرِفْ فَلَا عَنْ مَلَالَةٍ وَ إِنْ أُقِمْ فَلَا عَنْ سُوءِ ظَنٍّ بِمَا وَعَدَ اللَّهُ الصَّابِرِینَ

سلام بر شما سلام کننده‏‌ای که نه خشمگین است و نه دلتنگ، زیرا اگر از اینجا برگردم، به واسطۀ دلتنگی‌ام نیست و اگر بمانم به واسطۀ بدگمانی به آنچه خدا به صابران وعده فرموده نباشد.

وَاهَ وَاهاً وَ الصَّبْرُ أَیْمَنُ وَ أَجْمَلُ وَ لَوْ لَا غَلَبَةُ الْمُسْتَوْلِینَ لَجَعَلْتُ الْمُقَامَ وَ اللَّبْثَ لِزَاماً مَعْكُوفاً وَ لَأَعْوَلْتُ إِعْوَالَ الثَّكْلَى عَلَى جَلِیلِ الرَّزِیَّةِ فَبِعَیْنِ اللَّهِ تُدْفَنُ ابْنَتُكَ سِرّاً وَ تُهْضَمُ حَقَّهَا وَ تُمْنَعُ إِرْثَهَا وَ لَمْ یَتَبَاعَدِ الْعَهْدُ وَ لَمْ یَخْلَقْ مِنْكَ الذِّكْرُ وَ إِلَى اللَّهِ

وای، وای باز هم بردباری مبارک‏‌تر و خوش‏نماتر است اگر چیرگی دشمنان زورگو (که مرا سرزنش کنند یا قبر فاطمه را بشناسند و نبش کنند) اقامت و درنگ در اینجا را چون معتکفان ملازمت می‌کردم و مانند زن بچه مرده بر این مصیبت بزرگ شیون می‏ کردم، در برابر نظر خدا دخترت پنهان به خاک سپرده شد و حقش پایمال شد و از ارثش جلوگیری شد، با آنکه دیر زمانی نگذشته و یاد تو کهنه نگشته بود.

یَا رَسُولَ اللَّهِ الْمُشْتَكَى وَ فِیكَ یَا رَسُولَ اللَّهِ أَحْسَنُ الْعَزَاءِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْكَ وَ عَلَیْهَا السَّلَامُ وَ الرِّضْوَانُ.

 ای رسول خدا، شکایت من تنها به سوی خداست و بهترین دلداری از جانب تو است ای رسول خدا، (چون در مرگ تو صبر کردم یا برای گفتار تو دربارۀ صبر)، درود خدا بر تو و سلام و رضوانش بر فاطمه باد.

انتهای پیام/