۳ درخواست یک نویسنده از دستگاه فرهنگی رئیس جمهور منتخب

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، دولت دوازدهم در حالی به روزهای پایانی خود نزدیک می‌شود که سیاست‌های فرهنگی اتخاذ شده این دولت دارای نقاط تیره و روشن زیادی است. عملکرد دولت در موضوع فرهنگ و به ویژه ادبیات و صنعت نشر دارای ضعف‌های زیادی است که انتقاد بسیاری از ناشران و نویسندگان را به همراه داشته است. 

گرانی کاغذ در یکی دو سال اخیر باعث شد تا بسیاری از ناشران با مشکلات عدیده‌ای مواجه شوند. به ویژه آنکه با سخت‌تر شدن شرایط معیشتی مردم به دلیل گرانی‌ها، کتاب در اولویت چندم سبد خرید خانوار قرار گرفت. 

رضا رسولی، نویسنده و عضو انجمن قلم ایران در یادداشتی که در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار داده است، درباره وضعیت نشر کشور و انتظاراتی که از دولت آینده در این زمینه می‌رود، نکاتی را مطرح کرده است:

واقعیت تلخ امروز ما این است که با آغاز دولت جدید، عمر بسیاری از اهالی فرهنگ و هنر نیز به پایان خواهد رسید.

بخشی از این خالقان واژه، رنگ، نور، صدا و تصویر، به دلیل بیماری و گرفتاری‌های ناشی از کرونا، از میانه میدان فرهنگ، هنر و اندیشه رخت بر خواهند بست و برخی دیگر، به سبب بیکاری ناشی از تعطیلی صنایع مرتبط با فرهنگ و هنر، عملاً هیچ‌گونه حیات حرفه‌ای برایشان متصور نخواهد بود. از این رو انتظار می‌رود دولت جدید با روحیه جهادی و انقلابی، سه موضوع را در اولویت نظام فرهنگی خود قرار دهد.

1- علاوه بر آفت‌های عالم‌گیر کرونا که هنرصنعت‌هایی مانند سینما و موسیقی را به شدت تحت تأثیر قرار داده، افزایش هولناک انواع هزینه‌ها و رشد تصاعدی قیمت مواد اولیه محصولات فرهنگی  مثل کاغذ که ستون فقرات کتاب و کتاب‌خوانی است، باعث ایجاد وضعیت تعطیل و نیمه تعطیل شدن بسیاری از حرفه‌های هنری شده و برخی از آن‌ها را در آستانه ورشکستگی مطلق قرار داده است.

از این رو‌، لازم است دولت جدید مجموعه تدابیر واکنش سریع را در خصوص حمایت، تقویت و‌ ساماندهی صنایع و مشاغل فرهنگی به میدان آورد.

2- عرصه مدیریت دستگاه‌های فرهنگی دولت به خانه تکانی اساسی نیازمند است؛ انتقال خدایگان کلیشه و کم‌کاری به استراحتگاه و جایگزینی مدیر هنرمندان خلاق، با انگیزه و‌ با برنامه، تا شاید ادبیات، مطبوعات، نمایش و‌ هنرهای تجسمی و موسیقی و‌ سینمای ما کمی حس خوب زندگی را تنفس کنند. 

3- برنامه‌ریزی دولت جدید برای گریز از رکود ساختاری فرهنگ و هنر که نیازمند طرح کلی برای چالاک‌سازی، اصلاح روش‌ها و بهبود سیستم‌ها، تغییرات ساختاری نظام دیوانی عرصه فرهنگ است. 

البته با توجه به طولانی بودن و‌ فرآیندی بودن این موضوع، ضرورت دارد تا دولت جدید با رویکردی تحولی، ساختارهای رکود آفرین دستگاه‌های فرهنگی خود را اصلاح کند تا به لطف خالق لوح و‌ قلم، توسعه فرهنگی جای‌نشین دیوان سالاری شود. 

انتهای پیام/