گزارش تسنیم از خانهنشینی یک نخبه بورسیه در پی کارشکنیهای وزارت علوم
حاشیههای وزارت علوم در داستان بورسیهها برخی از دانشجویان اعزام به خارج را مجبور به بازگشت به کشور و محروم شدن از تحصیل کرد.
خبرگزاری تسنیم ـ احمد جاننثاری: ماجرای بورسیهها در دولت قبل و این دولت با فراز و نشیبهای فراوانی همراه بود و کارشکنیهای مختلف طی دو دوره گذشته در خصوص لغو برخی بورسیهها حین تحصیل و عدم به کارگیری دانش آموختگان پس از اتمام تحصیل و... به نظر قصه ناتمامی است که همچنان ادامه دارد و لطمات جبران ناپذیر روحی و جسمی بر دانش آموختگان بورسیه، خانواده هایشان و پیکره جامعه علمی کشور وارد کرده است.
جدیدترین خبرها و تحلیلهای ایران و جهان را در کانال تلگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)
جدیدترین خبرها و تحلیلهای ایران و جهان را در صفحه اینستاگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)
خبرگزاری تسنیم در سلسله گزارشهایی این موضوع را پیگیری کرده و ضمن گفتوگو با برخی دانش آموختگان، آخرین وضعیت پرونده بورسیه ها در دیوان عدالت اداری را بررسی کرد.
در این گزارش به بررسی وضعیت یکی دیگر از دانش آموختگان می پردازیم فردی که به گفته بسیاری از دانش آموختگان بورسیه، نمونه کامل ظلم مضاعف به بورسیههاست.
احمدرضا حسینی، از نفرات برتر کنکور و دارنده ده ها مقالات علمی_پژوهشی در مجلات معتبر داخلی و خارجی است. وی که از دیاری محروم به قصد مفید و اثر گذار بودن بر رشد و پیشرفت علمی ایران اسلامی قدم به قدم و با تلاش بی وفقه حرکت کرد، در ایستگاه دولت تدبیر و امید متوقف شد.
حسینی درباره نحوه بورسیه شدن خود به تسنیم میگوید: در سال 1390 با توجه به سوابق علمی بسیار مناسب در فراخوان وزارت علوم شرکت و پس از مصاحبه و گزینشهای مربوطه با مدرک کارشناسی ارشد به عنوان عضو هیئت علمی تمام وقت در یکی از دانشگاههای دولتی در منطقه ای محروم جنوب کشور مشغول به خدمت شدم. در سال 1392 با شرکت در فراخوان بورسیه دکتری اعزام به خارج، مطابق شرایط و ضوابط اعلام شده از طرف وزارت علوم، ثبت نام و منطبق بر تک تک شرایط و ضوابط قانونی و انجام مصاحبه های علمی و گزینشی، حکم قانونی بورسیه از وزرات علوم را کسب کردم.
ماجرای حسینی این نخبه دانشگاهی از آن جا آغاز میشود که پس از اعلام قبولی در بورسیه اعزام، مسئولین وقت اعلام میکنند بر اساس قوانین، محل تعهد خدمت وی باید تغییر کند. لذا این دانش آموخته را در ابتدا ملزم به استعفا از محل خدمت قبلی کرده و از آنجایی که هر فرد بورسیه ملزم به اخذ جایابابی از یکی از دانشگاه ها یا موسسات علمی دولتی در کشور است وی نیز به پشتوانه سوابق علمی و پیگیری های بسیار، موفق به اخذ جایابی و اعلام نیاز از یکی از دانشگاههای کشور می شود، غافل از آنکه همین عمل به قانون، بزرگترین ضربه تحصیلی، روحی و روانی را به وی طی سالهای بعد وارد خواهد کرد.
**عدم نیاز دانشگاه به بورسیه متعهد شده در دانشگاههای خارج
این دانش آموخته بورسیه در این خصوص میگوید: سال 92، قبولی در بورس اعزام، اخذ اعلام نیاز از دانشگاه جدید و استعفا از سمت هیئت علمی دانشگاه قبلی، با ایجاد حواشی برای بورسیه ها مصادف می شود و آتش هجمهها تا جایی پیش رفت که تر و خشک را با هم سوزاند. با تلاشهای شبانه روزی موفق به اخذ حکم بورس اعزام شدم و در سال 94 به یکی از کشورهای آسیایی اعزام شدم اما بعد از یکسال تحصیل موفق در خارج از کشور در سال 95، ریاست وقت دانشگاه محل تعهد خدمت، بدون هیچ دلیل منطقی، طی اقدامی غیرقانونی و حین تحصیل در خارج از ایران برای من نامه عدم نیاز صادر کرد.
پیامد این اقدامات غیرقانونی و نسنجیده منجر به ایجاد بار روانی و بروز مشکلات حاد روحی و جسمی بر این نخبه کشور شد.
وی در ادامه گفت: مسئولین سازمان امور دانشجویان وزارت علوم به استناد عدم نیاز صادره، من را ملزم به اخذ جایابی جدید جهت تعهد خدمت کردند و این در حالی بود که این دانش آموخته علاوه بر حکم بورس، اعلام نیاز، تعهد خدمت قانونی به دانشگاه و صورتجلسه هیئت اجرایی جذب که به تایید وزارت علوم رسیده بود را نیز دارا بود.
عملکرد غیرقانونی ریاست جدید دانشگاه و متعاقب آن رفتار مسئولین سازمان امور دانشجویان با هدف فوت وقت و همچنین عدم حمایت اداری و مالی از سوی سازمان مذکور منجر به عدم اتمام تحصیل و نهایتاً محروم شدن وی از تحصیل شد.
**خانه نشینی نخبه دانشگاهی از سال 95
متاسفانه این بورسیه نخبه از سال 95 تاکنون خانه نشین شده و اقدامات غیر قانونی مقامات مذکور فشارهای روحی بر پیکره وی و خانواده او فراهم نموده که از نظر روحی و بالاخص جسمی در وضعیت نامناسبی است.
همه این مسائل در حالی است که فرایند بورسیه وی در دولت دهم انجام شد اما تایید حکم بورسیه وی در سال 92 توسط مسئولان وزارت علوم دولت یازدهم صورت گرفت ولی به دلیل حواشی ایجاد شده و تغییر رئیس دانشگاه وقت محل تعهد خود با وجود دارا بودن رتبههای خوبی در حوزههای پژوهشی مسئولان جدید دانشگاه حکم بورس وی را نادیده و تصمیم رئیس دانشگاه قبل دانستند.
وی که روزی کارمند و هیئت علمی دانشگاه های وزارت علوم بوده است امروز با کارهای پروژهای غیرمرتبط با حوزه دانشگاهی خود گذران روزگار میکند.
حسینی درباره پیگیری حکم خود از سوی دیوان عدالت نیز گفت: شهریور سال 98 به دیوان مراجعه و شکایت خود را ثبت کردم و بعد از یکسال و اندی رای دادگاه بدوی به نفع بنده صادر شد، ولی دادگاه دیوان به مباحث ضررهای مالی وزارت علوم و مقرری بورسیهها وارد نشد. شهریور ماه سال جاری مسئولان وزارت علوم به حکم صادر شده اعتراضاتی با همان دفاعیات قبلی وارد کردند و در حال حاضر در انتظار حکم دادگاه تجدید نظر دیوان عدالت اداری هستم.
**بازی وزارت علوم با عمر دانشجویان بورسیه
حسینی که اکنون 40 سال دارد نگران بالا رفتن سن خود و قانون جذب اعضای هئیت علمی در این خصوص است و میگوید: بازی وزارت علوم دانش آموختگان و دانشجویان بورسیه را از زندگی عقب انداخت. من در شرایطی در 40 سالگی هنوز دکترای خود را تمام نکردم که در سن 32 سالگی بورس اعزام گرفتم و با کارشکنی های وزارت علوم در 34 سالگی اعزام به بورس خارج شدم و 35 سالگی به دلیل همین کارشکنیها از تحصیل بازماندم.
این یکی از داستانهای هزاران دانشجو و دانش آموخته بورسیه است که در سالهای اخیر به دلیل کارشکنیهای وزارت علوم با مشکلات عدیده ای روبرو هستند و آینده مبهمی را پیش روی خود میبینند.
انتهای پیام/