اصفهان| انقلاب، نشانه خون و قیام؛ مجسمه‌ای که شکست و انقلاب پیروز شد
انقلاب اسلامی پیامی بود که امام خمینی(ره)، رهبر کبیر انقلاب به مردم از ظلم و ستم خسته شده داده بود که این پیام در جای جای ایران خروشی را ایجاد کرد و میدان انقلاب اصفهان شاهد خروش انقلابی جوانان بود.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان؛ سی و نه سال از روزهای پرتلاطم انقلاب می‌گذرد و در این نقطه ایران که همگان آن را به فخر هنر و فرهنگ، رشادت و شهادت می‌شناسند، یادواره‌هایی از عشق موج می‌زند.
میدان انقلاب، میدانی که در منتها علیه چهارباغ سرسبز بنا شد تا لولایی باشد بر روی خیابان‌های شمال رودخانه.
میدان، در دوره قبل از انقلاب شکوهمند اسلامی، مجسمه‌ای از رضا پهلوی سوار بر اسب را داشت که دیری نپایید که مردم انقلابی اصفهان در روزهای منتهی به پیروزی انقلاب اقدام به حذف نشانه‌های آن کردند که نماد دوران سیاه شاهنشاهی از شهر بود. مجسمه به دستان جوانان غیور شهر به پایین کشیده شده و نام انقلاب را که رهبر کبیر انقلاب مژده داد بودند را به خود گرفت.
میدان انقلاب در واقع یکی از قدیمی‌ترین میدان‌های معاصر شهر اصفهان تلقی می‌شود که در سال 1317 بنای اصلی آن گذاشته شد، میدانی که در روزهای پرآبی زاینده‌رود و خشکی آن، شلوغی‌های چهارباغ عباسی و خلوت بودن آن، روزهای حماسه و ایثار اصفهان ناگفته‌های زیادی را دارد.
به همین بهانه با مرتضی ممیز اصفهانی یکی از کسبه‌های حوالی میدان انقلاب به گفت‌وگو نشستیم و از او درباره میدان پرسیدیم، ممیز که اکنون 75 سال از عمر خود را سپری کرده می‌گوید که از کودکی کنار پدر خود در مغازه پارچه فروشی در چهارباغ مشغول به کار است و روزهای تلخ و شیرین زیادی را در این میدان و چهارباغ تجربه کرده است.
ممیز نفسی عمیق می‌کشد و از محرم سال 57 می‌گوید که ساواک حکومت نظامی در شهر به راه انداخته بود و هر شیشه مغازه یا ماشینی عکس امام خمینی(ره) را داشت، می‌شکست، شاهد شهادت جوانان و نوجوانانی بود که به عشق و فرمان امامشان به میدان آمده بودند تا روح ظلم را از این شهر پاک کنند، ممیز می‌گوید من آن روز دیدم که مأموران رژیم به مردم هجوم آوردند و همه طرفداران حضرت امام (ره) و مذهبی‌ها را زخمی کردند؛ شهید علیرضا میر محمدصادقی و خیلی از جوانان اصفهانی هم در آن روز به شهادت رسیدند.
در دوران انقلاب اسلامی، اصفهان و میدان انقلاب اسلامی یکی از مکان‌های اصلی جوش و خروش انقلابی‌ها و محلی برای وحدت و یکپارچکی مردم در تظاهرات ضد طاغوتی بود که در این میان پیشگامان انقلاب اسلامی در اصفهان، نقش به سزائی در گردهمائی‌های مردمی و تشویق و همدلی آنان در مبارزات سیاسی ضد رژیم پهلوی داشتند.
به بهانه بهار آزادی و روزهای پرشکوه پیروزی انقلاب اسلامی به سراغ بازخوانی گفت‌وگوی حجت‌الاسلام احمد سالک از پیشگامان انقلاب اسلامی در اصفهان رفتیم، حجت‌الاسلام سالک از روزهای انقلاب در اصفهان سخن گفت که محرم سال 57 بود که بنده و مرحوم اکبر اژه‌ای از پیشگامان انقلاب در اصفهان مأمور شدیم با جمعی از مردم به سمت سبزه میدان (میدان امام علی(ع) کنونی) برویم و ما این میدان را برای آغاز حرکت‌های مردمی در اصفهان انتخاب کردیم.
وی که یکی از شاهدان عینی نخستین قیام مردمی اصفهان در آذر ماه 57 برابر با عاشورای حسینی به شمار می‌رود، بیان کرد: قیام مردم انقلابی اصفهان از سبزه میدان آغاز شد و این مکان میدان قیام نام گرفت چون نخستین مکان تجمع مردمی بود.
نماینده مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: مردم در آن روز مجسمه شاه را که در وسط این میدان بنا شده بود و همیشه یک نفر در کنار آن نگهبانی می‌داد، سرنگون کردند؛ همان موقع مأموران به مردم هجوم آوردند و همه متواری شدند و من هم به کوچه پشت مسجد جامع اصفهان رفتم و وارد خانه ای شدم که درب آن باز بود؛ مردم در آن دوران درب خانه‌های خود را باز می‌گذاشتند تا به مبارزان متواری از دست مأموران پناه دهند، پس از مدتی که همهمه خیابان آرام شد، از آن خانه خارج شدم و در حرکت به سمت خیابان عبدالرزاق، به جمعیت مردم پیوستم.
فردای روزی که مردم اصفهان مجسمه شاه را سرنگون کرده بودند، گروهی از طرفداران شاهنشاهی به خیابان‌ها آمدند و با هلهله و شادمانی و به آشوب کشیدن خیابان‌ها به خیال خود قصد مقابله با قیام روز گذشته مردم را داشتند، حجت‌الاسلام سالک در این زمینه گفت: بنده در آن روز درمیدان انقلاب اسلامی کنونی حضور داشتم و دیدم که شیشه‌های خودروی هر کسی که عکس حضرت امام (ره) را به همراه داشت خرد می‌کردند.
میدان انقلاب امروز، میدانی آرام و در امنیت بوده که این امنیت حاصل خون‌هایی است که با نام انقلاب و برای حفظ ارزش‌های اسلامی در این نقطه از شهر ریخته شده و امروز انقلاب در سایه آرامش روایت روزهای هیاهو را از زبان رهگذران بیان می‌کند.
نورا سادات بشارتی، پیرزن اصفهانی است که برای قدم زدن در چهارباغ و نشستن در کنار رودخانه خشک زاینده‌رود از منزل خارج شده، از او درباره میدان انقلاب می‌پرسم، او با لهجه شیرین اصفهانی‌اش می‌گوید این میدان، یک میدان معمولی نیست، آن روزها خون‌ها ریخته شد تا این میدان از مجسمه پاک شود.
این پیرزن اصفهانی کوتاه سخن گفت اما سخنش یک یادآوری داشت که بدانیم که امنیت و آسایش امروز مدیون خون‌هایی است که به پای انقلاب داده شده است.
گزارش از زینب کلانتری
انتهای پیام/م
