مدارس جامع محیط زیستی شروع به کار می‌کنند
خبرگزاری تسنیم: حفظ محیط‌زیست این روزها شاید دغدغه خیلی‌هاست، اما کمتر شهروندی پیدا می‌شود که به فکر مسائل زیست‌محیطی باشد و برای حفظ زمین به معنی واقعی به طبیعت احترام بگذارد.
به گزارش گروه "رسانه‌ها" خبرگزاری تسنیم، بخشی از این بی توجهی را می توان به پای این گذاشت که بسیاری از شهروندان از کودکی با لزوم توجه به محیط زیست بزرگ نشده اند به همین دلیل حفظ محیط زیست برای آنها از مقام حرف فراتر نمی رود و هر کجا که نظارتی روی رفتارشان نباشد، محیط زیست برایشان بی اهمیت می شود. برای رفع این مشکل قرار است از سال تحصیلی آینده 60 مدرسه جامع محیط زیستی در کشور به دانش آموزان نکات زیست محیطی را آموزش دهد، اما نکته اینجاست که برای رفع مشکلات زیست محیطی کشور باید وزارت آموزش و پرورش توجه به محیط زیست را در اولویت برنامه های آموزشی تمام مدارس قرار دهد.تشکیل مدارس جامع زیست محیطی در نگاه اول شاید اقدام عجیبی به نظر برسد، زیرا توجه به محیط زیست باید اولویت برنامه های آموزشی تمام مدارس کشور باشد، بنابراین باید پرسید در مدارسی که به اهمیت حفظ محیط زیست پرداخته نمی شود، به دانش آموزان چه نکاتی را آموزش می دهند. واقعیت اینجاست که بسیاری از کارشناسان آموزشی بر این باورند که سیستم آموزش کشور مطلوب نیست، زیرا سیستم نتیجه محور بوده و معلم ها همیشه از این گله دارند که برای به پایان رساندن کتاب های درسی زمان کافی در اختیار ندارند، به همین دلیل پرداختن به مسائل فوق برنامه برای آنها غیرممکن است.
این در حالی است که باید هشدار داد تا زمانی که کتاب های درسی از مفاهیم زیست محیطی خالی باشد و اولیای مدارس و خانواده ها توجه به محیط زیست را به کلاس های فوق برنامه موکول کنند، نمی توان امیدوار بود از چالش های زیست محیطی کشور کاسته شود.برای این که آموزش رعایت محیط زیست به معنای واقعی به مدارس راه پیدا کند، آموزش و پرورش باید به نکات زیادی توجه کند، برای نمونه این وزارتخانه باید مفاهیم و نکات زیست محیطی را در کتاب های درسی بگنجاند، زیرا کتاب های درسی ای وجود دارد که با محیط زیست ارتباط مستقیم و غیرمستقیم دارند، مانند تعلیمات اجتماعی، شیمی و فیزیک. دست کم معلمان هنگام تدریس این دروس می توانند به بازیافت و تبدیل مواد پرداخته و مسائل زیست محیطی را نیز بیان کنند.
موضوع دیگری که باید به آن توجه کرد، فعالیت های فوق برنامه مانند اردو، مراسم صبحگاه و اوقات فراغت دانش آموزان است که در کنار فضای آموزشی می توان با برنامه ریزی مناسب از آنها استفاده و نکات زیست محیطی را به دانش آموزان منتقل کرد. علاوه بر این می توان از رسانه های کمک آموزشی آموزش و پرورش مانند مجلات رشد و رسانه مکتوب نیز بهره گرفت.
حسین احمدی، عضو هیات عملی دانشگاه آزاد نیز در این باره به جام جم می گوید: برای رسیدن به این هدف می توان از فضای مجازی نیز بهره برد، زیرا بسیاری از مدارس اکنون به اینترنت وصل هستند و دانش آموزان می توانند با معرفی سایت های زیست محیطی فعال و تعامل با این سایت ها به بالا بردن اطلاعات زیست محیطی دانش آموزان کمک کنند.
ج مثل جم
در شرایطی مدارس کشور آن طور که باید و شاید به مسائل زیست محیطی نمی پردازند، مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست با آموزش و پرورش برای تاسیس مدارس جامع زیست محیطی به توافق رسیده اند تا نخستین گام ها را برای توجه بیشتر به محیط زیست در فضای آموزشی کشور بردارند. «جم» مخفف مدارس جامع محیط زیستی است که پیرو تفاهم نامه سال 92 رئیس سازمان حفاظت محیط زیست و وزیر آموزش و پرورش قرار است در سال تحصیلی 95 ـ 94 شروع به کار کنند.
محمد درویش، مدیرکل دفتر آموزش و مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست در این باره به جام جم می گوید: بعد از این تفاهم نامه کارگروه و هسته مشورتی این مدارس در سازمان حفاظت محیط زیست شکل گرفت و با حضور نماینده هایی از آموزش و پرورش و صاحب نظران سال گذشته منشور مدارس جم تهیه شد.
اکنون این منشور در اختیار وزارت آموزش و پرورش قرار گرفته تا متمم ها و دقت نظر های لازم در آن لحاظ شود و به این شکل بتوان از ابتدای سال تحصیلی 95 ـ 94 شاهد آغاز به کار این مدارس بود.
آن طور که مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست خبر داده اند قرار است 60 مدرسه جم در پنج منطقه آب و هوایی کشور و تهران دایر شود؛ منطقه هیرکانی در شمال کشور و استان های گلستان، مازندان و گیلان، منطقه ارسباران شامل اردبیل و آذربایجان شرقی و غربی، منطقه زاگرس که 11 استان غربی کشورمان را شامل می شود، منطقه خلیج فارس و عمانی که استان های جنوبی کشور را در بر می گیرد و منطقه ایران و تورانی که استان های شرقی و مرکزی کشور را پوشش می دهد.براساس تصمیم مسئولان، در هرکدام از این مناطق آب و هوایی ده مدرسه و در تهران نیز ده مدرسه جم ایجاد خواهد شد.
مدرسه دوستدار محیط زیست
قرار است مدارس جم از نظر ظاهر و ساختار ویژگی های متفاوت زیادی با مدارس معمولی داشته باشند، مدیرکل دفتر آموزش و مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست توضیح می دهد: برای نمونه در این مدارس از پنل و آبگرمکن های خورشیدی و شیرهای هوشمند استفاده می شود.علاوه بر این تا حد امکان به جای استفاده از کاغذ از اینترنت و اینترانت استفاده خواهد شد. این در حالی است که این مدارس باید فضای سبز مناسبی نیز داشته باشند.
افزون بر این در هر هفته دانش آموزان این مدارس باید نیمروز را در محیط های طبیعی بگذرانند تا به شکل خودانگیخته تجربه های محیط زیستی را درک کنند.
به گفته درویش، هدف این مدارس این است که خود دانش آموزان بدون آموزش های مستقیم ویژگی های طبیعی را لمس کنند، زیرا این روش سبب بهبود فهم اکولوژیکی یا سواد زیست محیطی دانش آموزان خواهد شد.
نکته اینجاست که قرار نیست درس جدیدی به نام محیط زیست به دروس دانش آموزان این مدارس اضافه شود، بلکه هدف اصلی مسئولان این است که دانش آموزان یاد بگیرند چگونه زندگی کرده و از علومی که یاد می گیرند برای حفظ زیست بومشان بهره بگیرند.
مدیرکل دفتر آموزش و مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست اظهار می کند: در این مدارس کتاب های درسی تغییر نمی کند. درواقع می خواهیم به دانش آموزان یاد بدهیم با توجه به وضع اقلیمی منطقه ای که در آن زندگی می کنند، بهترین شیوه همزیستی با طبیعت را فرا گیرند به نحوی که نیازهایشان تامین شود و محیط زیست نیز کمترین آسیب را ببیند.قرار است برای این مدارس 56 هزار نفر از معلمان آموزش و پرورش آموزش ببینند تا مانند تسهیل گران محیط زیستی عمل کنند.
به گفته درویش، در این میان مهم ترین مشکل آموزش تسهیلگران است تا بتوانند مفاهیم زیست محیطی را به شکل جذاب به دانش آموزان منتقل کنند.
هرچند سازمان حفاظت محیط زیست با ادارات کل این سازمان در استان ها هماهنگی های لازم را به عمل آورده تا معلمان و دانش آموزان اجازه ورود به مناطق حفاظت شده داشته باشند، اما می توان هماهنگی برای حضور دانش آموزان در مناطق طبیعی را یکی دیگر از مشکلات این مدارس دانست، زیرا تجربه ثابت کرده معلمان و دبیران زمان کافی برای به پایان رساندن کتاب های درسی را در اختیار ندارند.
عضو هیات عملی دانشگاه آزاد در این باره عنوان می کند: مشکل زمان کم برای آموزش است، زیرا در طول هفته دانش آموزان باید کتاب های درسی خود را مطالعه کنند و معلمان فرصت زیادی برای آموزش و به پایان رساندن کتاب های درسی ندارند در نتیجه نمی توانند زمان کافی به کلاس های فوق برنامه اختصاص دهند.
بنابراین به نظر می رسد برای بهبود شرایط زیست محیطی کشور به قانونگذاری و کاهش حجم کتاب های درسی نیاز است.
منبع: جام جم
انتهای پیام/
