برای چشمان منتظر "ساحل"؛ معلمی با یک دانش‌آموز
از اینجا که تنها دانش‌آموز روستا ایستاده و چشم به جاده دوخته تا دست یافتن به آرزوهای دور و درازش کلی فاصله است؛ او منتظر ایستاده تا آقا معلم از راه برسد و چراغ مدرسه را روشن کند.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری تسنیم، از اینجا که تنها دانش‌آموز روستا ایستاده و چشم به جاده دوخته تا دست یافتن به آرزوهای دور و درازش کلی فاصله است؛ او منتظر ایستاده تا آقا معلم از راه برسد و چراغ مدرسه را روشن و مقصد را برای تحقق رویاهایش، کوتاه‌تر کند.
ابرها خیال کوتاه آمدن ندارند و کولاک و سرما امان نمی‌دهد اما معلم هم قصد برگشت از جاده پر پیچ و خم را ندارد و هر بار که برف، مانع حرکتش می‌شود به یاد آن چشمان منتظر که دست‌هایش را با هُرم نفس‌هایش گرم می‌کند، می‌افتد و امیدی دوباره برای ادامه دادن می‌یابد.
با 500 کیلومتر فاصله از مرکز شهرستان مرند، کلاس درسی برای تک دانش‌آموز روستای مرکید برپا شده است، روستایی که زمانی نبض زندگی در آن جریان داشت و حالا بعد از آن روزهای طلایی و مهاجرت اهالی به شهرهای اطراف، تنها دانش‌آموز روستا برای آبادی و جان گرفتن دوباره روستا تلاش می‌کند تا به قول خودش، فرد مفیدی برای مملکتش باشد.
علی تابستانی، مدیر آموزگار مدرسه تک نفره روستای خرابه مرکید مرند است.
تصویری که این معلم برایم فرستاده، کلاس درسی را نشان می‌دهد که ساحل در گوشه‌ای از آن مشغول مطالعه کتاب درسی است و از ابزارهای آموزشی سر کلاس، حدس می‌زنم که او باید دانش‌آموز کلاس چهارم یا پایه‌های بالاتر باشد و حدسم درست از آب درمی‌آید، این کلاس تنها یک دانش‌آموز کلاس چهارمی دارد که رویای پزشک شدن او را هر روز بیشتر از روز قبل به درس خواندن و تلاش بیشتر، مصمم می‌کند.
مدرسه تک دانش‌آموزه روستا به نام شهید باکری مزین شده است و مدیرآموزگار مدرسه با 27 سال سابقه خدمت در دستگاه تعلیم و تربیت، هنوز هم معلمی را شغل انبیا دانسته و راهی روستای صعب‌العبور و دورافتاده و کم برخوردار خرابه مرکید مرند می‌شود، بدون ذره‌ای کاهش علاقه و انگیزه، درست مثل روزهای اول معلمی.
این معلم، 20 سال از سال‌های خدمتش را در مدارس روستایی و چند پایه تدریس کرده و امسال نیز برای اولین بار مشغول تدریس در مدرسه‌ای است که تنها یک دانش‌آموز دارد و فقط سه خانوار در روستای مرکید زندگی می‌کنند.
سختی تردد در جاده پر پیچ و تاب منتهی به مدرسه موقع بارش برف دو چندان می‌شود و آقا معلم، دانش‌آموزش را بهترین شاهد سختی تردد به مدرسه می‌داند و می‌گوید: تنها دانش‌آموز این روستا هر روز رفت و آمد بنده را با شرایط سخت به روستا مشاهده می‌کند، ساحل در درس‌هایش جدی و کوشا است و از درس خواندن خود احساس رضایت و شادابی می‌کند و وقتی حال خوب یادگیری در این دانش‌آموز را می‌بینم، حال من هم خوب می‌شود.
او ادامه می‌دهد: همین که برای این دانش‌آموز هم فرصت یادگیری ایجاد شده است، حسی خوب و نیرویی مضاعف در من ایجاد می‌شود و معتقد هستم اختصاص یک معلم به یک دانش‌آموز در منطقه محروم، کاری ستودنی است.
چه روزهایی که باران باریده و گل و لای جاده مانع از تردد به روستا شده یا زمستان خودنمایی کرده و با تمام توان، دست‌هایش را جلوی راه معلم روستا سد کرده؛ اما صدای ساحل درحالیکه دارد شعر «باران» را می‌خواند، در گوش آقای تابستانی پیچیده: "باز باران با ترانه با گوهرهای فراوان می خورد بر بام خانه ...." و معلم مدرسه به هر زحمتی که بوده خود را به کلاس درس رسانده است.
این مدرسه تک دانش‌آموزه که به تازگی مورد بازدید معاون آموزش ابتدایی آذربایجان شرقی نیز قرار گرفته است، روایتی از جنس مهر معلمی و ایثار را در دل خود جای داده است.
علیرضا اکبری معاون آموزش ابتدایی استان آذربایجان شرقی، ضمن قدردانی از ایثار این معلم، می‌گوید: آقای علی تابستانی بعد از 27 سال خدمت در دستگاه تعلیم و تربیت و با این توانمندی می‌توانست در جایی نزدیک به محل سکونتش تدریس کند، اما بعد از طرح این مسئله توسط معاون مدرسه، در حالیکه در شهر یامچی تدریس می کرد، به صورت داوطلبانه برای تدریس در روستای صعب‌العبور مرکید مرند اعلام آمادگی کرد.
اختصاص معلم برای کلاس‌هایی با یک دانش‌آموز، یکی از دستاورهای انقلاب اسلامی ایران در راستای پوشش تحصیلی حتی در دورترین نقاط به شمار می‌آید.
والدین تنها دانش‌آموز مدرسه نیز از این معلم قدردانی کرده و از عملکرد او احساس رضایت دارند و این اقدام خیرخواهانه آقای تابستانی را غیرقابل جبران و توشه‌ای برای آخرت می‌دانند.
نسرین سوار؛ کارشناس روابط عمومی اداره کل آموزش و پرورش آذربایجان شرقی
انتهای پیام/
