نگاهی به مطالب ستون‌نویس‌های ترکیه| ترکیه و اختلاف با ناتو بر سر ی.پ.گ

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، ستون‌نویس‌های روزنامه‌های ترکیه که در زبان ترکی از آنها به "گوشه‌نویس" یاد می‌شود٬ بخشی از فعالان رسانه‌ای توانمند و اثرگذار هستند که معمولاً یادداشت‌هایشان تاثیر قابل توجهی بر افکار عمومی و معادلات حزبی ترکیه می‌گذارد.

تسنیم تلاش می‌کند تا با انتخاب گزینه‌های قابل توجهی از نوشته‌های ستون‌نویس‌های ترکیه تصویری کوچک از تحولات سیاسی٬ فعالیت‌های رسانه‌ای و هدایت افکار عمومی این کشور را به دست دهد.

لاشخورها و متکبرین آکپارتی

فواد اوغور / روزنامه ترکیه

در روزهای اخیر در بسیاری از رسانه‌ها٬ شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی ترکیه٬ نام شهرداری گومگورن استانبول و معاون آن٬ بر سر زبان‌ها افتاد. این شهرداری در اختیار حزب عدالت و توسعه یا آکپارتی است و ویسل ایپکچی معاون شهردار گون گورن٬ مرتکب یک حرکت زشت٬ ضداخلاقی و ضد انسانی شد که توجه همگان را به سوی خود جلب کرد.

ماجرا چنین است که جناب معاون از راهرو شهرداری عبور می‌کند و در این لحظه٬ یکی از رانندگان شهرداری که روی صندلی نشسته است٬ به احترام معاون٬ از جای خود برنمی‌خیزد. ایپکچی از این موضوع بسیار ناراحت و عصبانی شده و راننده  را شخصاً مجازات می‌کند. مجازات او این است که صندلی‌اش را کنار توالت شهرداری ببرد و چند ساعت به عنوان نگهبان توالت روی صندلی بنشیند٬ به هر کسی که رد می‌شود سلام کند و از اداره بیرون نرود. در همین حال٬ عکس او را در حال نگهبانی از توالت٬ در فضای مجازی منتشر می‌کند تا به قول خودش٬ به او درس احترام و ادب در برابر مسئولین بدهد!

اقدام زشت و مغرورانه معاون شهردار٬ تنها در عرض چند دقیقه با صدها واکنش منفی روبرو شد و شهردار شخصاً مجبور شد به معاون مغرور و متکبر خود مراجعه کرده و عذر او را بخواهد.

شهردار گونگورن با انتشار یک پیام توییتری اعلام کرد که معاون وی استعفای خود را نوشته و همه چیز به خیر و خوشی تمام شده است. اما سوال من به عنوان یک روزنامه‌نگار  اینجاست: در آکپارتی٬ چند نمونه از افرادی نظیر ویسی ایپکجی وجود دارد؟ متاسفانه بسیارند.

هر شهروندی در پاسخ به این سوال من خواهد گفت: سوال شما بی‌معنی است. آکپارتی پر از کادرها و مدیران و مسئولینی است که در اوج تکبر و تفرعن و غرور با دیگران رفتار می‌کنند٬ زیردستان خود را تحقیر می‌کنند و با فیس و افاده از تمام امتیازات حزب حاکم بهره می‌گیرند.

واقعیت این است که در سالیان اخیر٬ حزب عدالت و توسعه پر شده از این تیپ کادرها و مدیران مغرور که اتفاقاً آدم‌های بی‌کفایت و ناتوانی هستند و نه تنها باری از دوش حزب برنمی‌دارند بلکه خود آنها بار سنگینی هستند که حزب را خسته و ناتوان کرده‌اند.

پس در چنین شرایطی از من نپرسید چرا لاشخورها در حال تاسیس حزب جدید هستند. از من نپرسید چرا در آنکارا و استانبول شکست خوردیم. آنکارا و استانبول پیشکش. ما قبلاً در استان قیصری٬ بالای 80 درصد رای داشتیم اما در انتخابات اخیر به 50 درصد سقوط کرد. چرا؟ چون در شاخه‌های استانی٬ صدها کادر به‌ درد‌ نخور و متکبر فعالیت می‌کنند که وجود آنها یک بار اضافی و یک خطر بلقوه برای ادامه حیات سیاسی و اجتماعی حزب است.

ترکیه٬ ی.پ.گ و ناتو

سعدی سومونجی اوغلو/ روزنامه ینی چاغ

پیش از آن که در هفتادمین سالگرد تاسیس ناتو٬ نشست سران کشورهای عضو این پیمان نظامی در لندن برگزار شود٬ ترکیه اعلام کرد که یکی از تصمیمات مهم ناتو را وتو می‌کند.

ترکیه اعلام کرد: تصمیم ناتو برای اتخاذ تدابیر دفاعی در مورد جبهه شمال و موضوعات لهستان و بالکان را وتو می‌کند. استدلال ترکیه این بود که قرار نیست ناتو فقط به فکر جبهه شمال باشد و باید به جبهه جنوب نیز بیاندیشد. لذا٬ قبل از آغاز نشست لندن٬ آنکارا اعلام کرد که ناتو باید ی.پ.گ را به عنوان عنصر تروریست معرفی کند.

درخواست ترکیه برای اعلام ی.پ.گ به عنوان تروریست و همچنین تصمیم وتوی تدابیر دفاعی لهستان و بالکان٬ موجب بروز اختلاف جدی شد و به همین دلیل قرار شد پیش از نشست سران٬ یک دیدار چهارجانبه بین اردوغان٬ جانسون٬ ماکرون و مرکل٬ برگزار شود.

اردوغان پس از پایان نشست اعلام کرد که همه چیز به خوبی پیش رفته و مشکلی وجود ندارد. اما پس از  انتشار بیانیه پایانی سران ناتو٬ دیدیم که درخواست ترکیه را مورد توجه قرار ندادند.

ترکیه از وتوی موضوع لهستان و بالکان منصرف شد اما ناتو حاضر نشد ی.پ.گ را به عنوان تروریست معرفی کند و دبیرکل ناتو٬ آشکارا اعلام کرد که سران این پیمان نظامی در مورد ی.پ.گ دیدگاه‌های متفاوتی دارند.

البته جناب دبیرکل٬ فقط به این اکتفا نکرد و ضمن زیرسوال بردن استراتژی دفاع موشکی ترکیه٬ بر این موضوع تاکید کرد که سامانه موشکی اس 400 روسی با سامانه دفاعی ناتو منطبق نیست.

واکنش یونان و مسر به توافق ترکی – لیبی

یاسین آکتای/ روزنامه ینی شفق

توافق دریایی و نفتی ترکیه و لیبی٬ اقدام مهمی بود که ظاهراً به اندازه عملیات چشمه صلح٬ توجه جهانیان را به سوی خود جلب کرده و موجب تغییر برخی موازنات شده است.

یونان٬ نه تنها اعتماد به نفس ندارد٬ بلکه از لحاظ نظامی و سیاسی هم توان آن را ندارد که با ترکیه رویارویی کند. اما دیدیدم که در برابر لیبی تصمیم عجیبی گرفت و اخراج سفیر لیبی از آتن را در دستور کار قرار داد.

اقدام یونان٬ نشان داد که نمی‌تواند نگرش ملی و مستقل دولت لیبی را تحمل کند.

آتن انتظار داشت که لیبی منافع مردم خود را قربانی یونان کند. اما لیبیایی‌ها چنین تصمیمی نگرفتند و در راستای حفظ منافع کشورشان٬ با ترکیه به توافق رسیدند.

از دیگر سو٬ از ژنرال عبدالفتاح سیسی رئیس جمهور مصر نیز انتظار دیگری نمی‌رفت. او که دیکتاتور مورد علاقه ترامپ شناخته می‌شود٬ در این ماجرا٬ حتی به منافع کشورش نیاندیشید و در کنار یونان ایستاد.

انتهای پیام/