«شندور پولو»، بازی چوگان بر بام جهان

به گزارش دفتر منطقه‌ای خبرگزاری تسنیم؛ پاکستان مهد شگفتی‌های فراوانی است برخی طبیعی هستند و برخی تاریخی.

«راکاپوشی، جواهر سفید پوش پاکستان»، «نانگاپربت،حکایت چشم به راهی سامان»،« قلعه بلتِت، دیده بان تاریخ پاکستان» عناوین سفرهای گذشته ماست که خواندن آنها شگفتی‌های آفرینش را پیش روی شما قرار خواهد داد. اینک اما در سفرمان به مناطق شمال شرقی پاکستان که دیگر تداعی «بهشت روی زمین» را برایمان دارد، قدری از فرهنگ دیرینه مردمانش خواهیم دانست.

به‌راستی فرهنگ هر قوم و جمعیتی نشان از باورهای آبا و اجدادشان دارد، بازی‌های سنتی که گاه قدمتی چند هزار ساله (مثل المپیک) دارند، از عمق همدلی، صفا و نشاط باطنی گذشتگان سخن می‌گوید.

مسابقه چوگان یکی از پرطرفدارترین رویدادهای مناطق شمال شرقی پاکستان است. گویی در خون مردم این منطقه عشق به این بازی جاری است. باهم همسفریم تا بزرگترین مسابقه سالانه این بازی را از نزدیک ببینیم. بخاطر داشته باش این تنها دیدن یک بازی نیست.

چرا که؛ دیدن این جشنواره سه روزه تنها دلیل سفرمان نیست، زمین این رویداد بزرگ، بی نظیرترین نوع طبیعی آن در جهان است که مرتفع ترین زمین بازی از سطح دریا نیز به شمار می‌رود. زمینی در ارتفاع 4000متری! دیگر مقدمه کافیست که تو نیز چون ما شوق فراوان داری تا به میهمانان فراوان این جشنواره بپیوندی.

راه ولی دشوار است؛ سوار بر ماشین می‌شویم  و از شهر گلگت به سوی «شندور» حرکت می‌کنیم.

هوای این منطقه آکنده از نسیم دلنواز کوهستان‌های هیمالیاست که دل و جان را زندگی دوباره می‌بخشد، اوسط ماه جولای است و معتدلترین فصل مناطق شمالی است. از روستای«گوپس» که عبور کنیم ساخت و ساز چینی‌ها وپل مشهور آن را خواهیم دید.

پس از «گوپس» راهی که تا «پندر» پیش رو داریم فقط 50کیلومتر است ولی جمعیتی که به شوق فستیوال «شندور پولو» در حرکتند به قدری زیادند که انسان بیاد ترافیک جاده چالوس در ایام شلوغ آن می‌افتد. این مناظر به قدری زیبا هستند که دل کندن از آن کاری بس مشکل است.

روستاهای زیبای این راه پر از میوه‌های کوهستانی و بی نظیر است. شبی را در روستای«پندر» سرخواهیم کرد. هتل دولتی که در این روستاست مکان مناسبی جهت استراحت شب است.

غذاهای خوشمزه به خصوص «دال ماش» که از حبوبات درست می شود معروف است، ضمن اینکه نباید از بادامهای کوهستانی و گردوهای مقوی شمال پاکستان غافل شد.

اول صبح فردا مسیر حرکت را ادامه خواهیم داد، در این فصل که ابتدای تابستان است نیز بارش‌های دل انگیز باران امری عادی است، قبل از رسیدن به محل برگزاری جشنواره که دیگر فاصله چندانی با ما ندارد، چندین بار به ایست‌های بازرسی می‌رسیم، هر چه به استادیوم زیبای «شندور» نزدیکتر می‌شویم سیل جمعیت و ماشین های همراه بیشتر می‌شوند و برودت هوا نیز افزایش می‌یابد، حتما می‌دانید که این جشنواره در مکانی به قله «سبلان»برگزار می‌گردد!

پس از آخرین گردنه کوهستانی وقتی چشمانت به چمن زار «شندور پولو» می‌افتد بی اختیار غرق حیرت می شود که چگونه در این ارتفاع چنین زمین صاف و همواری به صورت طبیعی جلوه گر شده است.

چشمه‌های آب معدنی فراوانی اطراف زمین وجود دارد که نوشیدن از آن حس سرزندگی به دل و جانت می‌ریزد. نباید زمان را از دست داد چرا که حجم بالای تماشاگران مانع از آن خواهد شد که مکان مناسبی را برای دیدن مسابقه به دست بیاوری.

بگذار کمی از جشنواره «شندور پولو» بیشتر بگوئیم، این مسابقات سنتی هر ساله در هفته اول ماه جولای (تقریبا تیرماه) برگزار می‌گردد. سه روز ادامه می‌یابد و برای مردم محلی جذابترین جشنواره به حساب می‌آید چراکه قدمتی بسیار دیرینه دارد و حاصل یک سال مبارزه طلبی در اینجا خود را نشان خواهد داد. طرفداران متعصب آن چیزی مثل تماشاگران سه آتشه تیمهای استقلال و پیروزی هستند و سر تیم محبوبشان ابدا شوخی ندارند.

آنها روزها قبل از برگزاری جشنواره به سمت محل برگزاری آن حرکت می‌کنند تا تیم محبوبشان را تشویق کنند، برپای غرفه‌های مختلف اطراف نمایشگاه برای فروش مواد غذایی رونق این جشنواره را می‌افزاید. جالبتر آنکه این جشنواره به قدری برای مسئولان پاکستانی اهمیت دارد که معمولا یکی از بلندپایه ترین مقامات کشوری میهمان مراسم اختتامیه آن می‌شود. دهها پلیس محلی و نیروی انتظامی تامین امنیت این مسابقات را برعهده دارند.

تا زمان برگزاری مسابقه اگر فرصتی باقی باشد موسیقی‌های مختلف به گوش می‌رسد و آئین تشریفات بسیار زیبایی برای آن انجام می‌شود از سویی تماشاگران فرصت کوهنوردی را از دست نمی‌دهند، همه اهل هیمالیا هستند و کوهنوردی به صورت مادر زادی در خون‌شان است. از آنجا که در این ارتفاع هیچ سیگنال موبایلی دریافت نمی‌شود، آرامش را در چهره تمامی تماشاگران مشاهده خواهی کرد! ولی گرفتن تصاویر یادگاری و عکسهای سلفی حد و اندازه‌ای ندارد.

حدود ساعت 11 صبح مسابقه آغاز می‌شود و نمایندگان شهرها و روستاهای شمالی به مصاف هم می‌روند، تشویق‌ها چنان گرم و کوبنده است که ترس آن می‌رود اسب‌های بازیکنان رم کنند و سوار بر زمین بکوبند.

معمولا در هر روز  دو مسابقه برگزار می‌شود، پس از آن دیگر غروب شده است و نوبت آن رسیده تا اهالی هر شهر به گوشه‌ای از زمین رفته و جشن‌های محلی خود را برگزار کنند، معمولا جشن محلی اهالی شهر «چترال» شلوغتر از بقیه است و صدها نفر از اهالی دیگر شهرها و حتی توریست‌های خارجی نیز در آن شرکت می‌کنند، سر و صداها تا پاسی از شب ادامه دارد.

کسانی که به زحمت خود را به این مکان رسانده‌اند تا سومین روز و اختتامیه جشنواره اینجا را ترک نخواهند کرد.

پس از برگزاری فینال مسابقات، تیم برتر جایزه دریافت می‌کند و تا ساعتها طرفداران آن به شادی می‌پردازند. (در تصویر رئیس محبوب ارتش پاکستان «ژنرال راحیل شریف» درحال اهدای جام به کاپیتان تیم برتر است).

«شندور» مرتفع‌ترین زمین بازی در جهان است و روزگاری محل برگزاری مسابقات شاهانه بوده است.

نوبت آن رسیده که این زمین زیبا را به سمت گلگت ترک کنیم تا روزهای آینده سفرمان به مناطق زیبا و اعجاب انگیز شمال پاکستان ادامه یابد.

گزارش از «خاتم کمیلی»

انتهای پیام/.