سالروز ولادت شبیه‌ترین خلایق به پیامبر(ص)
خبرگزاری تسنیم: یازدهم شعبان، خانه امام حسین(ع) غرق نور و شادی می‌شود و لبخند مهر و شوق بر لبان لیلا نقش می‌بندد؛ این بار محمدی از راه می‌رسد، با نام علی؛ که خانه آنها را روشن ساخته است.
به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم،حضرت علی اکبر (ع) فرزند ابی عبدالله الحسین(ع) بنا به روایتی در یازدهم شعبان، سال43 قمری در مدینه منوره دیده به جهان گشود. پدر گرامی‌اش امام حسین بن علی بن ابی طالب (ع) و مادر محترمه‌اش لیلی بنت ابی مرّه بن عروه بن مسعود ثقفی است.
حضرت از جانب پدر به طایفه خوش نام و شریف بنی هاشم و به بزرگانی چون پیامبر اسلام(ص)، حضرت فاطمه زهرا(س)، امیرمؤمنان علی بن ابی طالب(ع) و امام حسین(ع) و از جانب مادر به دو طایفه بنی امیه و ثقیف و افرادی چون عروه بن مسعود ثقفی، ابی سفیان، معاویه بن ابی سفیان و ام حبیبه همسر رسول خدا(ص) ارتباط فامیلی و خویشاوندی پیدا کرد. به همین جهت وی مورد احترام و اطمینان کامل طوایف مزبور و اهالی مدینه بود.
درباره شخصیت علی اکبر(ع) گفته شد، که وی جوانی خوش‌چهره، زیبا، خوش زبان و دلیر بود و از جهت سیرت و خلق و خوی و شباهت رخسار، شبیه‌ترین مردم به پیامبر اکرم(ص) بود و شجاعت و رزمندگی را از جدش علی ابن ابی طالب (ع) به ارث برده و جامع کمالات، محامد و محاسن بود.
در روایتی به نقل از شیخ جعفر شوشتری در کتاب خصائص الحسینیه آمده است: اباعبدالله الحسین هنگامی که علی اکبر را به میدان می‌فرستاد، به لشگر خطاب کرد و فرمود:« یا قوم، هولاءِ قد برز علیهم غلام، اَشبهُ الناس خَلقاً و خُلقاً و منطقاً برسول الله....... ای قوم، شما شاهد باشید، پسری را به میدان می‌فرستم، که شبیه‌ترین مردم از نظر خلق و خوی و منطق به رسول الله (ص) است بدانید هر زمان ما دلمان برای رسول الله(ص) تنگ می‌شد نگاه به وجه این پسر می‌کردیم.
بنا به نقل ابوالفرج اصفهانی، آن حضرت در عصر خلافت عثمان بن عفان (سومین خلیفه راشدین) دیده به جهان گشود. این قول مبتنی بر این است که وی به هنگام شهادت 25 ساله بود. در برخی روایات هم سن ایشان را 28 ساله ذکر کرده‌اند.
وی در مکتب جدش امام علی بن ابی طالب (ع) و در دامن مهرانگیز پدرش امام حسین(ع) در مدینه و کوفه تربیت و رشد و کمال یافت. امام حسین (ع) در تربیت وی و آموزش قرآن و معارف اسلامی و اطلاعات سیاسی و اجتماعی به ایشان تلاش بلیغی به عمل آورد و از وی یک انسان کامل و نمونه ساخت و شگفتی همگان، از جمله دشمنانشان را بر انگیخت.
او نخستین شهید بنی هاشم در روز عاشورا بود و در زیارت شهدای معروفه نیز آمده است: "السَّلامُ علیکَ یا اوّل قتیل مِن نَسل خَیْر سلیل"، حضرت علی اکبر(ع) در نبرد روز عاشورا 200 تن از سپاه عمر سعد را در دو مرحله به هلاکت رسانید و سرانجام مرّه بن منقذ عبدی بر فرق مبارکش ضربتی زد و او را به شدت زخمی کرد. امام حسین(ع) در شهادتش بسیار اندوهناک و متأثر شد و در فراقش فراوان گریست و هنگامی که سر خونینش را در بغل گرفت، فرمود: ولدی علی عَلَی الدّنیا بعدک العفا.(فرزندم علی، دیگر بعد از تو اف بر این دنیا) مقبره حضرت علی اکبر(ع) در کربلای معلی پایین پای اباعبدالله الحسین(ع) است و در سلام زیارت عاشورا منظور از "و علی علی ابن الحسین"، آقا علی اکبر(ع) است.
در ایران روز تولد این بزرگوار روز جوان نامگذاری شده است، به همین مناسبت نگاهی به چند توصیه از اسلام به جوانان و چند وصیت از پیامبر(ص) و حضرت علی(ع) به جوانان اشاره می‌کنیم.
پیامبر اکرم (ص) بر غنیمت شمردن دوران جوانی، بسیار تأکید داشتند و می‌فرمودند: پنج چیز را قبل از پنج چیز غنیمت شمر..............، جوانی را قبل از پیری»
یکی از وصایای امام علی(ع) به جوانان، میزان قرار دادن وجدان اخلاقی در معاشرت اجتماعی است. آن حضرت خطاب به فرزندش چنین می‌فرمایند: پسرم، خود را معیار و مقیاس قضاوت بین خود و دیگران قرار ده.
امام علی(ع) همچنین به فرزندش امام حسن(ع) چنین می‌فرمایند: قلب نوجوان مانند زمین خالی است که هرچه در آن بیفشانی آن را می‌پذیرد، پس پیش از آن که قلبت سخت شود و فکرت به امور دیگر مشغول شود، به تعلیم و تربیت تو مبادرت کردم و همت خود را بر تربیت تو گذاشتم.
امام صادق (ع) می‌فرمایند: هر جوان مؤمنی که در جوانی قرآن تلاوت کند، قرآن با گوشت و خونش میآمیزد و خداوند عزّوجلّ او را با فرشتگان بزرگوار و نیک قرار میدهد و قرآن نگهبان او در روز قیامت، خواهد بود.
رسول اکرم (ص) می‌فرمایند: خداوند جوانی که جوانی‌اش را در اطاعت از او بگذراند دوست دارد.
رسول اکرم (ص) فرموده‌اند: برای جوانان در مجالس جای باز کنید، و امور نو و جدید را به آنان تفهیم کنید، چرا که این گروه جایگزین شما و درگیر مسائل جدید خواهند شد.
برخی از منابع:
نهج‌البلاغه
شرح نهج‌البلاغه ابن ابی الحدید
غررالحکم و دررالکلم
کافی ، ج 2، ص 603 ، ح 4
نهج الفصاحه، ح 800
الفردوس، ج 1، ص 98، ح 320
منبع:ایسنا
انتهای پیام/
